نشانه های اختلال بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا

در طبقه بندی اختلالات روانی، دسته ای از اختلالات تحت عنوان اختلالات خوردن دسته بندی می شوند. به همین خاطر در این مقاله می خواهیم نشانه های اختلال بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا را مورد بررسی قرار می دهیم. آنچه در ادامه خواهید خواند، بر اساس فهرست مطالب، به شرح زیر است:

مروری بر اختلال بی اشتهایی عصبی

اختلالات خوردن انواع مختلفی دارند و افراد مبتلا به این نوع از اختلالات، هر کدام شدت متفاوتی را تجربه می کنند. حتی گاهاً دیده شده است که اعضای نزدیک خانواده و حتی دوستان فرد مبتلا، تا زمانی که فرد به متخصص بهداشت روان مراجعه کند و تشخیص اختلال خوردن را دریافت کند، متوجه این اختلال نشده اند.

با این حال، اختلال بی اشتهایی عصبی، در تمام حیطه های زندگی فرد تاثیر می گذارد.

بی اشتهایی عصبی چیست؟

فرد مبتلا به این اختلال میل بیش از اندازه ای به کاهش وزن دارد و حتی درصورت داشتن وزن ایده آن ممکن است تصور کند، چاق است. پس برای لاغری بیشتر دست به رژیم غذایی و نخوردن غذا می زند.

گرچه این اختلال بیشتر در زنان دیده می شود و اغلب اوقات در اوایل سنین نوجوانی بروز پیدا می کند، اما با این حال این اختلال در مردان و پسران هم دیده شده است وحتی در کودکان هم تشخیص داده شده است.

بنابراین لازم است بدانید، اختلالات خوردن در هر فردی با هر سن و جایگاه و نژاد و قوم و طبقه ی اجتماعی و اقتصادی ممکن است روی دهد.

بیشتر بدانید

بی اشتهایی عصبی یکی از اختلالات احتمالی تهدید کننده زندگی فرد است؛ این اختلال ممکن است منجر به مرگ فرد مبتلا شود و آمار فوت در مبتلایان به این اختلال زیاد است. فرد مبتلا به آنورکسیا باور ندارد که بیمار است و اغلب در پی کاهش وزن زیاد می باشد.

 

در این مقاله قرار است برخی از نشانه های جسمی، رفتاری و عاطفی این اختلال را ذکر کنیم اما لازم است بدانید این چک لیست در همه ی افراد صادق نیست و فرد مبتلا به این اختلال می تواند نشانه های دیگری هم داشته باشد و یا این نشانه ها را نداشته باشد.

نشانه های زیر همیشه منعکس کننده ی اختلال بی اشتهایی عصبی نیست و ممکن است ناشی از اختلالات دیگر هم باشد.

نشانه های بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا

 نشانه های جسمی

نشانه های جسمی این اختلال فقط با نخوردن غذا با هدف کاهش وزن نمی باشد، بلکه می تواند بیانگر این موضوع باشد که بدن از مواد مغذی ضروری محروم شده است و در نتیجه ی این محرومیت از منبع مواد مغذی بدن در تلاش برای بقا می باشد.

در میان نشانه های ذکر شده در این قسمت، بیشتر این نشانه ها مختص همین اختلال می باشد. همچنین این نشانه ها ممکن است ناشی از بیماری های دیگر هم باشد که تشخیص این مورد بر عهده ی یک پزشک متخصص می باشد. این نشانه ها به طور کلی عبارت اند از:

•  درد های شکمی
• کم خونی و کبود شدن بدن با کوچکترین ضربه
• ناخن های خشک و شکننده
• یبوست
• دست و پای همیشه سرد
• وجود موهای نازک (کرکی) در تمام قسمت بدن (این موها لانوگو نامیده می شوند و تلاش می کنند بدن را گرم نگه دارند).
• موی خشک و نازک
• کم آبی شدید بدن
• ریزش مو
• پوکی استخوان یا کم شدن تراکم استخوان
• از دست دادن تعادل که ممکن است به غش کردن منجر شود.
• تاخیر در دوره های عادت ماهیانه در زنان و یا عدم تجربه عادت ماهیانه (این معیار در نسخه کنونی کتاب راهنمای تشخیصی اختلالات آماری برای تشخیص گذاری این اختلال حذف شده است).
• فشار خون پایین و تپش قلب
• ضعف عضلات
• پوست رنگ پریده و خشک
• حساسیت به سرما
• وزن پایین بدن به میزان قابل توجه 

نشانه های رفتاری

نشانه های رفتاری آن دسته از نشانه هایی هستند که توسط افراد خانواده و یا دوستان فرد مبتلا مشاهده شده و گزارش می شود. برخی از این نشانه های رفتاری ممکن است از دیگر نشانه ها خیلی زودتر نمایان شوند.

