انواع مختلف سبک های دلبستگی

در این مقاله در مورد انواع مختلف سبک های دلبستگی صحبت می کنیم. سبک های دلبستگی با روش های مختلف تعامل و رفتار در روابط مشخص می شوند. در اوایل کودکی، این سبک های دلبستگی بر نحوه تعامل کودکان و والدین متمرکز هستند.اما در بزرگسالی برای توصیف الگوهای دلبستگی در روابط عاشقانه استفاده می شود. آنچه در ادامه خواهید خواند، بر اساس فهرست مطالب به شرح زیر است:

دلبستگی چیست؟

دلبستگی یک رابطه عاطفی خاص است که شامل تبادل، مراقبت و لذت است. ریشه های تحقیق در مورد دلبستگی از نظریه های فروید در مورد عشق آغاز شد، اما محقق دیگری به نام جان بولبی عنوان پدر نظریه دلبستگی شناخته می شود. جان بولبی  تحقیق گسترده ای را به مفهوم دلبستگی اختصاص داد و آن را به عنوان "ارتباط روانی پایدار بین انسانها" توصیف کرد. 

بولبی از این دیدگاه در روانکاوی استفاده کرد که تجارب اولیه در دوران کودکی بر رشد و رفتار در مراحل بعدی زندگی ناثیر می گذارد. سبک دلبستگی اولیه ما در دوران کودکی از طریق رابطه نوزاد و مراقب ایجاد می شود. علاوه بر این، بولبی معتقد بود که دلبستگی یک مولفه تکاملی دارد و به بقا کمک می کند.  

جان بولبی

تمایل به ایجاد پیوندهای عاطفی قوی با افراد خاص از ویژگی های های اساسی طبیعت بشر است.

تاریخچه نظریه دلبستگی

نظریه دلبستگی نخستین بار توسط یک روان شناس بریتانیایی به نام جان بالبی به منظور تبین ارتباط روانی پایدار بین انسان ها مطرح شد.
بالبی در مطالعات خود به بررسی رابطه میان کودک و مراقب اصلی او در موقعیت های مختلف و نحوه واکنش کودک به رفتارهای والد یا مراقب اصلی پرداخت.

نظریات ابتدایی که در مورد دلبستگی مطرح شده بود، دلبستگی را یک رفتار آموخته شده در نظر گرفته بودند و اذعان می شد در نتیجه رابطه تغذیه بین کودک و مراقب اصلی شکل می گیرد؛ یعنی مراقب به کودک غذا می دهد و کودک را وابسته خودش می کند.

بالبی بیان کرد، تغذیه و رفتارهای مرتبط با آن باعث کاهش اضطراب جدایی نمی شود و دلبستگی با برخی الگوهای رفتاری و انگیزشی در ارتباط است.

خصوصیات دلبستگی

بولبی معتقد بود که چهار ویژگی متمایز دردلبستگی وجود دارد:

•  حفظ مجاورت: تمایل به حضور در کنار افرادی که به آنها وابسته هستیم.
•  پناهگاه امن: بازگشت به حالت دلبستگی برای راحتی و ایمنی در برابر ترس یا تهدید.
• پایه امن: حالت دلبستگی به عنوان یک پایه امنیتی عمل می کند که کودک می تواند از طریق آن محیط اطراف را کاوش کند.
•  پریشانی جدایی: اضطرابی که در غیاب حالت دلبستگی ایجاد می شود.

بولبی در مورد نظریه دلبستگی سه گزاره اصلی ارائه داد:

 اولاً، او اذعان كرد هنگامی که كودكان با این اطمینان، پرورش یابند که  مراقب اصلی آن ها  همیشه در دسترس آنها قرار خواهد داشت، كمتر از کودکانی كه بدون این اطمینان تربیت می شود ترس را تجربه می كند.

 ثانیاً، وی معتقد بود که این اعتماد به نفس در طی یک دوره حساس رشد، در طول سال های نوزادی، کودکی و نوجوانی ایجاد می شود. انتظاراتی که در آن دوره شکل می گیرند معمولا تا پایان عمر فرد نسبتاً بدون تغییر باقی می مانند 

 ثالثاً، وی اعتقاد داشت که این انتظاراتی که شکل می گیرد مستقیماً با تجربه، گره خورده است. به عبارت دیگر، کودکان انتظار دارند که مراقبانشان، پاسخگوی نیازهای آنها باشند زیرا بر اساس تجربه شان، مراقبان در گذشته پاسخگو بوده اند.

