اثرات روانشناختی مراکز نگهداری

در این مقاله می خواهیم در مورد اثرات روان شناختی مراکز نگهداری صحبت کنیم. با افزایش تعداد بزرگسالان و کودکانی که مدت طولانی را در بازداشتگاه ها می گذرانند، این موضوع از اهمیت فوق العاده ای برخوردار شده است. اگرچه همیشه تأثیرات روانشناختی این پدیده بر روی بازداشت شدگان، مستقیماً قابل مشاهده نیست، اما بدون تردید تبعات منفی تغییر در سیاست دولت، بر پناهندگان، پناهجویان و افراد بی خانمان، تاثیرگذار است. در ادامه بر اساس فهرست مطالب زیر به این موضوع می پردازیم:

سیاست تسامح صفر

مرزبانی ایالات متحده بین اکتبر 2019 و سپتامبر 2020، مجموع 317،864 بزرگسال مجرد، 52،230 واحد خانواده و 30،557 کودک بدون همراه را دستگیر کرد. در 7 مه 2018، سیاست "تسامح صفر" توسط وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا (DOJ) اجرا شد. این سیاست به معنای پیگرد قانونی و زندانی شدن کلیه مهاجرانی است که از مرز عبور می کنند.  مسئولیت کودکان زیر 18 سال به وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (HHS) محول شد و در نتیجه ازوالدین خود جدا شدند. پیش از دولت ترامپ، این امر یک موضوع مدنی به حساب می آمد و خانواده ها معمولاً تحت آزادی مشروط قرار می گرفتند و یا بازداشت می شدند. فرزندان این افراد، در حالی که منتظر دریافت نتیجه مراحل قانونی هستند، می توانند با خویشاوندان و یا حامیان مالی خود، زندگی کنند. در حالی که منتظر نتیجه مراحل قانونی هستند. با این حال، با اعمال سیاست تسامح صفر و محدودیت های شدیدتر برای حامیان مالی، خانواده ها و کودکان بیشتری بازداشت شدند و فشار بر روی سیستم، اجتناب ناپذیر شد. به همین دلیل، تعداد مهاجران بدون سند بازداشت شده نیز افزایش یافت. در نتیجه، نگرانی در مورد شرایط موجود در مراکز نگهداری  مهاجران (بزرگسالان و کودکان) بوجود آمد. بسیاری نیز متعجب بودند که چگونه این مراکز با هجوم این مهاجران،  مواجه نمی شود.

شرایط مراکز نگهداری

با توجه به افزایش تعداد مهاجران فاقد سند، مراکز نگهداری مملوء از جمعیت، غذا و آب و اقدامات بهداشتی ضعیف می شوند. بعلاوه، از نظر ظاهری شبیه به زندان هایی با قفس، نرده ها و روشنایی شدید بالای سر توصیف شده اند. اثرات این شرایط شامل موارد زیر می باشد:
شیوع آنفولانزا
مرگ ومیر در مرکز
مراقبت کودکان کوچکتراز طریق کودکان بزرگتر
سوء رفتارو بی توجهی حافظان ناظر بر این افراد
 به  طور کلی، اثرات آسیب زننده  بر روی تمام افرادی که در این شرایط زندان مانند اسکان شده اند، وجود داشت.

اثرات روانشناختی مراکز

با توجه به این شرایط بی سابقه، توجه به  تأثیرات روانشناختی  این مراکز بر مهاجران فاقد سند از جمله کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، بسیار مهم است. محققان تلاش کرده اند تا تأثیرات روانشناختی گذران اوقات در مراکز نگهداری را بفهمند. در ادامه  اثرات مختلف حضور در این مراکز بر روی  کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان ذکر شده است.

اضطراب، افسردگی و استرس پس از آسیب

یک مطالعه مروری سیستماتیک ( 2018 ) نشان داد که بزرگسالان، نوجوانان و کودکان ساکن در مراکز نگهداری، سطح بالایی از مشکلات روانی را تجربه کرده اند. معمولاً در طول دوره نگهداری، و پس از آن، اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از آسیب (PTSD) گزارش شده است.

مشکلات هیجانی 

یک مطالعه مقطعی در اواسط سال 2018 بر روی 425 مادر و فرزند اان ارشد آنها که به  مدت دو ماه در مرکز نگهداری مهاجرتی ایالات متحده حضور داشتند، نشان داد که این کودکان مشکلات هیجانی را نشان می دهند.  کودکان کوچکتر (4 تا 8 سال) در مقایسه با کودکان بزرگتر، مشکلات رفتاری و بیش فعالی بیشتری نشان دادند.

