مدت مطالعه: 9 دقیقه 
عبدالصمد نیکان
26 دی 1399
مدت مطالعه: 9 دقیقه انواع اضطراب
اضطراب می تواند یک "حالت" کوتاه مدت یا یک "ویژگی" شخصیت بلند مدت باشد[1]. در این مقاله سعی داریم تا به طور تخصصی و علمی انواع اضطراب را توضیح دهیم. راهنمای تشخیصی اختلالات روانی در آخرین نسخه خود تغییراتی در طبقه بندی این اختلال انجام داده است. سعی می کنیم در این مقاله با استفاده از منابع به روز در رابطه با انواع اضطراب و تغییرات آن توضیح بیشتری ارائه نماییم.
اضطراب حالت و اضطراب صفت
تمایز بین اضطراب حالت (آشکار) و اضطراب صفت (پنهان) را اولین بار کتل مطرح کرد، که به وسیله اسپیلبرگر بسط یافت. اضطراب صفت منعکس کننده یک تمایل پایدار در طول زندگی در پاسخ به اضطراب حاد و حالت در پیش بینی وضعیتهای تهدیدآمیز است (خواه آنها واقعاً تهدیدآمیز تلقی شوند یا نه)[2].
اضطراب حالتي تجربه احساسات ناخوشايند را هنگام مواجهه با موقعيت ها، خواسته ها يا شيء يا رويداد خاص توصيف مي کند. اضطراب حالت وقتی ایجاد می شود که فرد ارزیابی ذهنی از نوعی تهدید انجام دهد. وقتی موضوع یا وضعیتی که به عنوان تهدید درک می شود از بین می رود، فرد دیگر اضطراب را تجربه نمی کند. بنابراین ، اضطراب حالت در پاسخ به برخی از تهدیدهای درک شده، به یک شرایط موقتی اشاره دارد[3].
مانند اضطراب حالت، اضطراب صفت در پاسخ به یک تهدید درک شده بوجود می آید، اما از نظر شدت، طول مدت و دامنه موقعیت هایی که در آن رخ می دهد متفاوت است. اضطراب صفت به تفاوت بین افراد از نظر گرایش به تجربه اضطراب حالت در پاسخ به پیش بینی تهدید اشاره دارد. افراد با سطح بالایی از اضطراب صفت نسبت به اکثر افراn، اضطراب حالت شدیدتری را نسبت به شرایط خاص تجربه می کنند و نسبت به اکثر افراد ، اضطراب بسیاری را نسبت به بسیاری از موقعیت ها یا اشیاء تجربه می کنند. بنابراین، اضطراب صفت یک ویژگی شخصیتی را به جای یک احساس موقتی توصیف می کند[4].
اضطراب حالت و صفت مفاهیمی هستند که همچنین در مورد اضطرابی که در اختلالات روانپزشکی به ویژه اختلالات اضطرابی ایجاد می شود، کاربرد دارند. فوبیا بیانگر احساس اضطراب شدید یا ترس است که با یک رویداد یا شیء خاص مانند مار ، عنکبوت یا مکان مرتفع همراه است. فوبیا انواع اضطراب حالت را نشان می دهد. هنگامی که واقعه یا شیء وحشت زده نشده یا فراموش شود، فرد دیگر اضطراب را تجربه نمی کند[5]. اختلال اضطراب عمومی نوعی اختلال است که در آن فرد حداقل 2 سال اضطراب را در بسیاری از شرایط مختلف تجربه می کند. چنین افرادی به عنوان مزایای مزمن در نظر گرفته می شوند که به مسائل مهم و بی اهمیت توجه می کنند. اختلال اضطراب عمومی فراگیر نشان دهنده علائم بالینی اضطراب صفت است[6].