ارزیابی وضعیت عجیب آینزوزث

در طول دهه 1970 ، تحقیق مری آینزورث، گشایش دیگری بر تحقیق پیشگامانه بولبی بود که در حال حاضر به مطالعه "وضعیت عجیب" موسوم است. این مطالعه شامل مشاهده پاسخ کودکان 12 تا 18 ماهه به موقعیتی بود که در آن برای مدت کوتاهی، تنها می ماندند و سپس به مادر خود پیوستند. سنجش وضعیت عجیب آینزورث، شامل مراحل زیر بود:

1. والد و کودک در یک اتاق تنها هستند.
2. کودک با نظارت والد در اتاق، در حال بازی است.
3. غریبه ای وارد اتاق می شود، با والد صحبت می کند و به کودک نزدیک می شود.
4. والد بی سر و صدا از اتاق خارج می شود.
5. والد برمی گردد و کودک را آرام می کند.

 براساس این مشاهدات، آینزورث نتیجه گرفت که سه سبک عمده دلبستگی وجود دارد:

• دلبستگی ایمن 
• دلبستگی دوسوگرا-ناایمن
•  دلبستگی اجتنابی- ناایمن.

محققانی همانند ماین و سولومون چهارمین سبک دلبستگی را اضافه کردند که به عنوان دلبستگی آشفته - ناایمن شناخته می شود.  مطالعات متعددی از نتیجه گیری آینزورث حمایت کرده اند و تحقیقات دیگر نشان داده است که این سبک های دلبستگی اولیه می توانند به پیش بینی رفتارهای بعدی در زندگی کمک کنند.

انواع رفتار در سبک دلبستگی کدام است؟

کودک در نتیجه شکل گیری سبک دلبستگی و برقراری ارتباط با والد اولیه، برخی رفتارها را تجربه می کند؛ این رفتارها عبارت اند از:

• لبخند زدن
• گریه کردن
• صدا در آوردن
• گریه به هنگام دور شدن از مادر
• تقلید کردن
• دنبال کردن
• پنهان کردن صورت در آغوش مادر
• چسبیدن به مادر 
• دست زدن
• دست دراز کردن به سمت مادر

دلبستگی در طول زندگی

قبل از اینکه بخواهید مشکلات روابط را به گردن والدین خود بیندازید، توجه به این نکته مهم است که سبک های دلبستگی شکل گرفته در اوایل کودکی لزوماً با آنچه در پیوندهای عاشقانه بزرگسالان نشان داده شده یکسان نیستند. زمان زیادی بین دوران نوزادی و بزرگسالی سپری شده است ، بنابراین تجارب متفاوت، نقش زیادی در سبک های دلبستگی بزرگسالان دارند.

کسانی که  در دوران کودکی به عنوان دو سوگرا یا اجتنابی توصیف شده اند، می توانند در بزرگسالی به طور ایمن دلبسته شوند، در حالی که کسانی که در کودکی دلبستگی ایمن دارند، می توانند الگوهای دلبستگی ناایمن را در بزرگسالی نشان دهند. همچنین تصور می شود که خلق فرد تا حدی در دلبستگی نقش دارد.

گزارش آماری

در یک مطالعه، هازان و شیور دریافتند که به نظر می رسد طلاق والدین با سبک دلبستگی ارتباطی ندارد. در عوض، تحقیقات آنها نشان داد که بهترین پیش بینی کننده سبک دلبستگی بزرگسالان، برداشت هایی است که افراد از کیفیت روابط خود با والدین و همچنین رابطه والدین با یکدیگر دارند.

اما تحقیقات در این زمینه نشان می دهد که الگوهای ایجاد شده در دوران کودکی تأثیر مهمی در روابط بعدی دارند. هازان و شیور همچنین باورهای متنوعی در مورد روابط میان بزرگسالان با سبک های مختلف دلبستگی متفاوت پیدا کردند. بزرگسالانی که دلبسته ایمن هستند، معتقدند که عشق رمانتیک پایدار است.