توجه

كودكان جدا شده از مادران نسبت به کودکانی كه هرگز از مادر خود جدا نشده اند، مشكلات عاطفی بیشتری را نشان می دهند.

افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی

در مقاله ای (2015)، داستانهایی از کودکان بی سرپرست ساکن جزیره کریسمس در سواحل استرالیا، منتشر شد، 40 پسر 14 تا 17 ساله، چندین دختر 17 ساله هنگام  ورود و چندین جوان 18 ساله که هنگام ورود 17 سال داشته اند، مصاحبه شدند. بیشتر آنها برای مدت 6 تا 8 ماه در مراکز نگهداری بودند و داستان ترک خانه به منظور حفاظت، اشتغال و تحصیل و کمک به خانواده های خود را به اشتراک می گذاشتند. آنها از جنگ، قتل، سوزاندن روستاها، آزار و شکنجه، خشونت، آزار جنسی، ازدواج اجباری، کار اجباری و غیره فرار می کردند. این کودکان به طور کلی از افغانستان، سومالی، ایران، برمه و سریلانکا آمده بودند. یا خانواده هایشان آنها را فرستاده بودند، یا یتیم و یا تهدید شده بودند. آنها هفته ها تا ماه ها از طریق هند، مالزی یا تایلند سفر کرده بودند و سرانجام در اندونزی سوار قایق شده بودند. این کودکان علائم زیر را داشتند:
علائم افسردگی اساسی
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) 
اختلال اضطراب عمومی (GAD) 
علائم روان پریشی 
لازم به ذکر است که بیشتر آنها از انتقال به محل زندگی بزرگسالان می ترسیدند و بابت از دست دادن دوستانی که به این مکان ها منتقل شده اند ناراحت بودند.علاوه بر این، برخی افکار خودکشی را گزارش دادند .

احساس درماندگی

یک مطالعه کیفی در سال 2015 بر روی 20 خانواده ساکن در مرکز نشان داد که کودکان ترسیده اند و احساس  درماندگی دارند. حتی بازداشت کوتاه مدت فقط 48 ساعت منجر به تأثیرات عاطفی و رفتاری می شود که بر بهزیستی آنها تأثیر می گذارد و ماهها پس از آزادی ادامه دارد. این اثرات شامل موارد زیر می باشد:
اضطراب
مشکلات خلقی 
مشکلات خواب 
اضطراب جدایی 
مشکلات اشتها (امتناع از خوردن غذا) 
سکوت مطلق

کاهش وزن و مشکلات خواب

در مطالعه ای که در سال 2009 روی 24 کودک (3 ماه تا 17 سال) انجام شد، نشان داده شد که  این کودکان دچار افسردگی، اضطراب، مشکلات خواب، مشکلات جسمی، اشتهای ضعیف، علائم عاطفی و مشکلات رفتاری هستند. کاهش وزن، مشکلات رشدی، مشکلات آموزشی و مشکلات تغذیه ای نیز در این مطالعه ذکر شده است.

 پریشانی عاطفی

 پریشانی عاطفی ناشی از حضور در مراکز نگهداری توسط بزرگسالان، نوجوانان و کودکان گزارش می شود. برخی از عوامل مشترکی که بر این گروه ها تأثیر می گذارند  شامل شرایط مراکز است، به گونه ای که بیش از آنکه احساس حضور در خانه را داشته باشند، به یک محیط زندان شبیه است.  پریشانی عاطفی در کودکان می تواند ناشی از از دست دادن رابطه والدین و فرزندان باشد (اگر از والدین جدا شوند)، از دست دادن تحصیلات و فعالیت ها و تداخل در مراحل رشد طبیعی باشد.

نکته

برای همه گروه ها، استرس مزمن عامل مهمی است که منجر به پریشانی عاطفی می شود. افسردگی، اضطراب و استرس پس از سانحه، رایج ترین مشکلات بهداشتی روانی است که در این گروه ها دیده می شود. استرس مزمن می تواند منجر به مسائل جدی جسمی و روانی شود.

