تاثیرات شناختی قدرتمند در قصه گویی

داستان سرایی یکی از قدیمی ترین مهارت ها می باشد.

در جوامع قدیم به دلیل کمبود سرگرمی، جزو یکی از پر طرفدارترین مهارت و سرگرمی ها بوده است. اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که قصه گویی یا قصه شنیدن چه خاصیت هایی می تواند داشته باشد؟

در مقاله زیر به تاثیر این مهارت خواهیم پرداخت. فهرست مطالب در باکس زیر قابل رویت است.

تاثیرات شناختی قدرتمند در قصه گویی

اصولا نوشته ای که حاوی اندکی تخیل و تصویر سازی های ذهنی باشد قصه یا داستان نامیده می شود.

داستان ها می توانند طیف وسیعی از مخاطب را داشته باشند. یک سری از داستان ها با هدف آموزش و سرگرم کردن کودکان نوشته می شوند و عده ای دیگر نوجوانان را مخاطب قرار می دهند. بزرگسالان نیز از قاعده دنیای داستان ها و قصه ها مستثنی نیستند.

داستان ها می توانند برگرفته از اتفاقات واقعی باشند مثلا داستان زندگی یک  شخص که آن را برای ما تعریف می کنند و یا نه زاده ی ذهن خلاق و تخیل نویسنده اش باشند.

هنر قصه گویی از دیرباز در بسیاری از فرهنگ ها یک مهارت قابل احترام و یک سنت مهم بوده است. در طول تاریخ، بزرگان جامعه و داستان های آن ها گنجینه ای از دانش، تاریخ و خرد جامعه تلقی می شده است.

اعضای قدیمی و یا به عبارتی بزرگان و سالمندان در یک جامعه تشویق می شدند که داستان های خود را با نسل های جوان در میان بگذارند و با این کار سنت شفاهی را زنده نگه دارند.

امروزه محققان علوم پزشکی و علوم اجتماعی بیش از اهمیت قصه گویی به عنوان وسیله ای برای آموزش و سرگرمی، به مطالعه تاثیر قصه گویی برسلامت شناختی افراد علاقه مند هستند.

 داستان سرایی و قصه گویی بر سلامت مغز چه تاثیراتی دارند؟

 طبق مطالعاتی که در زمینه ی توانایی روایت داستان های جذاب به عنوان چیزی که ممکن است مزیت بقا در تکامل انسان را فراهم کند، انجام شده است، بررسی هایی در این مورد صورت گرفته است. برخی مطالعات دیگر نیز بوده اند که به تأثیرات روان شناختی و درمانی قصه گویی پرداخته اند.

با این وجود، شاید جالب ترین مورد در دنیای تحقیقات طول عمر، مربوط به افزایش روزافزون افراد مبتلا به زوال عقل است که از مشارکت در گروه های مبتنی بر داستان سرایی یا درمان به وسیله ی خاطره گویی که در درمان سایر بیماری های بهداشت روان مانند افسردگی نیز استفاده می شود، بهره مند می شوند.

نکته

مطالعات مربوط به استفاده از روش یادآوری درمانی، در افرادی که از زوال عقل یا آلزایمر رنج می برند، تأثیر این درمان را بر عملکرد شناختی و عوامل کیفیت زندگی مانند شادی و خلق و خو بررسی کرده است.

به نظر می رسد که هم افراد دارای زوال عقل و هم افراد مبتلا به آلزایمر، تحت تأثیر قصه گویی شخصی و تعریف زندگی نامه خود به صورت مستقیم قرار گرفته اند.

نحوه استفاده از قصه گویی برای سلامت مغز:

در حالی که هنوز تحقیقات لازم برای درک کامل چگونگی استفاده از روش یادآوری خاطره برای بهره مندی از جمعیت سالخورده نیاز به تلاش و اطلاعات بیشتر دارد، اما داده های فعلی نشان می دهد که چندین مزیت برای داستان سرایی از بهبود حافظه تا خلق و خوی بهتر و روابط بین فردی بهتر وجود دارد.

متأسفانه امروزه ما بیش از حد معمول تلفن را بر می داریم تا فقط با کسی صحبت کنیم بدون این که اصلا به حرف هایمان فکر کنیم.