اضطراب بر اساس راهنمای تشخیصی بین المللی
انتشار DSM-5 در سال 2013، اوج بررسی گسترده ای از همه اختلالات روانپزشکی بود. اختلالات اضطراب به عنوان يكي از گروه هاي عمده بيماري هاي روانپزشكي، در طی چند ده ، طبقه بندی آن به طرز چشمگیری تغییر نکرده است، اگرچه پیشرفت در علوم اعصاب و درمانی توجه خود را به نحوه گروه بندی اختلالات اضطرابی متمرکز کرده است[7]. هنگامی که فرایند DSM-5 شروع شد، توجه به ارائه یک رویکرد علمی پیچیده تر به علت های احتمالی و بیماری زایی این اختلالات مورد توجه قرار گرفت. چندین کنفرانس بین المللی بین سال های 2003 و 2008 برای بررسی کردن نقاط جدایی طبیعی گروه های تشخیصی تحت عنوان "اختلالات اضطرابی" برگزار شد. در واقع ، چهار نشست بین المللی جداگانه به این گروه بندی های بالقوه اختصاص یافته است[8].
روند DSM-5 و انتشار نتیجه آن DSM-5 در سال 2013 تأثیر قابل توجهی در طبقه بندی اختلالات اضطرابی داشته است. تغییرات عمده شامل سازماندهی مجدد در ساختار فصل، گروه بندی های فردی از اختلالات در هر فصل از دیدگاه طول عمر و استفاده از نمونه ها است. مراحلی انجام شد تا بتواند اطلاعات بیشتری را برای نمای بعدی از علائم منتقل کند و عوارض روانی و شدت آن را ضبط کند. علاوه بر این، استفاده از برنامه ها و نسخه الکترونیکی DSM-5 انعطاف پذیری بیشتری در استفاده از آن و فرصت بیشتری برای استفاده از منابع و مقیاس های رتبه بندی برای ارزیابی فراهم کرده است[9].
با توجه به تغییرات DSM-5 در مورد اختلالات اضطرابی شامل اختلال وسواس و اجبار از آن جدا شده است. در عوض، در فصل جدیدی تحت عنوان "اختلالات وسواس-اجباری و مرتبط" قرار داده شده است. همچنین فصل اختلالات اضطرابی شامل اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال استرس حاد نیست، که اکنون در یک فصل جدید با عنوان "اختلالات تروما و مرتبط با استرس" ظاهر می شود. علاوه بر این ، اکنون مدت زمان 6 ماه برای اکثر این اختلالات از جمله هراس خاص و اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی) در تمام سنین افزایش یافته است[10]. ذکر این نکته حائز اهمیت است که حملات هراس اکنون می توانند به عنوان مشخصه ای در نظر گرفته شوند که برای همه اختلالات DSM-5 کاربرد دارد(یعنی فقط مختص اختلالات اضطرابی نیست). اختلال هراس و آگورافوبیا اکنون در DSM-5، هر یک با معیارهای جداگانه در نظر گرفته شده اند. اختلال اضطراب جدائی و موتیسم انتخابی بر خلاف جایگاه قبلی آنها در فصل اول DSM-IV در بین اختلالات که در دوران کودکی ظاهر می شد، به عنوان اختلالات اضطرابی طبقه بندی می شوند. اصطلاحات معیارهای اختلال اضطراب جدایی اصلاح شده است تا به صورت مناسب تر بیانگر علائم اضطراب جدایی در بزرگسالی باشد. بنابراین، معیارهای تشخیصی دیگر مشخص نمی کنند که شروع باید قبل از 18 سالگی باشد[11].
مقیاس های رتبه بندی خاص اختلال در نسخه الکترونیکی DSM-5 در دسترس است تا پزشکان بتوانند شدت هر اختلال اضطراب را بهتر توصیف کرده و تغییرات را در طول زمان پیگیری کنند. این مقیاسها با داشتن یک قالب یکسان (اما تمرکز متفاوت) در بین اختلالات اضطراب مختلف، با رتبه بندی علائم رفتاری خاص، علائم ایده پردازی شناختی و علائم جسمی مرتبط با هر اختلال ایجاد شده اند[12].