 علائم پریشانی یا مشکلات روانی

مشکلات در کودکان و بزرگسالان

مشکلات مربوط به رشد طبیعی مغز به دلیل استرس مزمن

مسائل مربوط به حل مسئله و تنظیم عاطفی

پیشرفت تحصیلی ضعیف و تأخیر در رشد زبان

به راحتی شوکه شدن یا دائما در حالت گوش به زنگی

احساس اینکه گویا بزرگسالان یا صاحبان قدرت، قابل اعتماد نیستند

یک احساس شکست خوردگی در مسائل اخلاقی 

 گریه و خشم مداوم

درگیری فیزیکی با همسالان

عدم خوردن غذا یا کاهش وزن

احساس گیجی و ناامیدی

افکار خودزنی و خودکشی

ناتوانی در تمرکز 

مشکلات ویژه بزرگسالان

نگرانی در مورد تاثیر استرس خود بر فرزندانشان

ناتوانی در دادن آرامش به فرزندان خود

از دست دادن اقتدار

ناتوانی در تأمین مالی فرزندان (مثلاً پختن وعده غذایی خانوادگی)

عوامل موثر بر سلامت روان

درک عواملی که بر سلامت روانی  قبل و حین حضور در مراکز تأثیر می گذارند بسیار مهم است. در زیر برخی از عواملی که در آن دخیل هستند ذکر شده است.

مدت زمان حضور در مرکز

تحقیقات نشان داده است که مدت زمان حضور با شدت علائم ذهنی رابطه مثبت دارد.  این بدان معناست که هرچه کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مدت زمان بیشتری را در مرکز نگهداری به سر ببرند، احتمال تأثیرات روانی در آنها بیشتر است

آسیب قبل از مرکز

در مطالعه مروری (2018)، نشان داده شد که قرار گرفتن در معرض ضربه بیشتر قبل از ورود به مرکز نیز، با شدت علائم مرتبط است. در کشورهایی مانند گواتمالا و هندوراس، خانواده ها اغلب در فقر شدید رشد می کنند و قبلاً نیز قربانی خشونت شده اند - این بخشی از دلیل ترک آنها است. بسیاری از آنها در کشور مبدا خود با آسیب روبرو شده اند. سفر طولانی و طاقت فرسایی که بسیاری از این خانواده ها ا طریق مکزیک برای رسیدن به مقصد خود طی کرده اند را به این آسیب اضافه کنید و به راحتی می توان فهمید که آنها در حال حاضر در موقعیت آسیب پذیری قرار دارند.

محیطی مانند زندان

علاوه بر مدت زمان اقامت و ضربه قبلی، شرایط موجود در مرکز نیز می تواند در ایجاد علائم یا اثرات روانی نقش داشته باشد.

توجه

مسکن، غذا و سرویس بهداشتی نامناسب به این معنی است که نیازهای اساسی بسیاری از افراد برآورده نمی شود. وقتی نیازهای اساسی برآورده نشوند، این افراد را در حالت نیاز به بقا قرار می گیرند، به گونه ای که نمی توانند به چیز دیگری مانند ایجاد پیوندهای اجتماعی یا مدیریت احساسات فکر کنند.

فراتر از جنبه های اساسی بقا، محیطی مانند زندان با نگهبانان، نرده ها و روشنایی شدید، فضای پراسترسی را ایجاد می کند که می تواند به زندانیان این احساس را القاء کند که مجرم هستند. برنامه های دقیقی که اجازه نمی دهد زمان کافی در خارج از منزل یا اوقات فراغت داشته باشند. همه این عوامل برای پیش بینی اجتناب ناپذیری رو به وخامت سلامت روان با یکدیگر تعامل دارند.

بهزیستی والدین و ارتباط کودک و والدین

یک عامل خاص در تحول کودکان، بهزیستی والدین آنها است. هنگامی که والدین قادر به تأمین هزینه های فرزندان خود  نیستند (به عنوان مثال: پختن شام، لذت بردن از فعالیتهای تفریحی با هم)، ممکن است احساس  ناامیدی را تجربه کنند. وقتی سلامت روانی والدین به خطر بیفتد، این امر بر فرزندان آنها تأثیر می گذارد. به همین ترتیب، وقتی کودکی از والدین خود جدا شود، به طور طبیعی سلامت روان هر دو مختل خواهد شد. کودکانی که از والدین جدا شده اند احتمالاً احساس از دست دادن، اضطراب جدایی و ناامیدی دارند .

