مدت مطالعه: 5 دقیقه 
ای سنج
25 آبان 1399
مدت مطالعه: 5 دقیقه علائم اضطراب؛ بررسی 4 نوع پاسخ اصلی
اضطراب یک حالت ناخوشایند است که به دلیل درک فرد از استرس روی می دهد. پاسخ به این هیجان منفی به طور معمول با علائمی مانند اسهال، سرگیجه، تعریق، رفلکس، فشار خون، بی قراری، لرزش، آشفتگی، درد معده، اسهال و مواردی از این نظیر همراه است. علائم اصلی اضطراب در 4 جنبه مشخص می شود. در این مقاله سعی می کنیم تا در رابطه با 4 نوع پاسخ فرد به اضطراب را با هم مرور می کنیم:
پاسخ های فیزیولوژیكی
اضطراب به طور کلی نمودهای بدنی و جسمانی متنوعی دارد. اضطراب در کوتاه مدت، باعث افزایش تنفس و ضربان قلب می شود و جریان خون را به مغز متمرکز می کند، جایی که فرد به آن نیاز دارد[1]. این واکنش بدن را آماده می کند تا با یک وضعیت شدید روبرو شود. چنانچه اضطراب بیش از حد شدید شود، ممکن است احساس سبکی و حالت تهوع ایجاد نماید [2]. حالت اضطراب بیش از حد یا مداوم می تواند تأثیر مخربی بر سلامت جسمی بگذارد [3]. از نظر زیست شناختی اثر فیزیولوژیكی استرس تا سه هفته بعد باقی می ماند. پاسخ های بدنی اضطراب و استرس را می توان در سه قسمت توضیح داد.
پاسخ های سیستم اعصاب خود مختار
پاسخ های غدد درون ریز
پاسخ های سیستم ایمنی بدن
پاسخ های سیستم اعصاب خودمختار
پاسخ های سیستم اعصاب خودمختار - پاسخ های قلبی( طپش، سرعت ضربان قلب یا كاهش و افزایش فشار خون ، سكته )
- پاسخ های تنفسی ( سرعت تنفس، كوتاهی تنفس، احساس فشار در قفسه سینه )
- علائم عصبی عضلانی ( افزایش رفلكس ها، بیخوابی، لرزش، سختی عضلات و بیقراری)
- پاسخ های امعا و احشاء ( فقدان كاهش اشتها، ناراحتی شكم، اشكال در بلع، درد شكم)
- پاسخ های دستگاه ادراری( فشار در مثانه، تكرار ادرار)
- پاسخ های پوستی( قرمزی پوست صورت، خارش، رنگ پریدگی)
پاسخ های غدد
پاسخ های غدددر مواقع استرس، هیپوتالاموس، مجموعه ای از هسته ها که مغز و سیستم غدد درون ریز را به هم متصل می کند، غده هیپوفیز را برای تولید هورمون تحریگ می کند، که به نوبه خود به غدد فوق کلیوی، که در بالای کلیه ها قرار دارد، سیگنال می دهد تا تولید کورتیزول افزایش یابد. کورتیزول با بسیج گلوکز و اسیدهای چرب از کبد ، سطح سوخت انرژی موجود را افزایش می دهد. کورتیزول به طور معمول در سطوح مختلف در طول روز تولید می شود ، به طور معمول غلظت در هنگام بیداری افزایش می یابد و به آرامی در روز کاهش می یابد و یک چرخه انرژی روزانه را فراهم می کند. در طی یک رویداد استرس زا ، افزایش کورتیزول می تواند انرژی لازم برای مقابله با چالش طولانی مدت یا شدید را فراهم کند [4].
پاسخ های سیستم ایمنی
پاسخ های سیستم ایمنیاثبات این که حالتهای رفتاری و فرآیندهای CNS با عملکرد سیستم ایمنی در ارتباط هستند ، نشان می دهد که ممکن است بین اضطراب و سیستم ایمنی بدن رابطه وجود داشته باشد [5]. در تجربیات سلیه مشخص شد حیواناتی كه تحت استرس طولانی قرار دارند نه تنها غده آدرنال آنها بزرگ می شود بلكه غده های تیموس و لنفاوی كوچك و چروكیده می شوند. این یافته ها دانشمندان را به تفكر وا داشت و نهایتاً منجر به تایید این نظر شد كه استرس سبب وقفه ایمنی و كاهش مقاومت بدن در مقابل بیماری می شود. برای مثال در افراد داغدیده، كندی فعالیت لنفوسیت ها دیده شده است كه این خود می تواند آنها را در مقابل بیماری مستعد نگهدارد. همین طور كه كورتیكو استروئیدهایی كه در مدت تنیدگی تحریك می شوند می توانند باعث نقصان در سلول های T شده سرعت و رشد تومورهای سرطانی را افزایش دهند. همچننی تنیدگی می تواند در سلول های B وقفه ایجاد كرده و مقاومت بدن را در مقابل عفونت ها كاهش دهد. زیرا وقفه ایمنی این تغییرات هورمونی ناشی از تنیدگی را طولانی كرده و تقلیل مقاومت همچنان بعد از اتمام تنیدگی ادامه می یابد.
