انواع درمان برای اضطراب

در این مقاله می خواهیم در مورد انواع درمان برای اضطراب بحث کنیم. در برخی موارد، داروها در درمان اختلالات اضطرابی نقش دارند. اما برای اکثر وقت ها، روان درمانی - به تنهایی یا همراه با دارو - موثرترین گزینه درمانی است.

دلیل این امر این است که روان درمانی، برخلاف دارو، به شما ابزاری می دهد تا بتوانید اضطراب را اکنون و در آینده کنترل کنید. به هر حال در ادامه براساس فهرست مطالب زیر به این موضوعات می پردازیم:

فهرست مطالب

درک اختلالات اضطرابی
انواع درمان اضطراب
چه انتظاری از درمان وجود دارد؟
چگونه بیشترین بهره را از درمان ببریم
جمع بندی ای سنج

درک اختلالات اضطرابی

اختلالات اضطرابی انواع گوناگونی دارد که در ادامه به صورت تیتر وارد هر یک از آن ها آورده می شود:

اختلال هراس

اختلال وسواس-اجباری (OCD)

فوبیا

اختلال اضطراب عمومی (GAD)

اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

افراد مبتلا به اضطراب تمایل دارند که به افکار، احساسات و موقعیت های ناخوشایند به شکل جدی تری واکنش نشان دهند و ممکن است سعی کنند با جلوگیری از عوامل تحریک کننده، آن واکنش ها را مدیریت کنند. متأسفانه، این نوع اجتناب فقط برای تقویت ترس و نگرانی است. بیشتر انواع مدرن درمانی، تفکر منفی و اجتناب را برای کمک به شما در کنترل اضطراب نشان می دهند.

اگر علاقمند هستید تا میزان اضطراب خود را بسنجید، به شما تست اضطراب کتل را پیشنهاد میدهیم.

براساس موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) نزدیک به 19٪ از بزرگسالان ایالات متحده و 31٪ از نوجوانان 13 تا 18 ساله هر ساله اضطراب را تجربه می کنند.

انواع درمان اضطراب

هدف از همه رویکردهای درمانی این است که به شما کمک کنند درک کنید چرا دچار اضطراب می شوید؟ عوامل محرک شما چیست؟ و چگونه ممکن است واکنش خود را در برابر موقعیت های اضطراب آور تغییر دهید؟ لازم به ذکر است که گفته شود برخی از انواع درمان ها، برای تغییر رفتار شما تکنیک های عملی گوناگونی آموزش می دهند. همچنین انواع گوناگون اختلالات اضطرابی تفاوت قابل ملاحظه ای با یکدیگر دارند، بنابراین درمان ها باید متناسب با علائم آن ها باشد. در ادامه انواع درمان اضطراب آورده شده است:

درمان شناختی رفتاری

درمان رفتاری شناختی (CBT) پرکاربردترین روش درمانی برای اختلالات اضطرابی است. تحقیقات نشان داده است که این بیماری در معالجه SAD ،GAD ، فوبیا و اختلالات وحشت موثر می باشد. پیش فرض CBT این است که افکار شما - و نه وضعیت فعلی شما - بر احساس و رفتار شما تأثیر می گذارد. بنابراین، هدف CBT شناسایی و درک تفکر منفی و الگوهای رفتاری ناکارآمد شما و جایگزین کردن آنها با افکار واقع بینانه تر، اقدامات موثر و سازوکارهای مقابله ای است.

در طول این روند، درمانگر شما مانند مربی ای عمل می کند که استراتژی های مفیدی را به شما می آموزد. به عنوان مثال، شما ممکن است زیادی به صورت "سیاه و سفید" فکر کنید، یعنی همیشه یا همه چیز را بد تصور می کنید یاخوب. در عوض، شما این افکار را با درک واقع گرایانه ای جایگزین خواهید کرد که در این میان سایه های زیادی از خاکستری وجود دارد. استفاده از این راهکارها به تمرین نیاز دارد. هنگامی که شناخت اضطراب و عوامل تحریک کننده خود را شروع کردید، می توانید مهارت های مقابله ای را که در CBT یاد می گیرید برای کنترل ترس، وحشت و نگرانی به کار بگیرید.

درمان از طریق مواجهه

مواجهه درمانی یکی از رایج ترین روشهای CBT است که برای درمان انواع اختلالات اضطرابی از جمله فوبیاهای خاص ، SAD و PTSD استفاده می شود. پیش فرض اساسی در معرض درمان این است که اگر از چیزی می ترسید، بهترین راه برای تسخیر آن مواجه شدن و رو در رو قرار گرفتن با اصل موضوع می باشد. در طول مواجهه درمانی، درمانگر شما به آرامی اشیا یا موقعیت های تولید کننده اضطراب را به شما معرفی می کند. این کار اغلب با استفاده از تکنیکی موسوم به "حساسیت زدایی سیستماتیک" انجام می شود که شامل سه مرحله است.
مراحل تکنیک حساسیت زدایی سیستماتیک:

آرام باشید: درمانگر برای کمک به مقابله با اضطراب، نحوه درونی سازی آرامش را به شما می آموزد. نمونه هایی از آرام سازی شامل آرامش عضلانی پیشرونده، تنفس عمیق، مراقبه و تصاویر هدایت شده است.

لیست: لیستی از عوامل تحریک کننده اضطراب خود ایجاد کنید و آنها را از نظر شدت درجه بندی کنید.

