اختلال هویت تجزیه ای چیست؟

در این مقاله می خواهیم در مورد اختلال هویت تجزیه ای (Decompositional identity disorder) صحبت کنیم. فردی که به این نوع اختلال دچار شده باشد حضور چند شخصیت متمایز و متفاوت را تجربه می کند. در ادامه براساس فهرست مطالب زیر به این موضوع بیشتر می پردازیم:

اختلال هویت تجزیه (DID)

اختلال هویت تجزیه نوعی بیماری است که با حضور دو یا چند شخصیت متمایز در یک فرد مشخص می شود. وضعیت سلامت روان، که در گذشته اختلال شخصیت چندگانه نامیده می شد، یکی از اختلالات تجزیه ای است که در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، چاپ پنجم (DSM-5) ذکر شده است.

اختلالات تجزیه ای دارای ویژگی اصلی "تفکیک" یا اختلال در عملکردهای معمول زیر می باشد:
آگاهی
حافظه
هویت 
ادراک

علائم

فرد مبتلا به DID حضور دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز را تجربه می کند، همچنین به عنوان تغییر دهنده شناخته می شود. این شخصیت ها به طور مرتب کنترل رفتار فرد را بر عهده می گیرند و آن ها غالباً با از دست دادن حافظه در فرد اتفاق می افتد.

هر دگرگونی دارای مجموعه ای مشخص از صفات، تاریخچه شخصی و نحوه ارتباط با جهان است. این تغییرات ممکن است نام، طرز رفتار، جنسیت و ترجیحات متفاوتی نسبت به شخصیت اصلی فرد داشته باشد.

علائم دیگری که فرد مبتلا به DID ممکن است تجربه کند شامل موارد زیر است:

ناتوانی در یادآوری خاطرات کودکی و تاریخچه شخصی
احساس جدا شدن یا قطع شدن ارتباط
فلاش بک یا بازگشت ناگهانی خاطرات فراموش شده قبل
توهم
عدم آگاهی از وقایع اخیراز دست دادن تکه های زمان
افکار خودآزاری یا خودکشی

تشخیص

معیارهای تشخیصی اختلال هویت تجزیه ای که در DSM-5 آمده به شرح زیر است:
حضور دو یا چند هویت یا شخصیت متمایز، هر کدام الگوی خاص خود را در تفسیر و ارتباط با محیط دارند.
حضور این شخصیت ها را می توان خود به خود گزارش داد یا توسط یک درمانگر برای تشخیص مشاهده کرد.
فراموشی باید اتفاق بیفتد، به طوری که فرد چه در مورد حوادث آسیب زا و چه از وقایع روزانه به خاطر بسپارد.
فرد باید در عملکرد روزمره خود مشکل داشته باشد
این علائم بخشی از اقدامات فرهنگی یا مذهبی نیستند.
علائم ناشی از استفاده از هر ماده ای مانند الکل یا دارو نیست.

گزارش آماری

اگرچه برخی DID را به عنوان یک بیماری نادر توصیف کرده اند، اما ترکیبی از مطالعات نشان می دهد که، نرخ شیوع 1٪ تا 1.5٪ از جمعیت مبتلا به این اختلال هستند.

مدت هاست که در زمینه بهداشت روان در مورد وجود یا عدم وجود اختلاف نظر وجود دارد. شواهدی وجود دارد که افراد مبتلا به DID مستعد ابتلا به هیپنوتیزم و احتمال بروز هستند.

این امر برخی از کارشناسان را بر آن داشته است که هویت جداگانه ای را که افراد مبتلا به DID تجربه کرده اند، ممکن است نتیجه پیشنهاد باشد. با این حال کارشناسان دیگر معتقدند که مطالعات اخیر وجود دارد که این ایده و پیشنهاد را رد می کند.

به عنوان مثال، برخی مطالعات نشان داده اند که شخصیت های مختلف فرد مبتلا به DID دارای مشخصات فیزیولوژیکی مختلفی هستند، از جمله الگوهای مختلف فعال سازی مغز یا پاسخ های قلبی عروقی.

