انواع درمان برای اضطراب

درمان DBT چهار مهارت قدرتمند را آموزش می دهد:

ذهن آگاهی: با لحظه فعلی ارتباط برقرار کنید و متوجه افکار گذرا (مانند اضطراب) شوید بدون اینکه توسط آنها کنترل شود

تحمل پریشانی: کنترل اضطراب هنگام مواجه شدن با یک موقعیت استرس زا

اثر بخشی بین فردی: یادگیری نحوه نه گفتن، یا درخواست آنچه شما نیاز دارید

تنظیم هیجان: مدیریت اضطراب قبل از اینکه از کنترل خارج شوند

پذیرش و تعهد درمانی

درمان پذیرش و تعهد (ACT) نوع دیگری از درمان است که برای انواع اختلالات اضطرابی موثر نشان داده شده است. ACT شامل شناسایی ارزش های شما در زندگی و سپس اقدام به روش هایی است که با ارزش های شما مطابقت داشته باشد. 

هنر درمانی

هنر درمانی یک درمان غیر کلامی و تجربه گرا است. این شامل استفاده از هنرهای تجسمی (مانند نقاشی ، طراحی ، مجسمه سازی) برای بیان و پردازش احساسات یا استفاده از هنر برای تمرین ذهن آگاهی و آرامش است. اگرچه می تواند به عنوان یک درمان مستقل ارائه شود، اما معمولاً در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند CBT استفاده می شود به عنوان یک روش جدیدتر از درمان، تحقیقات بیشتری برای تأیید تأثیر آن در کاهش علائم اضطراب مورد نیاز است.

روان درمانی

طبق این مدل فرویدی، علائم اضطراب منعکس کننده تعارضات ناخودآگاه است. هدف از درمان روانکاوی حل آنها است. در روانکاوی، شما و درمانگر خود افکار، ترس ها و تمایلات خود را بررسی می کنید تا درک خود را بهتر درک کنید و اضطراب خود را کاهش دهید. این یکی از شدیدترین اشکال درمانی است. ممکن است سالها طول بکشد تا الگوهای روش تفکر شما شناسایی شود.

توجه

اصطلاحات "روانکاوی" و "روان پویایی درمانی" اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما روانکاوی در واقع زیرمجموعه درمان روان پویایی است.

درمان بین فردی

درمان بین فردی (IPT) بر نقش ها و روابط اجتماعی متمرکز است. در IPT، شما با درمانگر خود می توانید مسائل بین فردی را از جمله غم، درگیری با خانواده یا دوستان، تغییر در نقش های شغلی یا اجتماعی و مشکلات مربوط به دیگران شناسایی کنید. سپس روش های سالم برای ابراز احساسات و راه های بهبود ارتباط خود با دیگران را فرا خواهید گرفت. اگرچه درمان بین فردی در اصل برای درمان افسردگی اساسی ایجاد شده است، اما اگر اضطراب شما در درجه اول مربوط به روابط شما با افراد دیگر باشد، از IPT استفاده می شود.

چه انتظاری از درمان وجود دارد؟

یک سوتفاهم رایج در مورد درمان این است که بلافاصله احساس بهتری خواهید داشت.  گرچه گاهی اوقات بلافاصله بعد از درمان، احساس بهتری به شما دست می دهد. اما بیشتر اوقات، قبل از اینکه احساس بهتری داشته باشید، احساس بدتری دارید. با کمال تعجب، احساس بدتر شدن اغلب نشانه پیشرفت است. وقتی تصمیم می گیرید که وارد درمان شوید، اغلب به این دلیل است که نتوانسته اید به تنهایی از پس اضطراب خود برآیید. درمان شامل بررسی اضطراب و دلایل آن به روشی عمیق تر و معنی دارتر است که این می تواند باعث افزایش موقت اضطراب شود.

توجه

هرگز نباید به درمان به عنوان یک راه حل سریع فکر کرد. این فرایندی است که مختص هر فرد است. نوع درمانی که نیاز دارید، مهارت هایی که یاد می گیرید و مدت زمانی که شما تحت درمان هستید کاملاً به نوع اضطراب و شدت علائم شما بستگی دارد.