چه زمانی مصرف مواد مخدر به یک اعتیاد تبدیل می شود؟

در این مقاله می خواهیم به این سوال بپرسیم که چه زمانی مصرف مواد مخدر به یک اعتیاد تبدیل می شود؟

افرادی که اعتیاد به مواد مخدر دارند، اشتیاق اجباری و گاها غیرقابل کنترل، برای مصرف دارو یا مواد مخدر مورد علاقه خود تجربه می کنند.

به طور معمول، آن ها علی رغم اینکه باید عواقب بسیار منفی که در نتیجه استفاده از داروها ممکن است برای آن ها پیش بیاید را مورد توجه قرار دهند، به جستجو و استفاده از مواد مخدر ادامه می دهند.

در ادامه براساس فهرست مطالب زیر به این موضوع می پردازیم:

خصوصیات اعتیاد

براساس تعریف موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA)، اعتیاد یک بیماری مزمن و عود کننده است که با ویژگی های زیر مشخص می شود:

جستجوی اجباری برای یافتن دارو یا مواد مخدر

استفاده از مواد، علی رغم پیامدهای مضر آن ادامه می یابد.

تغییراتی که در طولانی مدت در مغز به وجود می آیند.

NIDA همچنین خاطر نشان می کند که، اعتیاد هم یک بیماری روانی است و هم یک اختلال پیچیده مغزی

تشخیص اعتیاد نیاز به ارزیابی توسط یک متخصص آموزش دیده و دارای گواهینامه علمی دارد.

اگر احساس می کنید ممکن است دچار اعتیاد یا سو مصرف مواد شوید با پزشک یا متخصص بهداشت روان صحبت کنید.

نکته

اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری پیچیده و مزمن مغزی است.

ویژگی های ظاهری و رفتاری اعتیاد در افراد

هنگامی که دوستان و اعضای خانواده با یک فرد معتاد سر و کار دارند، معمولاً از طریق رفتارهای ظاهری فرد پی به علائم بارز اعتیاد در وی می برند. این رفتارها و ویژگی ها عبارتند از:

فراوانی بیش از حد در مصرف مواد مخدر علی رغم تلاش برای کنترل کردن آن

افزایش زمان برای استفاده از مواد مخدر یا بهبودی در اثرات دارویی یا مواد مخدر (رسیدن به دوز قبلی که دوباره موجب احساس خوب و سرخوشی در فرد شود)

استفاده مداوم علی رغم مشکلات مداوم

کاهش تمرکز در رفتار ها که مرتبط با اعتیاد است

عدم توانایی در برداشتن گام هایی برای رفع مشکلات مربوط به اعتیاد

عدم توانایی در تجزیه و تحلیل

تحقیقات نشان داده است که استفاده طولانی مدت از مواد مخدر باعث تغییرات شیمیایی در مغز فرد معتاد می شود که سیستم پاداش مغز را تغییر می دهد و در نتیجه پیامدهای منفی فزاینده ای را به دنبال مصرف مواد مخدر به صورت اجباری برای فرد به همراه دارد.

این حالت از اعتیاد، وقتی فعالیت علی رغم پیامدهای منفی ادامه یابد و علی رغم اینکه دیگر پاداشی ندارد، توسط متخصصان اعتیاد "پیگیری پاداش شناختی" نامیده می شود.

این نتیجه تغییرات شیمیایی در مدار پاداش مغز است.

چگونه اعتیاد شروع می شود؟

دلیل اینکه افراد درگیر فعالیت هایی می شوند که می توانند در وهله اول اعتیاد آور شوند، امتحان مواد مخدر به صورت آزمایشی به دلیل محیط اجتماعی، یا دستیابی به احساس سرخوشی یا از بین بردن حالت عاطفی منفی یا ملال آور است.

هنگامی که افراد الکل می نوشند، مواد مخدر مصرف می کنند یا در رفتارهای جویای پاداش دیگری (مانند قمار، غذا خوردن یا رابطه جنسی) شرکت می کنند، یک انرژی "بالا" را تجربه می کنند که به آن ها پاداش یا آسودگی مورد نظر خود را می دهد.

عوامل ژنتیکی

اعتیاد همچنین دارای یک مولفه ژنتیکی است که ممکن است برخی افراد را مستعد ابتلا به اعتیاد به مواد مخدر کند.

برخی از افراد ویژگی های مشترکی از احساسی که برای اولین بار از ماده ی مخدر استفاده کرده اند، توصیف کرده اند.