در یک جمع بندی می توان گفت گلوکوکورتیکوئیدها، از جمله کورتیزول، برای تنظیم سیستم ایمنی و کاهش التهاب مهم هستند. اگرچه این امر در شرایط استرس زا یا تهدیدآمیز که باعث آسیب دیدگی در افزایش فعال شدن سیستم ایمنی بدن می شود، بسیار ارزشمند است، اما استرس مزمن می تواند باعث اختلال در برقراری ارتباط بین سیستم ایمنی و محور HPA شود. این ارتباط نابسامان با توسعه آینده شرایط بی شماری از سلامت جسمی و روحی، از جمله خستگی مزمن، اختلالات متابولیک (به عنوان مثال، دیابت، چاقی) [6]، افسردگی و اختلالات ایمنی [7]مرتبط است.
اگر علاقمند هستید تا میزان اضطراب خود را بسنجید، به شما تست اضطراب کتل را پیشنهاد می کنیم.
پاسخ های رفتاری
علائم رفتاری اضطراب به کارهایی است که مردم هنگام اضطراب انجام می دهند (یا انجام نمی دهند). پاسخ های رفتاری نشان دهنده تلاش برای کنار آمدن با جنبه های ناخوشایند اضطراب است [8]. پاسخهای رفتاری معمولی به اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رفتارهای اجتناب كننده مانند اجتناب از موقعیتهای ایجاد اضطراب (مثلاً اجتناب از موقعیتهای اجتماعی) یا مکانهای اضطراب زا (مثلاً استفاده از پله ها به جای آسانسور).
فرار از وضعیت ایجاد اضطراب (مانند یک سالن سخنرانی شلوغ).
درگیر شدن در رفتارهای ناسالم، خطرناک یا خود مخرب (مانند نوشیدن بیش از حد یا استفاده از مواد مخدر برای مقابله با اضطراب).
احساس اجبار برای محدود کردن میزان و دامنه فعالیتهای روزانه شخص برای کاهش سطح کلی اضطراب (به عنوان مثال باقی ماندن در امنیت خانه شخص).
گره خوردن بیش از حد به یک موضوع یا شخص (به عنوان مثال خودداری از بیرون رفتن، دور از خانه، مدرسه یا کار کردن به منظور جلوگیری از جدایی) [9].
پاسخ های شناختی
علائم شناختی اضطراب وجه بسیار مهم این اختلال می باشد. در این راستا ولز [10]می گوید؛ چه آن را درک کنیم یا نه ، غالباً معمول است که وقتی احساس اضطراب می کنیم افکاری در ذهن ما جاری شود. حتی وقتی احساس اضطراب نداریم، هر روز هزاران افکار داریم! افکاری که افراد هنگام اضطراب تجربه می کنند معمولاً به عنوان نگرانی خوانده می شوند [11]. اگرچه محتوای افکار بسته به شخص و موقعیت ممکن است متفاوت باشد، موضوعات مشترک شامل موارد زیر است:
"چه اتفاقی می افتد؟"
"من باید یقین داشته باشم."
"من احتمالاً نمی توانم تحمل ندانستن را تحمل کنم."
"این علائم جسمی به چه معنی است؟"
"مردم به من می خندند."
"من نمی توانم فرار کنم."
"من دیوانه می شوم."
"خدای من ، چه اتفاقی برای من افتاده است؟"
بسته به ماهیت اختلال اضطراب خاص و سابقه اضطراب منحصر به فرد شخص، افکار نگران کننده ممکن است متفاوت باشد [12].
