اختلال اضطراب عمومی (GAD): علائم و تشخیص

در این مقاله می خواهیم در مورد اختلال اضطراب عمومی (Generalized Anxiety Disorder) صحبت کنیم.

مردم حملات وحشت را مشخصه تمام اختلالات اضطرابی می دانند، اما GAD از این نظر متفاوت است که، به طور کلی هیچ حمله وحشت همراه با این بیماری وجود ندارد. در ادامه براساس فهرست مطالب زیر بیشتر به این موضوع می پردازیم:

اختلال اضطراب عمومی

بیشتر ما نگرانی و شرایطی را تجربه می کنیم که می تواند باعث اضطراب ما شود، بنابراین متخصصین به دنبال این هستند تا بتوانند تعیین کنند که آیا نگرانی و اضطراب کسی به GAD مربوط است یا نه؟

ارزیابی معیارهای علائم، همانطور که در "راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی"، ویرایش پنجم (همچنین به عنوان DSM-5 شناخته می شود)، عنوان شده است، اولین قدم است.

متخصصان بهداشت روان به دنبال عواملی مانند نگرانی بیش از حد، مانع از نگرانی همراه با انواع علائم جسمی هستند، سپس از ارزیابی های تشخیصی اثبات شده برای تشخیص و رد سایر احتمالات استفاده می کنند.

علائم

DSM- پنج، معیارهای خاصی را برای کمک به متخصصان در تشخیص اختلال اضطراب فراگیر بیان می کند.

داشتن یک مجموعه استاندارد از علائم در هنگام ارزیابی مراجع، به آن ها کمک می کند تا نگرانی های مربوط به سلامت روان را با دقت بیشتری تشخیص دهند و به نوبه خود، یک برنامه مراقبت موثرتر ایجاد کنند.

معیارهای تشخیص GAD

هنگام ارزیابی GAD، متخصصان بالینی به دنبال موارد زیر در مراجعان هستند: وجود اضطراب و نگرانی بیش از حد در مورد موضوعات، رویدادها یا فعالیت های مختلف.

کنترل این نگرانی بسیار چالش برانگیز است. نگرانی هم در بزرگسالان و هم در کودکان ممکن است به راحتی از یک موضوع به موضوع دیگر تغییر یابد.

اضطراب و نگرانی حداقل با سه مورد از علائم جسمی یا شناختی زیر همراه است (در کودکان، فقط یکی از این علائم برای تشخیص GAD ضروری است):

سرگردانی یا بی قراری
 خسته شدن؛ خسته تر بودن بیش از حد معمول
اختلال در تمرکز یا احساس اینکه گویی ذهن خالی است
تحریک پذیری (که ممکن است برای دیگران قابل مشاهده باشد یا نباشد)
افزایش درد یا درد عضلانی
مشکل خواب (به دلیل مشکل خوابیدن یا خواب ماندن، بی قراری شب یا خواب نامناسب)

GAD در بزرگسالان و کودکان

شخصی که با GAD دست و پنجه نرم می کند درصد زیادی از ساعت بیداری خود را با نگرانی در مورد چیزی تجربه می کند. نگرانی ممکن است با اطمینان خاطر از دیگران همراه باشد.

در بزرگسالان، نگرانی می تواند در مورد مسئولیت های شغلی یا عملکرد، سلامت خود یا اعضای خانواده، مسائل مالی و سایر شرایط زندگی روزمره باشد.

در کودکان، بیشتر احتمال دارد نگرانی در مورد توانایی های آن ها یا کیفیت عملکرد آن ها باشد (مثلاً در مدرسه). بسیاری از افراد مبتلا به GAD علائمی مانند تعریق، حالت تهوع یا اسهال را نیز تجربه می کنند.

نکته

اضطراب، نگرانی و سایر علائم مرتبط، انجام فعالیت ها و مسئولیت های روزمره را دشوار می کند. آن ها ممکن است در روابط، محل کار یا سایر زمینه های مهم زندگی مشکل ایجاد کنند.

به منظور تشخیص GAD، این علائم نیز باید با هیچ بیماری پزشکی دیگری ارتباط نداشته باشد و با اختلال روانی متفاوت و یا با تاثیر مصرف مواد از جمله تجویز دارو، الکل یا داروهای تفریحی توضیح داده نشود.

ارزیابی

در طی ارزیابی، پزشک معالج شما از معیارهای تشخیصی، ارزیابی های استاندارد و قضاوت بالینی آن ها برای تشخیص استفاده می کند.

به طور کلی، آن ها در مورد علائم شما به روشی باز سوال می کنند، اما ممکن است از شما خواسته شود که پرسشنامه های خود گزارش را تکمیل کنید. این اقدامات معمولاً مختصر می تواند به تعیین تشخیص یا شدت علائم کمک می کند.

در مراکز مراقبت های ویژه، مانند کلینیک اختلالات اضطرابی، گاهی اوقات از ابزار ارزیابی استاندارد برای ارزیابی علائم استفاده می شود.

در این حالت، پزشک متخصص شما یک مصاحبه نیمه ساختاری انجام می دهد.

مصاحبه به احتمال زیاد شامل یک سری سوالات استاندارد است و پاسخ های شما به پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دقیق را انجام دهد.

توجه

به یاد داشته باشید که در اولین مراجعه با پزشک متخصص خود صادق باشید، چه هنگام پر کردن فرم ها و چه در مورد علائم خود رو در رو بحث کنید. پیش رو و صادق بودن می تواند به تعیین آنچه اتفاق می افتد کمک کند و یک برنامه مراقبت متناسب با نیازهای شما تنظیم کند.