چگونه شرایط را بهبود ببخشیم؟

 چگونه می توان شرایط موجود در مراکز نگهداری را کاهش داد تا اثرات منفی بر سلامت روان افراد کاهش یابد؟ یا به عبارت دیگر، چه گزینه هایی می تواند برای کاهش اثرات روانی این اافراد، ارائه شود؟ آیا مراکز باید به کلی حذف شوند یا راهی برای راه اندازی صحیح آنها وجود دارد؟

کودکان و خانواده ها نباید در مراکز نگهداری، اسکان یابند

هنگام در نظر گرفتن اساسی ترین اصول، کودکان نباید به دلایل مهاجرتی در مراکز نگهداری شوند. در عین حال، خانواده ها نیز نباید از هم جدا شوند، زیرا اثرات منفی بر بهداشت روان  فرزندان دارد.

طول اسکان باید به حداقل برسد

 مدت زمان اسکان باید به حداقل برسد. قرارداد حل و فصل فلورس که در سال 1997 تصویب شد، مدت زمان اسکان کودکان هنگام عبور از مرز را به 20 روز محدود کرد. با این حال، آکادمی اطفال آمریکا بیانیه ای منتشر کرد مبنی بر اینکه هیچ گاه این مراکزبرای کودکان بی خطر نیستند. در عوض، انتقال به سازمان های دیگر مانند وزارت بهداشت و خدمات انسانی (HHS) باید سریع انجام شود.

مراکز نگهداری باید به پردیس تبدیل شوند

در عوض شباهت به امکانات زندان، این پردیس ها باید به افراد این امکان را بدهند که بتوانند بدون حصار، قفس یا نگهبان باشند. آنها همچنین باید شرایط زندگی مناسب و امکانات اولیه را فراهم کنند تا از ایمنی افراد اطمینان یابند.

باید آموزش و خدمات در دسترس باشد

این پردیس ها باید دسترسی کافی به خدمات اساسی را برای افراد فراهم کنند. این خدمات باید شامل موارد زیر باشد:

آموزش و پرورش

در حال حاضر، کودکان و نوجوانانی که در مراکز به سر می برند دسترسی کافی به آموزش ندارند. بعلاوه، بزرگسالان نیز به آموزش دسترسی ندارند. افرادی که مایل به دسترسی به این خدمات هستند، باید بتوانند آموزش را دریافت کنند.

خدمات بهداشتی

افرادی که در مراکزها نگهداری می شوند باید دسترسی کافی به خدمات بهداشتی و درمانی برای خود و خانواده داشته باشند. 

مشاوره

افراد باید به خدمات اجتماعی و حمایت مشاوره ای دسترسی داشته باشند. بسیاری از این افراد و خانواده ها از با آسیب مواجه شده و آسیب پذیر هستند. شناسایی و حمایت از افرادی که بیشتر در معرض خطر بهداشت روان هستند  باید از اهمیت بالایی برخوردار باشد. 

خدمات مراقبت از کودکان

به جای آن که کودکان بزرگتر از کودکان کوچکتر مراقبت کنند، باید کودکانی که نیاز به مراقبت دارند خدمات کافی را دریافت کنند.

مفسران زبان

 یکی از خدمات ضروری در این مراکز، حمایت زبانی در قالب مترجم است.

خدمات حقوقی

افراد باید در طول مدت اسکان در مراکز نگهداری به حمایت و خدمات قانونی دسترسی داشته باشند. 

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد اثرات روانشناختی مراکز نگهداری صحبت شد. همچنان که گفته شد اضطراب، مشکلات هیجانی، احساس درماندگی، خودکشی، استرس، افسردگی و ... می تواند از تاثیرات مخرب مراکز نگهداری همچون بازداشتگاه ها باشد. از سوی دیگر عواملی همچون مدت زمان ماندن در مراکز، مشکلات قبلی افراد، کیفیت محیط زندان و ...  می تواند بر سلامت افراد تاثیر گذار باشد. به هر حال همچنان که گفته شد باید به فکر بهبود شرایط مراکز بود تا اثرات منفی این مراکز کاهش یابد و از طرفی باید خدمات و آموزش هایی که ارائه می دهند افزایش یابد.
به نظر شما مراکز نگهداری چقدر می تواند تاثیرات منفی روان شناختی داشته باشد؟ لطفا دیدگاه و نظرات خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.