اصلاح اختلالات اضطرابی در DSM-5 می تواند به روش های گوناگون به دقت بیشتری منجر شود. به عنوان مثال، مطالعات اپیدمیولوژیک می تواند جدایی بهتری از اختلالات و همچنین همپوشانی بین اختلالات را شناسایی کند. تلاش های تحقیقاتی ترجمه و کشف نشانگرهای بیولوژیکی در تشخیص زیر گروه و پیش بینی کننده های درمانی می تواند به راحتی بر روی این فرمول به روز شده ترسیم شود. ساختار فصل و اختلالات فردی به راحتی با عوامل ژنتیکی و سایر عوامل بیولوژیکی در ارتباط است. نمونه ای از این استراتژی، قرار دادن اختلالات اضطرابی بین فصل های افسردگی و وسواس های اجباری است. مشخصات جدید بیماریهای اضطرابی در DSM-5 می تواند در دستیابی به درجه بیشتری از دقت در مداخلات درمانی کمک کند[13].
اختلالات روانی در DSM-5
برای آگاهی از انواع اختلالات روانی در DSM-5 یا سخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی می توانید به لینک زیر مراجعه کنید.
انواع اختلالات اضطرابی در DSM-5
همانطور که گفته شد در DSM-5 تغییرات عمده ای در اضطراب رخ داده است که این تغییرات شامل تغییر در انواع آن نیز می باشد. اختلالات اضطرابی، یک اصطلاح کلی و شامل گروهی از بیماری‌ها با تظاهر اصلی اضطراب می‌باشد. بنابراین انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی از جمله اختلال اضطراب عمومی، اختلال هراس ، هراس خاص ، آگورافوبیا ، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب جدایی وجود دارد. در ادامه به توضیح در رابطه با این اختلالات می پردازیم.
اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیراختلال اضطراب فراگیری یا عمومی شامل نگرانی مداوم و بیش از حد است که در فعالیت های روزانه تداخل دارد. این نگرانی و تنش مداوم ممکن است همراه با علائم جسمی مانند بیقراری، احساس خستگی ، مشکل در تمرکز، فشار عضلانی یا مشکلات خواب باشد[14]. غالباً نگرانی ها بر روی کارهای روزمره مانند مسئولیت شغلی، بهداشت خانواده یا موارد جزئی مانند کار(مانند تعمیر یک ماشین یا قرار ملاقات) متمرکز می شود[15]. برخی از افراد تقریباً در مورد هر چیزی مضطرب و نگران به نظر می رسند. این گونه افراد به اختلال اضطرابی فراگیر مبتلا هستند. این اضطراب رنج و عذاب زیادی از نظر ذهنی برای فرد بوجود می آورد و عملکرد حوزه های مختلف زندگی شخص را مختل می کند.
افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير تقريبا همواره از نگراني هاي اغراق آميز رنج مي برند. با اينكه آنها بيشتر از ديگران دليلي براي نگراني ندارند، به قدري تنيده، و خسته مي شوند كه به سختي مي توانند كار كنند از زندگي لذت ببرند. گاهي آنها حتي مطمئن نيستند كه درباره چه چيزي نگران هستند. در اضطراب فراگیر، مسأله اصلی، اضطراب و تشویش شدید و غیرواقع‌بینانه‌ای است که به صورت نگرانی در مورد اتفاقات و شرایط مختلف زندگی بروز می‌کند. در این حالت میزان نگرانی بیماران به مراتب، بیش از خطر احتمالی موقعیت موردنظر است. نگرانی شدید در بیشتر روزها علائمی چون ناآرامی، خستگی زودرس، تحریک‌پذیری کشش عضلانی، اختلال در خواب و اشکال در خواب و اشکال در تمرکز حواس که حداقل سه مورد از آنها با نگرانی همراه است.
فوبیای خاص
هراس خاص ترس بیش از حد و مداوم از یک شیء ، موقعیت یا فعالیت خاص است که عموماً مضر نیست. بیماران می دانند ترس آنها بیش از حد است، اما نمی توانند بر آن غلبه کنند. این ترس ها باعث چنان پریشانی می شود که برخی از افراد برای جلوگیری از آنچه می ترسند به طرز افراطی می روند[16]. در این حالت فرد ترس افراطی و غیر واقع بینانه ای از یک شی یا حیوان یا موقعیت خاص دارد به عنوان مثال ترس از حشرات یا گربه ، ترس از بلندی و ارتفاع ، ترس از آسانسور، هواپیما مکان های بسته، یا ترس از وقایع طبیعی محیط مانند رعد و برق دارد. بنابراین این اختلال عبارت است از ترس مقاوم و شدید از شئی یا موقعیتی که یا اصلاً خطرناک نیست و یا میزان این ترس، بسیار شدیدتر از خطر احتمالی آن است.