بزرگسالانی که دلبسته دوسوگرا هستند اغلب عاشق می شوند، در حالی که کسانی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند عشق را کمیاب و موقتی توصیف می کنند. در حالی که نمی توانیم بگوییم سبک های دلبستگی اولیه با دلبستگی عاشقانه دوران بزرگسالی یکسان است، اما تحقیقات نشان داده است که سبک های دلبستگی اولیه می توانند به پیش بینی الگوهای رفتاری در بزرگسالی کمک کنند.

چه عواملی بر دلبستگی تاثیر می گذارند؟

برخی عوامل می توانند بر دلبستگی تاثیر گذار باشند؛ این عوامل شامل موارد زیر است:

• کیفیت مراقبت؛ نحوه تعامل والد با کودک و ارضای نیازهای او، کنار کودک بودن و این مسئله که کودک بداند برای رفع نیازهایش می تواند به والدینش تکیه کند، می تواند بر شکل گیری سبک دلبستگی تاثیر بگذارد.
• فرصت ایجاد دلبستگی؛ مراقب باید فرصت ایجاد دلبستگی با کودک را داشته باشد؛ به عنوان مثال، کودکان پرورشگاهی یا کودکانی که والد در دسترس ندارند، احساس اعتماد لازم در آن ها به سختی شکل می گیرند و شکل گیری سبک دلبستگی در آن ها متفاوت خواهد بود.

چگونگی شکل گیری سبک های مختلف دلبستگی

• توجه به فرزند، وقت گذراندن با او، در آغوش گرفتن و لمس او، در دسترس بودن و پاسخگوی نیاز های کودک بودن باعث شکل گیری سبک دلبستگی ایمن می شود.
• بی ثباتی والدین در رفتار با کودک خود، محبت های گاه و بی گاه و داشتن رفتارهای سرد باعث سردرگمی کودک، شک به والدین و نگرانی در مورد خود و خطاهایی که از او سر زده می شود و سبک دلبستکی اضطرابی را در او شکل می دهد.
• اگر رفتار والدین سر و توام با بی توجهی و در دسترس نبودن باشد، کودک احساس تنهایی کرده و قادر به ابراز احساسات نمی باشد و در این صورت سبک اجتنابی در او شکل می گیرد.

انواع  سبک های دلبستگی

 دلبستگی ایمن

کودکانی که به طور ایمن دلبسته شده اند، هنگامی که مراقب، آن را ترک می کند، آشکارا ناراحت می شوند و زمانی که والدینشان، بازمی گردند خوشحال می شوند. آن ها زمانی که می ترسند،  به دنبال کسب آرامش از سوی والدین یا مراقب خود هستند. ایجاد ارتباط از طرف والد به راحتی توسط کودکان دلبسته ایمن پذیرفته می شود و آنها از بازگشت والد با رفتار مثبت استقبال می كنند. در حالی که این کودکان تا حدودی می توانند در غیاب والد یا مراقب، توسط افراد دیگر آرام شوند، اما به وضوح والدین را به افراد غریبه ترجیح می دهند.

والدین کودکان دلبسته ایمن تمایل دارند بیشتر با فرزندان خود بازی کنند. بعلاوه، این والدین سریعتر به نیازهای فرزندان خود واکنش نشان می دهند و به طور کلی بیشتر از والدین کودکان دلبسته ناایمن نسبت به فرزندان خود، پاسخدهی بیشتری دارند. مطالعات نشان داده است كه كودكان دلبسته ایمن در مراحل بعدی كودكی همدل تر هستند. همچنین این کودکان کمتر پرخاشگری می کنند و همچنین پخته تر از کودکانی که سبک دلبستگی دوسوگرایی یا اجتنابی دارند، توصیف می شود. در ادامه خصوصیات دلبستگی ایمن در دوران کودکی و بزرگسالی آورده شده است:

دوران کودکی:

• از والدین جدا می شود
•  هنگامی که می ترسد از پدر و مادر آرامش می خواهد
•  از بازگشت والدین با احساسات مثبت استقبال می کند
•  والدین را به غریبه ها ترجیح می دهد

دوران بزرگسالی:

