بهزیستی و ابعاد آن

بهزیستی به چه معناست؟

به طور کلی، بهزیستی یک مفهوم ساده و یک بعدی نیست بلکه از نظر مفهومی متنوع است. رویکرد wed (یک مطالعه ۵ ساله میان رشته ای) در مورد مسئله بهزیستی سه بعد را در نظر می گیرد: ذهنی، عینی و رابطه ای.

در این بخش با جزئیات بیشتر، درک بهتر این ابعاد مورد بحث قرار می گیرد. اولین چیزی که می توان در مورد این ابعادگفت این است که هیچ کلمه عینی در اصطلاح ذهنی به کار نمی رود.

در حقیقت، معمولاً قضاوت در مورد آنچه عینی است دشوار است و اگر مفهوم بهزیستی فرد محور باشد، تقریباً همه، حتی مسئولان یا دانشگاهیان، از منظر خاصی به موضوع نگاه می کنند و تقریباً هیچ کس نمی تواند بی طرف باشد. درک صحیح از بهزیستی از نظر اجتماعی و فرهنگی ایجاد می شود.

این بدان معنی است که هیچ واقعیت عینی در خارج از فرهنگ یا جامعه وجود ندارد که با درک ذهنی اوضاع در تضاد باشد. در حقیقت فرهنگ و جامعه است که آنچه را که باید به صورت عینی دیده شود تعیین می کند. البته این به معنای انکار اهمیت مفاهیم بدنی یا بیرونی نیست.

بهزیستی جسمی و سطح زندگی پایه های اساسی هر بهزیستی هستند. اما منظور ما این است که مفاهیم مادی، اجتماعی و فرهنگی باید در هم تنیده و بهم پیوسته باشند.

همانطور که سالینز (۱۹۷۶) بیان می کند: “هیچ جامعه ای نمی تواند معجزه ای زندگی کند و سعی کند نیازهای اساسی مردم ، مانند تغذیه یا سرپناه، را از نظر فرهنگی حل کند.

با این حال، برای زنده ماندن و زندگی آنها باید مورد توجه قرار گیرد.” بنابراین، هنگام بحث در مورد این سه جنبه بهزیستی، مهم است که به استمرار آنها توجه داشته باشید این مثلث وابستگی متقابل ابعاد مختلف را به تصویر می کشد و بیان می کند که آنها بدون یکدیگر نمی توانند وجود داشته باشند، به عنوان مثال می توان گفت که هر دانه برنج به شکل گیری عناصر در تمام ابعاد آن کمک خواهد کرد و شکل گیری آنها با رشد یکدیگر متناقض نیست.

نکته دوم در مورد این ساختار جایگاه کلمه ذهنی است با توجه به متن زمینه مربوط به بازیگر (مفهوم بازیگر در روانشناسی اجتماعی ، اهمیت نسبی این ابعاد به طور مداوم در حال تغییر است پژوهشگران ادعا می کنند که اشتیاق یا آرزوها بخش هایی از ایده های اخلاقی و ماوراء طبیعی هستند که از هنجارهای فرهنگی بزرگتر ناشی می شوند.

آن ها سه سطح را مشخص می کند که شور و شوق فرد (یا تمایل) فرد را در یک فرهنگ خاص شکل می دهد. بیرونی ترین لایه حاوی خواسته های قابل رویت است که می تواند مجموعه ای از خواسته های مادی یا گزینه هایی مانند انتخاب همسر را در بر بگیرد.

در این سطح است که مردم به طور کلی نیازها و خواسته های خود را برای رسیدن به بهزیستی بیان می کنند. در سطح بعدی ، هنجارهای میانی است که ممکن است بیان نشود، اما با این وجود از طریق اعتقادات یا سنن موجود در رابطه با ازدواج، خانواده، کار، تقوا، سلامتی و غیره به خواسته های فردی ساختار یافته اند.

اینها به نوبه خود به زمینه های هنجاری بزرگتر مربوط می شوند که نقشه بزرگی از افکار و عقاید مربوط به زندگی و مرگ، ارزش کالاهای مادی بر سر روابط اجتماعی این جهان و جهان دیگر و همچنین صلح و درگیری را تشکیل می دهند.

بنابراین مفهوم ذهنی در اینجا بسیار بیشتر از انتخاب تصادفی ترجیحات یا برداشت های فردی است. در عوض، این اولویت ها و برداشت ها در فرهنگ و جهان بینی ای که در آن قرار دارند تعبیه شده اند و به نوبه خود مفاهیم ثروت مادی و روابط را از طریق انجمن های بی شماری که آنها را معنا می بخشد سازمان می دهند.

این سه بعد بهزیستی سازگار بوده و منعکس کننده یکدیگر هستند. الگوی مشابهی را می توان در گفتمان دینی یافت.

قوانین مسیحی در مورد رفتار صالحانه با خدا، لذت بردن از مادیات و رفتار خوب با همسایگان، گرچه از نظر مفهومی متفاوت هستند، اما جالب است که بدانید که به راحتی می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند.

برای سنجش بهزیستی روانی، می توان از انواع تست شخصیت شناسی کمک گرفت.

با تنظیم چارچوب رفاه اساسی، این بخش بیشتر محتوای این سه عنوان را توصیف می کند: ذهنی، مادی و ارتباطی. جهت گیری اصلی زبان بهزیستی، که کاربرد اصلی آن را نیز نشان می دهد، در سطح خانواده است. در زیر ابعاد را توضیح می دهیم:
۱٫ مسائل مادی: رفاه و معیارهای زندگی
– درآمد ، ثروت و دارایی. – فعالیت های کاری و زندگی – آموزش و مهارت
– سلامت جسمی و توانایی ها یا ناتوانی ها. – دسترسی به خدمات و امکانات و کیفیت محیط.
۲٫ ارتباطات: روابط شخصی و اجتماعی
– روابط عشق و توجه؛ – شبکه های پشتیبانی؛ – رابطه با دولت: قانون ، سیاست و اقتصاد. – هویت ها و نابرابری های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی. – خشونت ، درگیری و امنیت یا ناامنی. – قدرت نفوذ.
۳٫ امور ذهنی: ارزش ها ، ادراک ها و تجربه ها
– درک مقدس و اخلاقی. – خودشناسی و شخصیت. – امیدها ، ترسها و آرزوها. – احساس بی معنی یا بی معنی. – سطح رضایت یا عدم رضایت. – اعتماد و صداقت.