با آنکه اغلب افراد می‌دانند این ترس، غیرمنطقی است ولی قادر به کنترل خویش نیستند و از رویارویی با موقعیت موردنظر اجتناب می‌کنند. هراس‌ها برخلاف ترس‌های بهنجار که خصوصیت انطباقی و هشداردهنده دارند، فلج‌کننده‌اند و فعالیتهای روزمره را با اشکال مواجه می‌سازند. بنابراین خصوصیات این اختلالات ترس است که قرار گرفتن در آنها بلافاصله منجر به واکنش اضطرابی می شود بطوری که از محرک اضطراب آور به طور آگاهانه اجتناب می کند علائم فوبی همان علائم اضطراب فراگیر است با این تفاوت که مبتلایان به فوبی فقط در شرایط خاص و قابل شناسایی دچار اضطراب می شوند.
فوبی به دو دسته خاص واجتماعی تقسیم می شود. هنوز علت واقعی هراسهای خاص ناشناخته است. علل ممکن است شامل تجارب منفی بسیاری از ترسها به دلیل داشتن تجربه منفی یا حمله هراس مربوط به یک موضوع یا موقعیت خاص ایجاد می شوند. ممکن است بین هراس خاص و هراس یا اضطراب والدین ارتباط وجود داشته باشد که این می تواند به دلیل ژنتیک یا رفتار آموخته باشد. تغییرات عملکرد مغز همچنین ممکن است در ایجاد فوبیای خاص نقش داشته باشد[17].
آگورافوبیا
در DSM-5 این اختلال به طور جداگانه در نظر گرفته شده است[18]. آگورافوبیا ترس از قرار گرفتن در شرایطی است که فرار ممکن است دشوار یا شرم آور باشد، یا ممکن است در صورت بروز علائم هراس کمکی وجود نداشته باشد. ترس متناسب با وضعیت واقعی نیست و عموماً شش ماه یا بیشتر طول می کشد و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد می شود[19]. فرد مبتلا به آگورافوبیا این ترس را در دو یا چند حالت زیر تجربه می کند:
بودن در فضاهای آزاد
بودن در اماکن محصور
ایستادن در صف و یا در جمع بودن
تنها در خانه بودن
استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی[20].
فرد به طور فعال از بودن در این اماکن خودداری می کند، به همراهی نیاز دارد یا با ترس و اضطراب شدید آن را تحمل می کند. آگورافوبیا بدون درمان می تواند آنقدر جدی شود که فرد نتواند از خانه خارج شود. اگر ترس به شدت ناراحت کننده باشد، یا اگر به طور قابل توجهی در فعالیتهای عادی روزانه دخالت کند، می توان آن را آگورافوبیا تشخیص داد[21].
اضطراب جدایی
در DSM-5 اختلال اضطراب جدای به طور مشخص در دسته اختلالات اضطرابی اضافه شده است[22]. فرد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی بیش از حد از ترس و اضطراب در مورد جدایی از کسانی که به آنها دلبسته است، مضطرب می شود. این احساس فراتر از سن مناسب برای فرد است و ادامه می یابد (حداقل در چهار هفته در کودکان و شش ماه در بزرگسالان) و باعث کاهش عملکرد می شود[23]. فرد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است بطور مداوم نگران از دست دادن شخص نزدیک به خودش باشد، ممکن است تمایلی به تنهایی نداشته باشد یا از رفتن یا بیرون رفتن از خانه یا بدون آن شخص خودداری کند، یا ممکن است کابوس هایی درباره جدایی را تجربه کند[24]. علائم جسمی پریشانی اغلب در دوران کودکی بروز می کند ، اما این علائم ممکن است در بزرگسالی بروز یابند[25].