پاسخ های هیجانی
اضطراب در ابتدایی ترین شکل آن یک هیجان است. با این حال ، این هیجانات مجموعه ای از احساسات را ایجاد می کند. کلمات متداول که برای توصیف احساس اضطراب استفاده می شود عبارتند از: دلهره ، پریشانی ، وحشت، عصبی بودن ، احساس غرق شدن ، وحشت ، ناراحتی ، نگران بودن، ترس یا وحشت ، جهش یا سرخوشی [13]. برخی از افراد ، به ویژه کودکان، حتی ممکن است قادر به توصیف احساسات خود نباشند و گاهی ممکن است به سادگی پاسخ دهند، "من نمی دانم چه احساسی دارم." جالب اینجاست که بسیاری از افراد مؤلفه عاطفی اضطراب را ناراحت کننده می دانند. اما سایر علائم اضطراب مانند افکار، رفتارها و واکنشهای جسمی از لحاظ عملکرد روزمره بیشترین اختلال را ایجاد می کنند [14].
جمع بندی ای سنج
همانطور که در این مقاله خواندیم پاسخ های ما به اضطراب در چهار حالت جسمانی یا فیزولوژیک، رفتاری، شناختی و هیجانی می باشد. آگاهی از این علائم باعث می شود که با شناخت بهتری نسبت اضطراب خود داشته باشیم. این شناخت می تواند با افزایش درک ما از این اختلال به کنار آمدن با آن و کنترل آن کمک نماید. در بسیاری از درمان های روانشناختی آموزش علائم اضطراب به بیمار با هدف تسهیل فرایند درمان مورد استفاده قرار می گیرد.
آیا شما علائم و پاسخ های گفته شده را تا به حال تجربه کرده اید؟ به نظر شما چه راهکارها و روش هایی برای کاهش این علائم وجود دارد؟ با نظرات خود به درک بیشتر علائم اضطراب کمک کنید.
[1] Ernst, G. (2017). Heart-rate variability—More than heart beats?. Frontiers in public health, 5, 240.
[2] Cik, K. F. (2020). Anxiety: The Ultimate Teen Guide (Vol. 59). Rowman & Littlefield Publishers.
[3] Varner, S., Langhinrichsen‐Rohling, J., & Bell, T. R. (2016). Persisting generalized anxiety disorder and physical health symptoms 18 months after the Deepwater Horizon oil spill: A community sample. Journal of Community Psychology, 44(8), 1011-1026.
[4] Juruena, M. F., Eror, F., Cleare, A. J., & Young, A. H. (2020). The Role of Early Life Stress in HPA Axis and Anxiety. In Anxiety Disorders (pp. 141-153). Springer, Singapore.
[5] Fung, T. C., Olson, C. A., & Hsiao, E. Y. (2017). Interactions between the microbiota, immune and nervous systems in health and disease. Nature neuroscience, 20(2), 145.
[6] Ryan, K. K., Packard, A. E., Larson, K. R., Stout, J., Fourman, S. M., Thompson, A. M., ... & Perez-Tilve, D. (2018). Dietary manipulations that induce ketosis activate the HPA axis in male rats and mice: a potential role for fibroblast growth factor-21. Endocrinology, 159(1), 400-413.
[7] Menke, A., Lehrieder, D., Fietz, J., Leistner, C., Wurst, C., Stonawski, S., ... & Deckert, J. (2018). Childhood trauma dependent anxious depression sensitizes HPA axis function. Psychoneuroendocrinology, 98, 22-29.
[8] Blaauw, B. A., Dyb, G., Hagen, K., Holmen, T. L., Linde, M., Wentzel-Larsen, T., & Zwart, J. A. (2014). Anxiety, depression and behavioral problems among adolescents with recurrent headache: the Young-HUNT study. The journal of headache and pain, 15(1), 38.
[9] Bögels, S. M., Knappe, S., & Clark, L. A. (2013). Adult separation anxiety disorder in DSM-5. Clinical psychology review, 33(5), 663-674.
[10] Wells, A. (2011). Metacognitive therapy for anxiety and depression. Guilford press.
[11] Saraso, I. C. (2013). Test anxiety, worry, and cognitive interference. In Self-related cognitions in anxiety and motivation (pp. 29-44). Psychology Press.
[12] Beck, J. G., Jones, J. M., Reich, C. M., Woodward, M. J., & Cody, M. W. (2015). Understanding the role of dysfunctional post-trauma cognitions in the co-occurrence of Posttraumatic Stress Disorder and Generalized Anxiety Disorder: Two trauma samples. Behaviour research and therapy, 70, 23-31.
[13] Averill, J. R. (2015). Emotion and anxiety: Sociocultural, biological, and psychological determinants. In Emotions and Anxiety (PLE: Emotion) (pp. 99-142). Psychology Press.
[14] Hoge, E. A., Ivkovic, A., & Fricchione, G. L. (2012). Generalized anxiety disorder: diagnosis and treatment. Bmj, 345, e7500.