محققان دریافته اند که وراثت پذیری اعتیاد در حدود 40 تا 60٪ است و ژنتیک "آسیب پذیری های موجود در قبال اعتیاد را ایجاد می کند و حساسیت به عوامل خطرساز محیطی را افزایش می دهد."

تغییرات در مغز

 مصرف مقدار زیاد مواد مخدر منجر به، افزایش فعالیت دوپامین و پپتیدهای مخدر در مدارهای پاداش مغز، می شود. اما پس از تجربه بالا ترین میزان سرخوشی، یک بازگشت عصبی شیمیایی در مغز ایجاد می شود که باعث می شود عملکرد پاداش مغز به زیر سطح طبیعی اصلی برسد.

وقتی فعالیت تکرار شود (مصرف مواد مخدر)، همان سرخوشی یا تسکین اولیه حاصل نمی شود.

به زبان ساده، فرد هرگز در واقع به اندازه بار اول بالا نمی رود و آن احساس سرخوشی را تجربه نمی کند.

سرخوشی کمتر و کمبود سرخوشی

این واقعیت باید اضافه  شود و به شما گفته شود که فرد معتاد تحمل بالایی را تجربه می کند، که برای دستیابی به همان سطح سرخوشی قبلی نیاز به تلاش بیشتر و مصرف مواد بیشتری دارد، فرد تحمل احساس سرخوشی کم تر را که پس از آن احساس سرخوشی بالا که تجربه کرده است، با مصرف مواد ایجاد نمی کند و این احساس را دوست ندارد.

به جای بازگشت به "حالت عادی"، فرد به حالت عمیق ملال و ناراحتی برمی گردد.

هنگام اعتیاد، فرد در تلاش برای بازگشت به آن حالت سرخوشی اولیه، مقدار مواد مخدر، الکل یا دفعات رفتارهای اعتیاد آور را افزایش می دهد. اما در پایان فرد با واکنش مدار مغایرت مغز با چرخه مسمومیت و ترک، کم و کاستی عمیق تری را تجربه می کند. 

توجه

اصطلاح تحمل به حالتی اطلاق می شود که فرد معتاد در آن واکنش کمتری به مواد مخدری که مصرف می کند، نسبت به مصرف قبلی در همان مقدار و اندازه نشان می دهد.

جستجو برای مصرف مواد

طبق انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا (ASAM)، این نقطه ای است که منجر به پیگیری پاداش آسیب شناختی می شود:

پاداش جویی اجباری یا تکانشی می شود.
 این رفتار دیگر لذت بخش نیست.
 این رفتار دیگر موجب تسکین نمی شود.
 فرد دیگر حق انتخابی ندارد. به بیان دیگر، فرد معتاد به نوعی اجبار است.

بیماری مزمن و عود آن

برای بسیاری از معتادان، اعتیاد می تواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود، به این معنی که در صورت عدم موفقیت در درمان و ترک اعتیاد، ممکن است عودهایی مشابه عودهایی که در سایر بیماری های مزمن مانند دیابت، آسم و فشار خون بالا اتفاق می افتد، داشته باشند.

این عودها حتی پس از مدت ها پرهیز از مصرف مواد می توانند رخ دهند. فرد معتاد می تواند برای ترک مجدد و بهبودی اقدام کند. اما او همچنان در معرض خطر عود مجدد قرار دارد.

ASAM خاطرنشان می کند: "بدون درمان یا درگیر شدن در فعالیت های بهبودی، اعتیاد پیش رونده است و می تواند منجر به ناتوانی یا مرگ زودرس در افراد شود."

اگر علاقمند هستید تا درباره مراحل بهبود سوء مصرف الکل و مواد مخدر بدانید، به صفحه مورد نظر مراجعه نمایید.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد مصرف مواد مخدر و تبدیل آن به اعتیاد صحبت کردیم.

بهتر است قبل از درگیر شدن در رفتار های اعتیادی و یا اعتیاد به مصرف مواد مخدر، از محیط ها و محرک هایی که موجب بروز اعتیاد می شوند، پرهیز کنیم و در صورت اعتیاد به پزشک متخصص مراجعه کرده و برای درمان و ترک اعتیاد گام هایی برداریم. 

از چه راهکارهایی برای دور ماندن از اعتیاد به مواد مخدر استفاده می کنید؟ لطفا دیدگاه و نظرات ارزشمند خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.