اختلال حمله هراس (پانیک)
اختلال پانیک عبارت است از وجود حملات غیرمنتظره و عود کننده پانیک، که لااقل به دنبال یکی از این حملات علایمی نظیر: نگرانی دائم از وقوع حمله ای دیگر، نگرانی از نتایج ضمنی حمله یا عواقب آن، پیدایش تغییر چشمگیری در رفتار به دلیل حملات مزبور به وجود می‌آید. حملات پانیک یک نوع پاسخ به شرایط استرس زا می‌باشد. تفاوت آن با دیگر پاسخ‌های بدن نسبت به عوامل شروع کننده استرس تنها در شدت و علائم آن می‌باشد. حمله پانیک یک دوره احساس ترس شدید است که به طور موقت فعالیتهای عادی فرد را مختل می‌سازد. شروع آن معمولاً ناگهانی و بدنبال یک عامل محیطی آزاردهنده یا دلهره آور است. علائم اصلی اختلال هراس حملات مکرر هراس است ، ترکیبی قریب به اتفاق از اضطراب جسمی و روانی[26]. در حین حمله چندین مورد از این علائم به صورت ترکیبی رخ می دهد:
تپش قلب ، ضربان قلب یا ضربان قلب سریع
تعریق
لرزیدن
احساس تنگی نفس یا احساس خفگی
درد قفسه سینه
احساس سرگیجه، سبکی یا ضعف دارید
ناصافی یا سوزن سوزن شدن
لرز یا گرگرفتگی
حالت تهوع یا دردهای شکمی
احساس جدا شدن
ترس از دست دادن کنترل
ترس از مرگ.
از آنجا که علائم بسیار شدید است، بسیاری از افرادی که حمله پانیک را تجربه می کنند ، ممکن است اعتقاد داشته باشند که دچار حمله قلبی یا بیماری خطرناک دیگری هستند و ممکن است به بیمارستان مراجعه کنند. ممکن است حملات هراس مانند واکنش به یک شیء غیر منتظره، که ظاهراً بدون دلیل اتفاق می افتد، رخ دهد. سن متوسط بروز اختلال هراس سال 23 است. حملات هراس ممکن است با سایر اختلالات روانی مانند افسردگی یا PTSD رخ دهد[27].
جمع بندی ای سنج
همانطور که در این مقاله دیدیم نسبت به قبل در راهنمای اختلالات روانی اضطراب تغیراتی صورت گرفته است. به طور کلی می توان اضطراب را شامل اختلال اضطراب فراگیر، فوبیای خاص، آگورافوبیا، اضطراب جدایی و اختلال حمله هراس دانست. دسته بندی این اختلالات به ما کمک می کند تا متناسب با هر یک از آن ها بتوانیم روش ها، مطالعات و نظریه های متفاوت را بررسی نموده و شرایط درمان و کمک به آن ها را تسهیل کنیم.
آیا شما هم نوعی از اضطراب را تجربه کرده اید؟ تجارب و نقطه نظرات خود در این رابطه را با ما به اشتراک بگذارید.
[1] Kohler, M., Turner, I., & Webster, G. D. (2020). Scrolling’s Toll on the Soul: Viewing Photos from Image-Conscious Instagram Accounts Can Affect Mood and Anxiety.
[2] Glowinska, A., Duleba, A. J., Zielona-Jenek, M., Siakowska, M., Pawelczyk, L., & Banaszewska, B. (2020). Disparate Relationship of Sexual Satisfaction, Self-Esteem, Anxiety, and Depression with Endocrine Profiles of Women With or Without PCOS. Reproductive Sciences, 27(1), 432-442.
[3] Hofmann, S. G., & Otto, M. W. (2017). Cognitive behavioral therapy for social anxiety disorder: Evidence-based and disorder specific treatment techniques. Routledge.
[4] Campbell, K. (2018). Negative Mood Regulation Expectancies, Trait Anxiety, and Mood-Congruent Cognition following an Anxiety Induction. California State University, Fullerton.
[5] Leal, P. C., Goes, T. C., da Silva, L. C. F., & Teixeira-Silva, F. (2017). Trait vs. state anxiety in different threatening situations. Trends in psychiatry and psychotherapy, 39(3), 147-157.
[6] Gottschalk, M. G., & Domschke, K. (2017). Genetics of generalized anxiety disorder and related traits. Dialogues in clinical neuroscience, 19(2), 159.
