درون نگری در روانشناسی

در این مقاله می خواهیم در مورد اصطلاحی در روان شناسی به نام درون نگری صحبت کنیم.

در استفاده روزمره، درون نگری به عنوان فرآیندی برای نگاه به درون و بررسی افکار و احساسات درونی فرد تعریف شده است.

در ادامه براساس فهرست مطالب زیر بیشتر به این موضوع می پردازیم:

درون نگری چیست؟

درون نگری که تکنیک تجربی وونت می باشد، فرایندی است که شامل نگاه به درون برای بررسی افکار و احساسات خود می باشد.

اصطلاح درون نگری اغلب در زبان روزمره برای اشاره به فرایندی غیر رسمی در رابطه با کاوش در احساسات درونی، مورد استفاده قرار می گیرد؛ همچنین، این اصطلاح به فرایند رسمی تری هم اطلاق می شود، که این فرآیند رسمی زمانی به عنوان یک تکنیک تجربی در روان شناسی مورد استفاده قرار می گرفت.

نکته

استفاده تجربی از درون نگری مشابه کاری است که ممکن است هنگام تجزیه و تحلیل افکار و احساسات خود انجام دهیم، اما به شیوه ای بسیار منظم تر، ساختار یافته و دقیق تر.

کاربرد درون نگری در روان شناسی

اصطلاح درون نگری برای توصیف یک فرآیند بازتابی غیر رسمی و یک رویکرد تجربی رسمی تر که در اوایل تاریخ روان شناسی به کاربرده می شد، استفاده می شود.

در استفاده ی روزمره، این مفهوم به عنوان فرآیندی برای بررسی افکار و احساسات درونی فرد به کار می رود. در هر صورت، به عنوان یک ابزار تحقیقی، این فرآیند بسیار کنترل شده و ساختارمند تر بوده است.

  بازتاب

اولین معنی همان معنایی است که احتمالا اکثر مردم با آن آشنا می باشند؛ و به معنای بررسی غیررسمی افکار و احساسات درونی در ما است.

وقتی در مورد افکار، احساسات و خاطرات خود تأمل می کنیم و معنای آن ها را بررسی می کنیم، درگیر درون نگری می شویم.

روشی برای تحقیق

اصطلاح درون نگری برای توصیف یک تکنیک تحقیقاتی که برای اولین بار توسط ویلهلم وونت روان شناس ابداع شد، هم استفاده می شود.

تکنیک وونت که همچنین به عنوان مشاهده شخصی تجربی نیز شناخته می شود، شامل آموزش افراد برای تجزیه و تحلیل دقیق و عینی هرچه بیشتر محتوای افکار خودشان بود.

برخی از مورخان معتقدند که درون نگری یک اصطلاح دقیق برای اشاره به روش ها و تکنیک هایی که مورد استفاده ی وونت بوده است، نیست. درون نگری به معنای جستجوی معنا در زندگی است؛ اما روش هایی که وونت استفاده کرد یک تکنیک تجربی بسیار کنترل شده و سخت تر بود.

تحقیقات روان شناسی ویلهلم وونت

شیوه و تکنیک هایی که وونت از آنان بهره می گرفت دقیقا موجب تمایز درون نگری علمی از درون نگری روزمره شد.

در شرایط آزمایشگاهی، وونت در آزمایشگاهش به وسیله ی ناظران با مهارت و آموزش دیده، رویداد های حسی کنترل شده را با دقت به دانشجویان و شاگردانش آموزش می داد.

وونت معتقد بود که ناظران باید به محرک ها و کنترل اوضاع دقت داشته باشند.

مشاهدات نیز بارها تکرار شد. اما هدف وونت از این مشاهدات چه بود؟ او بر این باور بود که دو مولفه ی اصلی محتویات ذهن انسان را تشکیل می دهند و این دو مولفه، حس و احساس هستند.

وونت بر این باور بود که محققان برای درک ذهن باید کارهایی بیش از شناسایی ساختار و یا عناصر ذهنی انجام دهند. و به جای آن لازم است که، فرآیند ها و فعالیت هایی که در مردم در هنگام تجربه جهان پیرامون خود دارند را مورد بررسی قرار دهیم.

وونت بر ساختار دادن به فرآیند درون نگری تا آنجا که ممکن است، تمرکز کرد.

در آزمایشگاه او، ناظران با دقت بالا آموزش دیده بودند و خود فرآیند نیز تحت کنترل زیاد قرار گرفته بود. در بسیاری از موارد، از پاسخ دهندگان خواسته می شد که به سادگی با "بله" یا "نه" به ناظران پاسخ بدهند.

در برخی موارد، ناظران کلید تلگراف را برای اینکه آن ها پاسخ خود را ارائه دهند، فشار می دادند. هدف از این فرایند این بود که تا آن جا که ممکن است درون نگری را علمی کنند.