سعی کنید با قصه گفتن به مغز خود تمرین دهید و روابط خود را با اطرافیان تقویت کنید. مغز شما از ورزش روزمره خلاقیت، بهره مند می شود و این یک روش عالی برای به اشتراک گذاشتن داستان های خود با مردم جهان است.

نکاتی درباره خاطره گویی و داستان سرایی

در اینجا چند نکته قصه گویی و تاثیر آن بر ورزش ذهن، روابط بهتر و سالم ماندن مغز در هنگام پیری آورده شده است:

هیجان زده شدن عیبی ندارد: قصه گویی یک اجرا است و برای روایت یک داستان خوب به انرژی و اشتیاق احتیاج دارید. از احساسات خود در بیان قصه های تان استفاده کنید و به عبارتی دیگر احساساتی شوید ، حتی اگر احمقانه به نظر برسد.

لبخند بزنید: وقتی شخصی با لبخندی بر لب قصه می گوید، گویی شما صدای لبخند او را می شنوید. با لبخند زدن، لحن های ظریف صدا تغییر می کند. اگر لبخند بزنید، کلمات مختلف جذابی را می توانید انتخاب کنید. به یاد داشته باشید، داستان سرایی نیز سرگرمی است، پس داستان شما باید سرگرم کننده باشد.

تمرین کنید: هر روز یک داستان انتخاب کنید که این داستان شما در آن روز باشد. وقتی کسی تماس می گیرد یا به منزلتان می آید، شما آماده خواهید بود که داستان هایتان را برایش تعریف کنید. و از قصه گفتن برای آن فرد هیجان زده شوید. شنونده شما مشتاق دیدار با شما و شنیدن داستان های شما خواهد بود.

داستان ها را کوتاه و مختصر کن: داستان ها می توانند طولانی و ادامه دار باشند. داستان های کوتاه را حفظ کنید. یک داستان خوب لازم نیست که حتما طولانی باشد.

از جزئیات زیادی استفاده کنید: در طول روز یا هنگام به یاد آوردن رویدادی از گذشته توجه کنید که جزئیاتی مانند لباسی که مردم می پوشند، نحوه حرکت آن ها و احساسات آن ها را ذکر کنید. مثلا نگویید که، "او ظاهراً ناراحت بود" بگویید "او آتش از چشمانش بیرون می ریخت". با بیان جزئیات و توضیحات قصه ها را زنده کنید.

کانال احساسات: فقط به واقعیت ها پایبند نباشید. واقعیت ها معمولاً بسیار کسل کننده هستند. هر آن چیزی که مربوط به احساسات شماست و شما آن را احساس می کنید، در موردش صحبت کنید. در مورد این که چرا چنین احساسی داشتید و این احساسات چه خاطراتی را در شما زنده می کنند، صحبت کنید. بیان احساسات همیشه سوژه های جالبی هستند.

شخصیت ها را توسعه دهید: فرد بازرس، پستچی، لوله کش، همه  این افراد می توانند به شخصیت های داستان شما تبدیل شوند. شما می توانید با شخصیت سازی برای این افراد داستان های عجیب و غریب و خارق العاده خلق کنید و تحسین همگان را بر انگیزید.

فکر نکنید که موضوعی جالب نیست: هر چیزی اگر به خوبی گفته شود می تواند جالب باشد. نگران نباشید که اخیراً هیچ درام بزرگی برای شما اتفاق نیفتاده است. داستان سرایی بیشتر، نحوه گفتن چیزی است تا آن چه که باید بگویید.

جمع بندی ای سنج

علاوه بر حفظ سنت های کهن و بهره مندی از تجارب بزرگان خانواده، می توانیم با استفاده از داستان گویی مهارت های شناختی خود را هم پرورش دهیم. با استفاده از قصه گویی مغزتان را برای فعالیت های والای ذهنی تمرین دهید.

قصه های مناسب، می تواند تاثیر شگرفی در سلامت روان شما، آرامش و بهبود بیماری های روانی بشود.

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که بعد از قصه شنیدن یا قصه خواندن، آرامشی درونی بیابید؟ تجربیاتتان را در قالب یک نظر با ما به اشتراک بگذارید.