[7] Canals, J., Voltas, N., Hernández-Martínez, C., Cosi, S., & Arija, V. (2019). Prevalence of DSM-5 anxiety disorders, comorbidity, and persistence of symptoms in Spanish early adolescents. European child & adolescent psychiatry, 28(1), 131-143.
[8] Kupfer, D. J. (2015). Anxiety and DSM-5. Dialogues in clinical neuroscience, 17(3), 245.
[9] Newby, J. M., Hobbs, M. J., Mahoney, A. E., Wong, S. K., & Andrews, G. (2017). DSM-5 illness anxiety disorder and somatic symptom disorder: Comorbidity, correlates, and overlap with DSM-IV hypochondriasis. Journal of psychosomatic research, 101, 31-37.
[10] Micco, J. A., Edmunds, J., Baron, S., Hoover, C., & Park, J. M. (2018). Overview of Youth Anxiety Disorders. The Massachusetts General Hospital Guide to Learning Disabilities: Assessing Learning Needs of Children and Adolescents, 195.
[11] American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
[12] Eapen, V., & Crncec, R. (2017). Overview of Key Changes in the DSM‐5 and Clinical Implications for Child and Adolescent Mental Health Practice. The Wiley Handbook of Developmental Psychopathology, 431-454.
[13] Regier, D. A., Narrow, W. E., Clarke, D. E., Kraemer, H. C., Kuramoto, S. J., Kuhl, E. A., & Kupfer, D. J. (2017). DSM-5 field trials in the United States and Canada, Part II: test-retest reliability of selected categorical diagnoses. American journal of psychiatry, 170(1), 59-70.
[14] Johnson, T. (2020). Generalized Anxiety Disorder. Psychiatry Morning Report: Beyond the Pearls E-Book, 41.
[15] Misri, S. K. (2018). Generalized Anxiety Disorder in Fathers After a Newborn: When Worry Takes Over. In Paternal Postnatal Psychiatric Illnesses (pp. 61-79). Springer, Cham.
[16] Samra, C. K., & Abdijadid, S. (2019). Specific Phobia. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.
[17] Oar, E. L., Farrell, L. J., & Ollendick, T. H. (2019). Specific phobia. In Pediatric Anxiety Disorders (pp. 127-150). Academic Press.
[18] Roest, A. M., de Vries, Y. A., Lim, C. C., Wittchen, H. U., Stein, D. J., Adamowski, T., ... & Demyttenaere, K. (2019). A comparison of DSM‐5 and DSM‐IV agoraphobia in the World Mental Health Surveys. Depression and anxiety, 36(6), 499-510.
[19] Taylor, S., & Asmundson, G. J. (2016). Panic disorder and agoraphobia. The Handbook of Adult Clinical Psychology: An Evidence Based Practice Approach, 467.
[20] Balaram, K., & Marwaha, R. (2020). Agoraphobia. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.
[21] Brown, L. A., & Craske, M. G. (2017). Panic disorder and agoraphobia. Treatments for psychological problems and syndromes, 34.
[22] Möller, E. L., & Bögels, S. M. (2016). The DSM‐5 Dimensional Anxiety Scales in a Dutch non‐clinical sample: psychometric properties including the adult separation anxiety disorder scale. International journal of methods in psychiatric research, 25(3), 232-239.
[23] Baldwin, D. S., Gordon, R., Abelli, M., & Pini, S. (2016). The separation of adult separation anxiety disorder. CNS spectrums, 21(4), 289-294.
[24] Bögels, S. M., Knappe, S., & Clark, L. A. (2013). Adult separation anxiety disorder in DSM-5. Clinical psychology review, 33(5), 663-674.
[25] Gesi, C., Carmassi, C., Shear, K. M., Schwartz, T., Ghesquiere, A., Khaler, J., & Dell'Osso, L. (2017). Adult separation anxiety disorder in complicated grief: an exploratory study on frequency and correlates. Comprehensive psychiatry, 72, 6-12.
[26] Jonge, P., Roest, A. M., Lim, C. C., Levinson, D., & Scott, K. M. (2018). Panic disorder and panic attacks. Mental disorders around the world: facts and figures from the WHO World Mental Health Surveys, pp-93.
[27] Linde, C. (2018). Panic disorder and PTSD-what's the difference?. Mental Health Matters, 5(6), 26-27.