افشا کردن: در این مرحله آخر، به تدریج از طریق اشیا یا موقعیت های تحریک کننده اضطراب، با استفاده از تکنیک های آرام سازی کار خود را ادامه خواهید داد. در هر صورت روش های مختلفی وجود دارد که روانشناس می تواند شما را در معرض محرک های تحریک کننده اضطراب قرار دهد.
روش های متداول قرار گرفتن در معرض محرک های تحریک کننده اضطراب:

قرار گرفتن در معرض تخیل: در این نوع مواجهه، به شما آموزش داده می شود که شی یا وضعیت تحریک کننده اضطراب خود را به وضوح تصور کنید.

قرار گرفتن در معرض دیده شدن: در این روش، در زندگی واقعی با شی یا وضعیت تحریک کننده اضطراب روبرو خواهید شد. بنابراین با این نوع مواجهه، ممکن است به فردی که اضطراب اجتماعی دارد، آموزش داده شود که در جمع حضار سخنرانی کند.

قرار گرفتن در معرض واقعیت مجازی: در برخی موارد، وقتی امکان مواجهه وجود نداشته باشد، می توان از واقعیت مجازی استفاده کرد. واقعیت درمانی مجازی از فناوری برای ترکیب عناصر قرار گرفتن در معرض درون و تخیل استفاده می کند. این روش به ویژه برای سربازان و سایر افرادی که با PTSD زندگی می کنند مفید واقع شده است.

رفتار درمانی دیالکتیک

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) یک نوع بسیار موثر CBT است. در اصل برای درمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) استفاده می شد، اکنون DBT برای درمان انواع بیماری ها از جمله اضطراب استفاده می شود. در طول درمان DBT ، یاد خواهید گرفت که اضطراب خود را بپذیرید در حالی که به طور فعال برای تغییر آن تلاش می کنید. این شبیه مفهوم دوست داشتن خودتان به همان شکلی است که هستید، در حالی که هنوز سعی دارید خود را به سمت بهتر تغییر دهید.

درمان DBT چهار مهارت قدرتمند را آموزش می دهد:

ذهن آگاهی: با لحظه فعلی ارتباط برقرار کنید و متوجه افکار گذرا (مانند اضطراب) شوید بدون اینکه توسط آنها کنترل شود

تحمل پریشانی: کنترل اضطراب هنگام مواجه شدن با یک موقعیت استرس زا

اثر بخشی بین فردی: یادگیری نحوه نه گفتن، یا درخواست آنچه شما نیاز دارید

تنظیم هیجان: مدیریت اضطراب قبل از اینکه از کنترل خارج شوند

پذیرش و تعهد درمانی

درمان پذیرش و تعهد (ACT) نوع دیگری از درمان است که برای انواع اختلالات اضطرابی موثر نشان داده شده است. ACT شامل شناسایی ارزش های شما در زندگی و سپس اقدام به روش هایی است که با ارزش های شما مطابقت داشته باشد.

هنر درمانی

هنر درمانی یک درمان غیر کلامی و تجربه گرا است. این شامل استفاده از هنرهای تجسمی (مانند نقاشی ، طراحی ، مجسمه سازی) برای بیان و پردازش احساسات یا استفاده از هنر برای تمرین ذهن آگاهی و آرامش است. اگرچه می تواند به عنوان یک درمان مستقل ارائه شود، اما معمولاً در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند CBT استفاده می شود به عنوان یک روش جدیدتر از درمان، تحقیقات بیشتری برای تأیید تأثیر آن در کاهش علائم اضطراب مورد نیاز است.

روان درمانی

طبق این مدل فرویدی، علائم اضطراب منعکس کننده تعارضات ناخودآگاه است. هدف از درمان روانکاوی حل آنها است. در روانکاوی، شما و درمانگر خود افکار، ترس ها و تمایلات خود را بررسی می کنید تا درک خود را بهتر درک کنید و اضطراب خود را کاهش دهید. این یکی از شدیدترین اشکال درمانی است. ممکن است سالها طول بکشد تا الگوهای روش تفکر شما شناسایی شود.

اصطلاحات "روانکاوی" و "روان پویایی درمانی" اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما روانکاوی در واقع زیرمجموعه درمان روان پویایی است.

درمان بین فردی

درمان بین فردی (IPT) بر نقش ها و روابط اجتماعی متمرکز است. در IPT، شما با درمانگر خود می توانید مسائل بین فردی را از جمله غم، درگیری با خانواده یا دوستان، تغییر در نقش های شغلی یا اجتماعی و مشکلات مربوط به دیگران شناسایی کنید. سپس روش های سالم برای ابراز احساسات و راه های بهبود ارتباط خود با دیگران را فرا خواهید گرفت. اگرچه درمان بین فردی در اصل برای درمان افسردگی اساسی ایجاد شده است، اما اگر اضطراب شما در درجه اول مربوط به روابط شما با افراد دیگر باشد، از IPT استفاده می شود.

چه انتظاری از درمان وجود دارد؟

یک سوتفاهم رایج در مورد درمان این است که بلافاصله احساس بهتری خواهید داشت. گرچه گاهی اوقات بلافاصله بعد از درمان، احساس بهتری به شما دست می دهد. اما بیشتر اوقات، قبل از اینکه احساس بهتری داشته باشید، احساس بدتری دارید. با کمال تعجب، احساس بدتر شدن اغلب نشانه پیشرفت است. وقتی تصمیم می گیرید که وارد درمان شوید، اغلب به این دلیل است که نتوانسته اید به تنهایی از پس اضطراب خود برآیید. درمان شامل بررسی اضطراب و دلایل آن به روشی عمیق تر و معنی دارتر است که این می تواند باعث افزایش موقت اضطراب شود.

هرگز نباید به درمان به عنوان یک راه حل سریع فکر کرد. این فرایندی است که مختص هر فرد است. نوع درمانی که نیاز دارید، مهارت هایی که یاد می گیرید و مدت زمانی که شما تحت درمان هستید کاملاً به نوع اضطراب و شدت علائم شما بستگی دارد.