ادوارد تیچنر، که دانشجوی وونت هم بود، از این تکنیک استفاده کرد؛ اگرچه او متهم شده است که بسیاری از ایده های اصلی وونت را اشتباه و وارونه ارائه کرده است.

در حالی که وونت علاقه مند بود که به تجربه آگاهانه به طور کلی نگاه کند، تیتچنر در عوض بر تجزیه تجربیات ذهنی به اجزای فردی تمرکز کرد و از افراد خواست تجربیات ذهنی خود را از رویدادها شرح دهند.

توجه: در صورت واضح نبودن تصویر اینجا را کلیک کنید.

مزایای درون نگری

در حالی که درون نگری به عنوان یک تکنیک تحقیقی، منسوخ شده و دیگر کاربردی ندارد اما، مزایای زیادی برای این نوع خوداندیشی و تجزیه و تحلیل در خود وجود دارد.

درون نگری می تواند منبع بزرگی از دانش شخصی باشد.
این فرآیند اطلاعاتی را به ما ارائه می دهد که از هیچ طریق دیگری قادر به دریافت این اطلاعات نیستیم.
درون نگری می تواند به افراد در ایجاد ارتباط بین تجربیات و پاسخ های مختلف کمک کند.

انتقاداتی علیه درون نگری

در حالی که تکنیک های تجربی وونت تا حد زیادی می توانست باعث پیشرفت روان شناسی در زمینه علمی تر شدن شود، اما روش درون نگری دارای محدودیت های قابل توجهی بود.

استفاده از درون نگری به عنوان یک تکنیک تجربی اغلب مورد انتقاد قرار می گرفت، به ویژه هنگامی که تیچنر از این روش استفاده می کرد.

مکاتب فکری معتقد به کارکردگرایی و رفتارگرایی بر این باور بودند که درون نگری فاقد قابلیت اطمینان علمی و عینی است و از آنجا که این روش بسیار ذهنی می باشد، بررسی یا تکرار نتایج غیرممکن است.
ناظران مختلف در آزمایشگاه وونت اغلب پاسخ های متفاوتی به محرک های دقیقا مشابه ارائه می دادند.
حتي آموزش ديده ترين ناظران نيز در پاسخ هاي خود یکسان عمل نمی کردند.
در استفاده از درون نگری محدودیت وجود دارد. مطالعه موضوعات پیچیده مانند یادگیری، شخصیت، اختلالات روانی و رشد با این تکنیک دشوار یا حتی غیرممکن است.
استفاده از این تکنیک برای کودکان دشوار و برای حیوانات عملا غیرممکن است.
عمل تجزیه و تحلیل افکار شخصی در تغییر تجربه افراد نقش دارد.
از آنجا که ناظران باید ابتدا توسط محققان آموزش ببینند، همیشه این احتمال وجود دارد که در این آموزش ها سوگیری به نتایج وجود داشته باشد.

مخصوصا برای کسانی که درگیر درون نگری هستند؛ ممکن است در آن لحظه به دلیل تأثیر پذیری و در حین آموزش، آزمایشگران به چیزهایی فکر کنند یا در آن لحظه احساساتی را تجربه کنند.

تحقیقات همچنین بیان می کنند که، مردم تا حد زیادی از بسیاری از عملکردهای ذهنی خود بی خبر هستند.

سوگیری های شناختی مثال خوبی برای این مورد است چرا که مردم اغلب از افکار و سوگیری های خود هم بی خبر می باشند. با این وجود، مردم تمایل زیادی به درون نگری در خود دارند.

هنگام ارزیابی خود و دیگران، افراد در مورد قضاوت دیگران در مورد رفتار ظاهری خود نسبت به درون نگری در مورد خود اهمیت بیشتری قائل می شوند.

مشکل این است که حتی وقتی درون نگری اطلاعات مفید یا دقیقی ارائه نمی دهد، مردم اطمینان دارند که تفاسیر آن ها کاملا درست است؛ پدیده ای که به توهم درون نگری معروف است.

جمع بندی ای سنج

استفاده از درون نگری به عنوان ابزاری برای نگاه به درون خود بخش مهمی از خودآگاهی است و حتی در روان درمانی به عنوان راهی برای کمک به مراجعه کنندگان برای داشتن بینش از احساسات و رفتارشان استفاده می شود.

در حالی که تلاش های وونت سهم به سزایی در توسعه و پیشرفت روان شناسی تجربی داشت اما اکنون محققان محدودیت ها و مشکلات متعددی را برای استفاده از درون نگری به عنوان یک تکنیک آزمایشی توصیف کرده اند.

آیا مطلب فوق درباره درون نگری برای شما مفید واقع شد؟ لطفا دیدگاه و نظرات ارزشمند خود را با ما به اشتراک بگذارید.