تست تشخیص اوتیسم منتشر شد

تست تشخیص اوتیسم منتشر شد

پست وبلاگی
اضطراب جدایی در کودکان چیست؟ مدت مطالعه: 3 دقیقه
ای سنج 02 مهر 1400 مدت مطالعه: 3 دقیقه

اضطراب جدایی در کودکان چیست؟

این مقاله اختصاص به بررسی مفهوم اضطراب جدایی در کودکان دارد.

با توجه به سبک زندگی، امروزه خیلی از والدین به خاطر مشاغل خارج از منزل مجبور هستند که روزانه از کودکان خود جدا شوند که این وضعیت سبب ایجاد اضطراب جدایی در کودکان شده است.

حال در ادامه براساس فهرست مطالب زیر بیشتر به این موضوع می پردازیم:

اضطراب جدایی در کودکان

به طور کلی اضطراب جدایی، به ترس از دور شدن از مراقب اصلی (مادر یا هر فرد دیگر) در کودکان اشاره می کند.

رایج ترین رفتاری که کودک به هنگام ترس از جدایی از خود نشان می دهد، رفتار هایی مانند چسبیدن به مادر و یا جیغ زدن می باشد.

اضطراب جدایی روندی سالم و طبیعی از رشد کودکان در سنین 8 تا 14 ماهگی است.

از سوی دیگر، تشخیص اختلال اضطراب جدایی برای کودکانی در نظر گرفته می شود که رفتاری خارج از حیطه ی نرمال سنی خود دارند.

نشانه های اضطراب جدایی در کودکان

اضطراب جدایی تا حدود سن دو سالگی در کودکان طبیعی و نرمال است. این نوع اضطراب شامل رفتار ها و مولفه هایی مخصوص به خود می باشد، زمانی که والدین کودکان را ترک می کنند، رفتارهایی برای مدت زمان کوتاه یا طولانی، از خود نشان می دهند. این رفتار ها شامل:

گریه زیاد و طولانی مدت
چسبیدن به والدین
امتناع از تعامل با پرستار و شخصی که قرار است از کودک مراقبت کند
جیغ زدن

نشانه های اضطراب جدایی در مقابل اختلال اضطراب جدایی

طبیعی است که برخی از کودکان بزرگ تر، به ویژه آن هایی که کمی خجالتی هستند، در شرایط و مرحله ای قرار بگیرند که دلشان نخواهد والدینشان را ترک کنند و یا از والدین خود دور شوند.

در این صورت وقتی مادر کودک را ترک کند، مراقب کودک می تواند، کودک را ترغیب و تشویق به انجام دادن فعالیت های گروهی و یا بازی با دیگر کودکان کند.

کودکان بالای دو سال که هیچ واکنشی به هنگام جدایی از مادر و مراقب اصلی خود نشان نمی دهند و به کل بی تفاوت هستند، ممکن است با اختلال اضطراب جدایی دست و پنجه نرم کنند. یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، ممکن است نشانه های زیر را داشته باشد:

اضطراب جدایی
ترس یا نگرانی شدید 
امتناع کامل از شرکت در فعالیت های دیگر همراه با کودکان دیگر و گریه های تسکین ناپذیر در طول مدت جدایی
سردرد
دل درد

تشخیص اضطراب جدایی در کودکان

اختلال اضطراب جدایی یک اختلال روانی ویژه و خاص است که با اضطراب جدایی نرمال تفاوت دارد. اگرچه تشخیص تفاوت این دو دشوار است زیرا نشانه ها می توانند با هم تداخل داشته باشند و به یکدیگر شبیه باشند.

زمانی اختلال اضطراب جدایی برای تشخیص گذاری باید در افراد زیر 18 سال وجود می داشت اما کتابچه راهنمای تشخیصی اختلالات روانی این محدودیت سنی را حذف و تشخیص این اختلال را برای بزرگسالان نیز ممکن کرد.

توجه

برای تشخیص اختلال اضطراب جدایی، فرزند شما باید حداقل شش ماه نشانه ها و علائم اختلال اضطراب جدایی را داشته باشد و این نشانه ها باید استرس قابل توجهی را ایجاد کند و عملکرد فرد را در خانه، مدرسه، محل کار یا در هنگام تعامل با همسالان مختل کند.