•  شکایت از درد معده
•  فرد مبتلا برای دیگران آشپزی می کند، اما از خوردن آنچه که پخته است، اجتناب می کند.
•  انکار گرسنگی
•  خوردن غذای های عجیب و غیر معمول
•  اجتناب از ورزش کردن و یا حتی یک پیاده روی ساده در خیابان 
• کمال گرایی زیاد
•  خستگی 
• تمایل به پوشیدن لباس های گرم و زمستانی حتی وقتی هوا گرم است.
•  فرد مبتلا برای اجتناب از غذا خوردن بهانه های زیادی می آورد؛ مانند بهانه آوردن برای عدم پیوستن به خانواده برای صرف غذا یا بیان این جمله که قبلاً غذا خورده است.
•  پنهان کردن غذا برای جلوگیری کردن از نخوردن آن
•  ممکن است کتاب آشپزی و برنامه های آشپزی در تلویزیون یا سایر موضوعات مرتبط با غذا را داشته باشد.
•   از خوردن غذاهای خاص یا گروه های کامل غذایی مانند کربوهیدرات یا دسر اجتناب می کند. 
• عادات غذایی عجیب یا آیین های غذایی متفاوت، مانند اصرار بر استفاده از ظروف خاص در حین غذا خوردن
•  تغییرات ناگهانی و شدید غذایی، مانند گیاهخوار شدن یا امتناع از خوردن غذاهای غیر ارگانیک 
• ترس از افزایش وزن یا چاق شدن حتی در هنگامی که کاهش وزن دارد 
• صحبت بیش از اندازه در مورد غذا، وزن، کالری، رژیم، کاهش وزن و ...
•  وزن کردن مداوم خود، بررسی مداوم اندام در جلوی آینه و ...
• قطع ارتباط صمیمی با دوستان و یا اعضای خانواده

 نشانه های عاطفی

تشخیص این علائم ممکن است برای خود فرد سخت باشد اما خانواده و یا دوستان به راحتی می توانند این علائم را در فرد مشاهده کنند. وجود هر یک از این نشانه ها در فرد به معنای زنگ هشداری می باشد:

•  اضطراب
•  افسردگی
•  کاهش میل جنسی
•  کاهش عزت نفس، تفکر در مورد وزن و ... 
• در مواقع عصبانیت به راحتی تحریک می شود. 
• افکار خود انتقادی زیاد 
• انگیزه کم برای مشارکت در روابط یا فعالیت های گروهی
•  نیاز شدید به تأیید شدن توسط دیگران

نکته

توجه به این نکته ضروری است که همه ی افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی لزوما لاغر نیستند. بی اشتهایی عصبی ممکن است در افرادی که اخیراً وزن زیادی از دست داده اند و به اصطلاح خود را فردی با "وزن طبیعی" می دانند، قابل تشخیص باشد.

اگر تمایل دارید تا به طور کامل بدانید بی اشتهایی عصبی چیست؟ و چند نوع است و علت و درمان آن چیست؟ می توانید به این پست مراجعه کنید.

آیا راهی برای پیشگیری از بروز بی اشهایی عصبی وجود دارد؟

متاسفانه هیچ راهکار قطعی برای پیشگیری از بروز بی اشتهایی عصبی وجود ندارد. شناخت نشانه های این اختلال به درمان آن و مداخله اثربخش کمک خواهد کرد.

 جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد علائم اختلال بی اشتهایی عصبی صحبت کردیم. با مراجعه به پزشک متخصص، این بیماری کاملاً قابل درمان می باشد. اگر فردی را می شناسید که به این اختلال مبتلا می باشد، او را تشویق به مراجعه به پزشک کنید.

 آیا شما هم افرادی که اختلال بی اشتهایی عصبی داشته اند را دیده اید؟ نشانه های این اختلال در این افراد چگونه بود؟ لطفا نظرات و دیدگاه های ارزشمندتان را با ما در میان بگذارید.

سوالات متداول