خودارزیابی

اگر از خود می پرسید که آیا شما یا فرزندتان ممکن است مبتلا به GAD باشید، می توانید یک ابزار مختصر خودآزمایی آنلاین را برای بزرگسالان یا کودکان تهیه شده توسط انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) تکمیل کنید.

اگر این کار را انجام دهید، هنوز باید برای تشخیص و درمان مناسب با یک متخصص بهداشت روان یا پزشک خود صحبت کنید.

چه موقع به دنبال کمک باشید؟

بسیاری از افرادی که با GAD دست و پنجه نرم می کنند، قبل از کمک گرفتن، مدت طولانی علائم را تجربه می کنند. دستیابی به تشخیص می تواند احساس چالش را برای متخصص ایجاد کند، به ویژه هنگامی که اضطراب بسیار ثابت و گسترده، احساس شود.

فقط حدود 20٪ افرادی که علائم اضطراب دارند ، به دنبال درمان هستند. 

گزارش آماری

در سال 2020، یک ائتلاف ملی از متخصصان بهداشت زنان توصیه کرد که همه زنان 13 سال به بالا باید از نظر اضطراب مورد بررسی قرار گیرند.

شیوع اختلالات اضطرابی در طول زندگی در زنان تقریباً دو برابر بیشتر از مردان است، بنابراین غربالگری های پیشگیرانه می تواند برای اطمینان از دریافت مداخلات مناسب زنان و دختران برای بهبود سلامتی و سلامتی مفید باشد.

تماس با یک متخصص بهداشت روان یا سایر ارائه دهندگان خدمات بالینی یک گام شجاعانه است که می تواند به روشن شدن آنچه اتفاق می افتد کمک کند و به نوبه خود منجر به ایجاد یک برنامه مراقبت شود که می تواند به شما کمک کند تا آرامش پیدا کنید و حس بهزیستی را بدست آورید.

هنگام تصمیم گیری برای کمک گرفتن، نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که احساس هرگونه آرامش، راحتی و اطمینان در اطراف نگرانی ها و مشکلات خود دشوار است.

همچنین، بدانید که تجربه نکردن حملات وحشت، دلیل اصلی دیگری است که افراد برای اضطراب خود کمک نمی گیرند. نگرانی آن ها ممکن است مزمن و تدریجی باشد اما، زیرا هیچ دوره ای از حملات وحشت حاد وجود ندارد، آن ها به راحتی این موضوع را یک  چالش نمی دانند.

 با این حال به یاد داشته باشید که GAD از این جهت که حملات وحشت به طور معمول وجود ندارد متفاوت است، بنابراین اجازه ندهید این عامل مانع کمک شما شود.

توجه

علاوه بر این، علائم جسمی همراه با نگرانی خود را یادداشت کنید. با ادامه اضطراب، ممکن است چالش های بیشتری با مواردی مانند سردرد، هضم غذا، بی قراری و خستگی پیدا کنید. اگر متوجه شوید که نگرانی شما بیش از حد احساس می شود و منجر به علائم جسمی دیگری می شود، ممکن است از گفتگو با یک بهداشت روان یا سایر ارائه دهندگان خدمات مراقبت بهره مند شوید.

تشخیص های افتراقی

علائم اضطراب را می توان در بسیاری از موارد بیماری های روانی ذکر شده در DSM-5 مشاهده کرد، مانند:
اختلالات خلقی
اختلالات خوردن
اختلالات شناختی
در گروه اختلالات اضطرابی، علائم بسیاری وجود دارد که با هم همپوشانی دارند و شرایط اضطرابی ممکن است گاهی اوقات با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.

زمانی که با یک ارائه دهنده بهداشت روان نشسته اید، آن ها به دنبال اطلاعاتی هستند که به شما کمک می کند تا وضعیتتان را به بهترین وجه تشخیص دهند.

منظور از تشخیص افتراقی این است که وقتی علائمی وجود دارد که با علائم یک بیماری دیگر همپوشانی دارند، یک بیماری را از حالت دیگر تشخیص دهیم.

برخی از شرایط و بیماری ها هستند که ممکن است لازم باشد در تشخیص اختلال اضطرابی رد شوند که آن هاعبارتند از:

وسواس فکری عملی
اختلال هراس
اختلال اضطراب اجتماعی

اگرچه برخی از این شرایط به طور عادی توسط عموم مردم مورد بحث قرار می گیرد، معیارهای خاصی وجود دارد که باید برای تشخیص صحیح یکی از این شرایط (یا سایر شرایط) رعایت شود.

رفتارها و علائم دیگری نیز وجود دارد که می تواند همراه با اضطراب باشد.

به عنوان مثال، وقتی کسی رفتاری خرابکارانه از قبیل تعلل انجام می دهد، می تواند درک کند که با کنارآمدن با خود و شرایط رفتاری دست و پنجه نرم می کند.

نادیده گرفتن عناصر اضطراب مربوط به این رفتار می تواند در نهایت مانعی برای درمان موثر فرد ایجاد کند.

اگر دوست دارید درباره درمان استرس و اضطراب بخوانید، به پست مورد نظر مراجعه کنید.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد اختلال اضطراب عمومی و علائم و تشخیص آن بحث شد. در نهایت باید اشاره کرد که  GAD یک بیماری قابل درمان است.

دیگر نیازی نیست که شما (یا فرزندتان) در سکوت نگران باشید.

درمان، به ویژه روان درمانی، روش های خودیاری، یا سایر روش های درمانی، روش های مختلفی را برای کنار آمدن با اضطراب به شما می آموزد. همچنین داروهایی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند.

آیا تا به حال علائم اختلال اضطراب عمومی را در اطرافیان خود مشاهده کرده اید؟ لطفاً تجارب ارزشمند خودتان را با به اشتراک بگذارید.