این مطالعات به عنوان شواهدی برای وجود تغییر دهنده های واقعی استفاده شده است. به طور کلی، DID یک تشخیص تا حدودی بحث برانگیز است، اما اکنون در جامعه سلامت روان پذیرش بیشتری پیدا کرده است.

علل

اعتقاد بر این است که سابقه تروما نقشی اساسی در ایجاد DID دارد. تقریباً 90٪ افرادی که دارای اختلال هویت تجزیه ای هستند سابقه سوء استفاده در گذشته را دارند.

افراد مبتلا به DID اغلب تجربه سوء استفاده شدید جسمی و جنسی در دوران کودکی را گزارش می کنند و همچنین اغلب علائم همزمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) را دارند، از جمله:

رفتارهای خودآزاری
رفتارهای تکانشی
بی ثباتی در روابط

این ممکن است مربوط به این واقعیت باشد که کودک آزاری یک عامل خطر برای هر دو بیماری است. 

یک نظریه در مورد DID پیشنهاد می کند که افراد مبتلا به DID چنان آسیب روانی را تجربه کرده اند که تنها راه مدیریت این ضربه ایجاد یک شخصیت بسیار قوی به عنوان یک مکانیزم مقابله ای است.

با گذشت زمان، تجزیه مزمن منجر به شکل گیری هویت های مختلف یا تغییرات می شود. 

توجه

افراد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای ممکن است علائم مربوط به تروما، از جمله کابوس، بازگشت به عقب، یا سایر علائم مشخصه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را تجربه کنند.

درمان

درمان اختلال هویت تجزیه ای معمولاً روان درمانی است که متمرکز بر کمک به فرد در ادغام شخصیت های مختلف در یک هویت واحد و یکپارچه می باشد.

روان درمانی؛ نیازهای هر فرد متفاوت خواهد بود، اما درمان به طور معمول بر کمک به فرد در پردازش ایمن خاطرات آسیب زا، بهبود روابط با دیگران و توسعه مهارت های مقابله ای موثرتر متمرکز است.

اشکال درمانی که ممکن است در درمان DID استفاده شود شامل:

درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان دیالکتیکی-رفتاری (DBT) 
حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR)  

دارو درمانی

هیچ داروی خاصی برای درمان DID وجود ندارد، اما داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب برای رفع علائم افسردگی و اضطراب می باشد، ممکن است در این باره اندکی مفید باشد.

 یادگیری مهارت های جدید کنار آمدن و مقابله با این اختلال، جنبه مهم مدیریت علائم اختلال هویت تجزیه است.

معرفی استراتژی های درمانی

برخی از استراتژی هایی که می توانند به شما کمک کنند، عبارتند از:

مراقبه

تمرین مدیتیشن ممکن است به افراد کمک کند تا از حالات ذهنی درونی خود بیشتر آگاه شوند.

تکنیک های آرام سازی

چنین استراتژی هایی می تواند به افراد کمک کند تا بهتر با استرس کنار بیایند و یاد بگیرند که چگونه علائم تجزیه را بهتر مدیریت کنند.

ذهن آگاهی

این عمل می تواند به افراد کمک کند تا به آرامی خود را به لحظه ای که قبل از شروع به بازگشت فلاش بک یا علائم تجزیه می کنند، برگردانند.

استفاده از یادآوری ها

نوشتن مطالب هنگامی كه افراد دچار فراموشی یا فراموشی جداكننده می شوند، می تواند یك یادآوری بصری مفید باشد.

اگر تمایل دارید تا درباره اختلال شخصیت مرضی نیز بدانید، به لینک مرد نظر مراجعه فرمایید.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد اختلال هویت تجزیه ای صحبت شد. همانطور که گفته شد افرادی که درگیر این اختلال هستند در حقیقت دارای چند نوع شخصیت می باشند که این می تواند برای فرد عوارض زیادی داشته باشد.

اگر در اطرافیان شما نیز فردی وجود دارد که مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای است، با معرفی وی به مراکز روان درمانی و یک پزشک و روان درمانگر متخصص و با شروع دوره های روان درمانی می توانید به او و خانواده اش کمک کنید.

آیا تا به حال علائم و نشانه های اختلال هویت تجزیه ای را در خود مشاهده کرده اید؟ لطفا دیدگاه و نظرات ارزشمند خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.