علل اضطراب جدایی در کودکان

متخصصان هنوز موفق به درک علل اضطراب جدایی در افراد نشده اند. اما شرایطی را در بدتر شدن این اختلال دخیل و موثر دانسته اند. این موارد شامل موارد زیر است:

موقعیت های جدیدی که روتین زندگی و روال ثابت زندگی کودک را تغییر دهد؛ موقعیت هایی مانند تغیر محل زندگی، به دنیا آمدن خواهر و برادر جدید و ..
مشکلات خانوادگی، مانند مشکلات زناشویی یا داشتن مشکلات مالی  که موجب تنش و فشار برای  بزرگسالان در خانه می شود، می تواند بر کودکان تأثیر منفی بگذارد.
سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر بیماری های روانی

درمان اضطراب جدایی در کودکان

در حالی که اضطراب جدایی متناسب با سن در کودکان نیازی به درمان ندارد، اختلال اضطراب جدایی ممکن است نیاز به مداخله حرفه ای با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده و با مهارت داشته باشد.

روان درمانی

روان درمانی یا "گفتاردرمانی" می تواند در درمان فرزند شما که با اضطراب جدایی یا اختلال اضطراب جدایی درگیر است، مفید باشد.

از ویژگی ها و رفتار های کودک خود اطلاعات کاملی داشته باشید و این اطلاعات را در اختیار درمانگر که فردی دلسوز می باشد، قرار دهید.

دارو درمانی

اگر روان درمانی برای درمان کودک شما کافی نبود، یا اگر کودک شما به صورت همزمان از اختلالی مانند افسردگی رنج می برد، ممکن است داروهای ضد افسردگی مانند مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین یا داروهای ضد اضطراب برای کمک به مدیریت علائم شدید برای کودک تان تجویز شود.

مقابله با اضطراب جدایی در کودکان

اضطراب جدایی طبیعی و نرمال با تلاش مشترک والدین و مراقبیت کودک کاملا قابل کنترل است. برنامه ریزی و تنظیم یک روال ثابت مهم ترین جزء در موفقیت برای کنترل اضطراب جدایی است.

سعی کنید کودک خود را به صورت یواشکی ترک نکنید، این یواشکی ترک کردن کودک موجب اترس و اضطراب زیادی در او می شود. قبل از اینکه بخواهید کودک خود را ترک کنید:

 به زبان ساده و مستقیم به کودک توضیح دهید که چه اتفاقی قرار است بیوفتد، کجا می خواهید بروید، چه کسی در این مدت از او مراقبت خواهد کرد و چه زمانی دقیقا باز خواهید گشت.
به کودک تان اجازه سازگاری با محیط و یا شخصی که قرار است از او مراقبت کند را بدهید. می توانید او را به محیط جدید برده و یا او را با مراقبش آشنا کنید.
آرام و خوش بین باشید و بر سرگرمی هایی که فرزندتان به آن ها علاقه دارد و در زمان جدایی مشغول آن ها خواهد شد، تمرکز کنید. با جدایی به عنوان یک اتفاق عادی برخورد کنید.
یکبار خداحافظی کنید؛ هر چقدر هم که کودک شما فریاد بکشد و یا گریه کند، او را در آغوش بگیرید و ببوسید و سپس یک بار خداحافظی کنید و از در بیرون بروید.
زمان جدایی را به مرور بیشتر کنید و به یکباره برای مدت زمانی طولانی کودک خود را تنها نگذارید. سر زمانی که به او قول بازگشت داده اید، به خانه برگردید.

اگر تمایل دارید تا درباره اضطراب کودکان بیشتر بدانید، می توانید به مقاله مورد مراجعه فرمایید.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد اضطراب جدایی در کودکان صحبت شد. این نوع اضطراب در کودکان، زمانی که از والدین خود جدا می شوند و یا والدین کودک خود را ترک می کنند، نمایان می شود.

این اضطراب تا سن دو سالگی در کودکان طبیعی است و ممکن است در کودکان بزرگ تر تبدیل به اختلال اضطراب جدایی شود، که در این صورت باید با کمک گرفتن از یک مشاور و پزشک متخخص اقدام به درمان این اختلال در کودکان کرد.

آیا کودک شما هم دچار این نوع اضطراب می شود؟ از چه راهکارهایی برای درمان اضطراب استفاده می کنید؟ لطفاً تجربیات ارزشمندتان را با ما در میان بگذارید.

تله رهاشدگی چیست | علائم، نحوه تشخیص و راه مقابله
اضطراب جنسی چیست | راه‌های موثر برای درمان
مهارت همدردی چیست | روش تقویت آن
طلاق عاطفی چیست | علل و روش‌های پیشگیری

اصطلاحات مهم این مقاله

جهت نمایش بیشتر اصطلاحات کلیک نمایید
لطفا امتیاز خود را برای این محتوا ثبت کنید