گوش دادن همدلانه چیست | ویژگی و مزایای آن

گوش دادن همدلانه فراتر از صرفاً شنیدن کلمات است. این مهارت شامل تلاش برای درک عمیق احساسات، افکار و تجربیات طرف مقابل از دیدگاه او می‌شود. در واقع، می‌توان گفت که گوش دادن همدلانه نوعی حضور ذهنی و احساس همبستگی با فردی است که با او صحبت می‌کنید.

برای تقویت مهارت گوش دادن همدلانه یا فعال، باید به نکات زیر توجه کنید:

1. توجه کامل

• تمام حواس خود را به گوینده معطوف کنید.
• از فکر کردن به چیزهای دیگر یا انجام کارهای دیگر در حین صحبت او خودداری کنید.
• تماس چشمی برقرار کنید و با حرکات سر و بدن نشان دهید که به حرف‌های او توجه می‌کنید.

2. همدلی

• سعی کنید احساسات و دیدگاه گوینده را درک کنید.
• خود را جای او بگذارید و ببینید دنیا را از منظر او چگونه می‌بینید.
• از قضاوت یا انتقاد از او خودداری کنید.

3. بازتاب

• آنچه را که شنیده‌اید به زبان خودتان بازگو کنید.
• این کار به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که منظور او را به درستی متوجه شده‌اید و همچنین به او نشان می‌دهد که به حرف‌هایش توجه می‌کنید.
• از عباراتی مانند "به نظر می‌رسد که شما..." یا "من فکر می‌کنم منظورتان این است که..." استفاده کنید.

4. سوال پرسیدن

• سوالات باز و روشنگرانه بپرسید تا درک خود را از موضوع عمیق‌تر کنید و به گوینده فرصت دهید تا بیشتر توضیح دهد.
• از پرسیدن سوالات بسته که با "بله" یا "خیر" پاسخ داده می‌شوند، خودداری کنید.

5. پذیرش

• احساسات و باورهای گوینده را بپذیرید، حتی اگر با آنها موافق نباشید.
• به یاد داشته باشید که هدف شما درک او است، نه اینکه او را متقاعد کنید که با شما موافق باشد.

6. تمرکز بر احساسات

• به جای تمرکز صرف بر کلمات، به احساسات و عواطف گوینده توجه کنید.
• لحن صدا، زبان بدن و حالات چهره او را نیز در نظر بگیرید.

7. سکوت

• از سکوت نترسید.
• گاهی اوقات، بهترین پاسخ به یک صحبت، سکوت و دادن فرصت به فرد برای جمع‌آوری افکارش است.

حضور در گوش دادن همدلانه: فراتر از حضور فیزیکی

حضور یکی از ویژگی‌های کلیدی گوش دادن همدلانه است. این به معنای حاضر بودن کامل در مکالمه و توجه کامل به گوینده است. حضور فقط به معنای حضور فیزیکی در فضایی مشابه با گوینده نیست، بلکه مستلزم توجه فعال به افکار، احساسات و تجربیات او نیز است.

توجه به نکات زیر بسیار مهم است:

• حواس‌پرتی‌های بیرونی را به حداقل برسانید: از تلفن همراه خود استفاده نکنید، به اطراف نگاه نکنید یا با افراد دیگر صحبت نکنید.
• بر زبان بدن خود تمرکز کنید: با تماس چشمی، حرکات سر و حالات چهره نشان دهید که به حرف‌های گوینده توجه می‌کنید.
• از برنامه‌ریزی پاسخ‌های خود در حین صحبت کردن طرف مقابل خودداری کنید: تمام تمرکز خود را بر روی آنچه گوینده می‌گوید بگذارید و در ذهنتان به دنبال پاسخ نباشید.
• با گوینده همدلی کنید: سعی کنید خود را جای او بگذارید و احساسات و دیدگاه او را درک کنید.
• در لحظه حال بمانید: به گذشته یا آینده فکر نکنید، بلکه تمام توجه خود را به مکالمه فعلی معطوف کنید

شفقت در گوش دادن همدلانه: درک و همدلی عمیق

شفقت یکی از مؤلفه‌های اصلی گوش دادن همدلانه بوده که به معنای توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات طرف مقابل، حتی زمانی که آن احساسات را به طور شخصی تجربه نکرده‌اید، است.

یک شنونده همدل با شفقت می‌تواند خود را جای گوینده بگذارد و دنیا را از منظر او ببیند و احساسات او را، چه مثبت و چه منفی، درک کند.

• سعی کنید احساسات گوینده را درک کنید: خود را جای او بگذارید و ببینید اگر در شرایط مشابهی بودید چه احساسی داشتید.
• به احساسات گوینده بدون قضاوت گوش دهید: از قضاوت یا انتقاد از او خودداری کنید، حتی اگر با احساسات او موافق نباشید.
• به گوینده اطمینان دهید که شما به او اهمیت می‌دهید: از طریق کلمات و زبان بدن خود به او نشان دهید که به حرف‌هایش توجه می‌کنید و برای او دلسوزی می‌کنید.
• حمایت عاطفی خود را به گوینده ارائه دهید: بگذارید گوینده بداند که شما در کنارش هستید و از او حمایت می‌کنید.
• در صورت نیاز به گوینده کمک یا منابع پیشنهاد دهید: اگر فکر می‌کنید که گوینده می‌تواند از کمک یا منابع خاصی بهره‌مند شود، آنها را به او پیشنهاد دهید.

خرد در گوش دادن همدلانه

خرد در گوش دادن همدلانه به معنای توانایی درک عمیق یک موقعیت و ارائه مشاوره یا راهنمایی‌های مفید به گوینده است. این موضوع باعث می‌شود تا دیدگاه‌های جدیدی ارائه دهند و به گوینده کمک کنند تا راه‌حل‌های بالقوه‌ای را برای مشکلات خود بیابد.

• به طور کامل به گوینده گوش دهید: قبل از ارائه هرگونه توصیه یا راهنمایی، مطمئن شوید که منظور گوینده را به درستی متوجه شده‌اید.
• سوالات روشنگرانه بپرسید: از گوینده سوالاتی بپرسید که به شما کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از موقعیت پیدا کنید.
• عوامل مختلف را در نظر بگیرید: به تمام عوامل مرتبط با موقعیت، از جمله احساسات، افکار و تجربیات گوینده، توجه کنید.
• دیدگاه‌های جدید ارائه دهید: به گوینده کمک کنید تا موقعیت را از زوایای مختلف ببیند.
• از ارائه توصیه‌های ناخواسته خودداری کنید: فقط در صورتی به گوینده توصیه دهید که از شما بخواهد.
• به گوینده اجازه دهید تا تصمیمات خود را بگیرد: در نهایت، این گوینده است که باید در مورد نحوه برخورد با موقعیت خود تصمیم بگیرد.