کارکردهای شناختی INTJ چیست؟
MBTI ترجیحات را در چهار بعد کلیدی مشخص می کند: 1) برون گرایی در مقابل درون گرایی، 2) احساس در مقابل شهود، 3) تفکر در مقابل احساس، و 4) قضاوت در مقابل ادراک. همانطور که از مخفف چهار حرفی می بینید، INTJ مخفف کلمات درون گرا، شهودی، متفکر و قضاوت کننده است.
MBTI بر اساس نظریه روانکاو کارل یونگ است که می گوید شخصیت شامل کارکردهای مختلف شناختی است. ترتیب سلسله مراتبی این کارکردها، الگوهای شخصیتی و رفتاری را تعیین می کند. عملکرد غالب آن است که بیشترین نقش را در شخصیت ایفا می کند، عملکرد کمکی، پشتیبانی از عملکرد غالب را انجام می دهد. عملکرد سوم، آنچنان در شخصیت پر رنگ نیست اما تاثیری در آن دارد و با تقویت فرد در این قسمت بیشتر نمایان می شود. عملکرد پایین عمدتا ناخودآگاه است، اما نشان دهنده یک قسمت از ضعف است.
عملکرد های شناختی تیپ شخصیتی INTJ به شرح زیر است ...
کارکرد غالب: شهود درونگرا
INTJ ها از شهود درون گرا برای کشف الگوها، معانی و امکانات استفاده می کنند. آنها به جای اینکه فقط به واقعیات ملموس نگاه کنند، بیشتر به معنای این حقایق علاقه دارند. افرادی با این نوع شخصیت دوست دارند به آینده فکر کنند و جزئیات را کشف کنند. هنگامی که آنها رویدادها را به خاطر می آورند، ممکن است برداشت ها را بیشتر از جزئیات دقیق آنچه رخ داده است به خاطر بیاورند. INTJ ها در "خواندن بین خطوط" خوب عمل می کنند تا دریابند که معنی واقعی چیزها چیست.
کارکرد کمکی: تفکر برونگرا
تفکر برون گرا به عنوان عملکرد دوم شخصیت INTJ، افراد را به دنبال نظم، کنترل و ساختار در جهان پیرامون خود می کشاند. به همین دلیل، INTJ ها می توانند بسیار آگاهانه و روشمند به مسائل نزدیک شوند. افرادی که دارای این نوع شخصیت هستند بر اساس منطق تصمیم می گیرند. آنها افکار خود را به منظور شناسایی روابط علت و معلولی سازماندهی می کنند.
کارکرد درجه سوم: احساس درون گرا
INTJ ها از احساسات درون گرا استفاده می کنند، اما از آنجایی که این یک عملکرد درجه سوم است، این کار را تا حدی کمتر از عملکردهای غالب و کمکی انجام می دهند. کسانی که این جنبه از شخصیت خود را توسعه می دهند هنگام تصمیم گیری بیشتر به ارزش ها و احساسات توجه می کنند. در نتیجه، آنها همچنین ممکن است بیشتر جذب افراد و فعالیت هایی شوند که با ارزش های آنها همخوانی دارد.
کارکرد پایین: حس برون گرا
در INTJ ها، این عملکرد کمترین عملکرد شناختی است، اما هنوز هم تاثیری دارد. این عملکرد انسان را قادر می سازد تا اطلاعات پردازشی را از طریق حواس خود تجربه کند. هنگامی که این عملکرد در حال انجام است، مردم می توانند احساس کنند که در لحظه زندگی می کنند و از دنیای اطراف خود انرژی می گیرند.