سرطان پستان و سلامت روان
تاثیر سرطان پستان بر سلامت روان
به طور کلی مراحل تشخیص و درمان هر بیماری مزمن می تواند منشأ فشارهای اجتماعی و روانی باشد. سرطان پستان یکی از شایع ترین بیماری های مزمن پزشکی است که تقریباً از هر ۱۰ زن در طول زندگی خود را مبتلا می کند . بنابراین، زنان مبتلا به سرطان پستان در میان گروهی از بیماران قرار دارند که در معرض انواع فشارهای اجتماعی و روانی قرار دارند.
تقریباً ۲۵-۵۰٪ از زنان مبتلا به سرطان پستان بارها و بارها مشکلات مربوط به استرس را تجربه می کنند.
آنها باید با مواردی از قبیل نحوه درمان دیگران (پاسخ دادن به سوالات و نگرانی های آنها در مورد بیماری)، شوک ناشی از تشخیص و پیامدهای مرتبط با آن (مانند مرگ، تنهایی، درد) و نگرانی در مورد نتایج درمان، روبرو شوند. ظاهر بدنی، تغییر در کارکردها و نقش های اجتماعی برخی از خانم ها باعث کاهش سلامتی و در نهایت مرگ شده است.
با توجه به این موارد، جای تعجب نیست که بیشتر خانمها بعد از تشخیص سرطان پستان علائم پریشانی روانی موقتی یا طولانی مدت را احساس می کنند. این اختلالات شامل احساسات منفی، افسردگی، اضطراب، خشم، عصبانیت، ترس، غم و اندوه و همچنین رفتارهایی مانند کنارهگیری از فعالیت های اجتماعی و تنهایی، قطع روابط با خانواده، دوستان و آشنایان است.
همانطور که مشخص است تنظیمات روانی و کیفیت زندگی در میان بازماندگان سرطان پستان یکسان نیست. با این حال، بیشتر افرادی که بهبود یافته اند، فراوانی از تجربیات پریشانی روانی، اختلال در افکار، احساسات و افکار، بی حسی عمومی و خروج از موقعیت ها و ایده های جدید را نشان می دهند.
سرطان پستان
برای برخی از واکنش های روانشناختی زنان مشکلات سازگاری، موقتی در نظر گرفته می شود. لیکن با گذشت زمان، سطح اضطراب روانشناختی آنها کاهش می یابد. از نظر برخی، این بیماری مقدمه ای برای رشد شخصی است که از آن به رشد پس از سانحه یاد می شود. اما برای اکثر زنان، این واکنش ها ممکن است طولانی تر یا شدیدتر ادامه یابد.
همچنین در کنار مشکلات جسمی ، آنها همچنین سلامت روان پایینی را تجربه می کنند و کیفیت زندگی آنها به ویژه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی کاهش می یابد. بنابراین، اختلالات روانشناختی می تواند با علائم ناتوانی روانی آغاز شود و با تشدید علائم ، منجر به یک بیماری روانی شناخته شده شود.
در حالی که دوره هایی از خلق و خوی پایین، ترس و اضطراب را در زمان تشخیص و بعضی از مراحل درمان متداول و تقریباً برای اکثر بیماران اتفاق می افتد ، تشدید اضطراب و روحیه افسرده عملکرد شخصی و روال عادی را طولانی تر می کند.
هنگامی که بیماران این دوره ها را تجربه می کنند، ممکن است علائمی از قبیل عدم تمایل به زندگی، گناه، ضعف و کمبود انرژی، استرس و ناراحتی در بدن، حملات هراس و اضطراب بیش از حد و غیر منطقی را تجربه کنند. یعنی می تواند شرایط بحرانی برای یک اختلال روانشناختی ایجاد کند (به عنوان مثال، اضطراب یا اختلال افسردگی).
پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان ممکن است با افسردگی و اختلالات اضطرابی عصبانیت، اعتماد به نفس پایین و حمایت اجتماعی و عاطفی کم همراه باشد. همچنین با توجه به اهمیت ترس ها و نگرانی های مربوط به عود بیماری و مرگ، تحریف تصویر بدن، تغییر در زنانگی و جذابیت جنسی، ممکن است اختلالات روانی ناگهانی در پی این عوامل اتفاق بیفتد.
این ممکن است حتی سالها پس از تشخیص و درمان سرطان پستان اتفاق بیفتد.
اختلالات روانپزشکی و اختلالات روانی در بیماران سرطانی سالهاست که توسط بسیاری از محققان مورد مطالعه قرار گرفته است برخی مشکلات روانشناختی زنان به دلیل نوع درمان سرطان (به عنوان مثال استفاده از جراحی ماستکتومی) بوجود می آید.
تعدادی از تحقیقات نشان داده اند که زنانی که برای معالجه سرطان خود تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گرفته اند نسبت به افرادی که تحت عمل ماستکتومی قرار نگرفته اند نارضایتی بیشتری از تصویر بدن نشان داده اند.