•  روابط قابل اعتماد و پایدار دارد 
• تمایل به عزت نفس مثبت دارد
• احساسات خود را با دوستان خود به اشتراک می گذارد
• به دنبال حمایت اجتماعی است

در حالی که ایجاد دلبستگی ایمن با مراقبان امری طبیعی و مورد انتظار است، همانطور که هازان و شیور خاطر نشان کرده اند، همیشه اتفاق نمی افتد. محققان دریافته اند که عوامل مختلفی در ایجاد (یا فقدان) دلبستگی ایمن نقش دارد،(به ویژه پاسخگویی مادر به نیازهای نوزاد در اولین سال زندگی کودک). مادرانی که بصورت مداوم پاسخ می دهند یا در فعالیت های کودک اختلال ایجاد می کنند، نوزادانی را پرورش می دهند که کمتر کاوش می کنند، بیشتر گریه می کنند و مضطرب هستند.

مادرانی که به طور مداوم نیازهای نوزاد خود را رد  کرده یا آن ها را نادیده می گیرند، کودکانی را پرورش می دهند كه درصدد اجتناب از برقراری از تماس هستند. در بزرگسالی، افرادی که دلبسته ایمن، هستند، درصدد اعتماد به روابط طولانی مدت هستند. دیگر خصوصیات اصلی افراد دلبسته عبارت است از:

•  امنیت
• عزت نفس بالا
•  لذت بردن از روابط صمیمی
•  جستجوی حمایت اجتماعی
•  توانایی تقسیم احساسات با دیگران 

گزارش آماری

در یک مطالعه، محققان دریافتند که زنان با سبک دلبستگی ایمن نسبت به سایر زنان با سبک  های دلبستگی ناایمن، احساسات مثبت بیشتری نسبت به روابط عاشقانه بزرگسالان دارند.

چه تعداد از افراد خود را به عنوان وابسته ایمن طبقه بندی می کنند؟ در یک مطالعه کلاسیک توسط هازن و شیور ، 56٪ از پاسخ دهندگان ایمن بودند ، در حالی که 25٪ به عنوان اجتناب کننده ، و 19٪ به عنوان دوسوگرا  مضطرب شناخته شدند.

 دلبستگی دوسوگرا

کودکانی که دلبسته دوسوگرا هستند نسبت به غریبه ها بسیار مشکوک هستند. این کودکان وقتی از والدین یا مراقب جدا می شوند پریشانی قابل توجهی از خود نشان می دهند، اما به نظر نمی رسد با بازگشت والدین اطمینان حاصل شده یا آرام شوند. در بعضی موارد، کودک ممکن است با انکار راحتی، والدین را منفعلانه طرد کند ، یا ممکن است آشکارا پرخاشگری مستقیم نسبت به والدین را نشان دهد.

بر اساس نظر کسیدی و برلین ، دلبستگی دوسوگرا شایع نیست ، فقط 7 تا 15 درصد از نوزادان در ایالات متحده این سبک دلبستگی را نشان می دهند. کاسیدی و برلین در بررسی پیرامون ادبیات دلبستگی دوسوگرا، دریافتند که دلبستگی ناایمن دوسوگرا با کمبود در دسترس بودن مادر رابطه دارد. با بزرگتر شدن این کودکان، معلمان اغلب آنها را چسبنده و بیش از حد وابسته توصیف می کنند.در ادامه خصوصیات دلبستگی دوسوگرا در دوران کودکی و بزرگسالی آورده شده است:

دوران کودکی:

•  ممکن است نسبت به غریبه ها محتاط باشند. 
• هنگام ترک والدین به شدت پریشان شوید. 
• به نظر می رسد با بازگشت والدین، آرام نشده اند.

دوران بزرگسالی:

•  اکراه در نزدیک شدن به دیگران.
•  نگران هستند  که شریک زندگیشان، آنها را دوست ندارد.
•  با پایان یافتن روابط بسیار پریشان می شوند.

در بزرگسالی، کسانی که سبک دلبستگی دوسوگرا دارند، غالباً از نزدیک شدن به دیگران اکراه دارند و نگرانند که شریک زندگیشان، احساسات آنها را تلافی نکند. این امر به جدایی های مکرر منجر می شود، اغلب به این دلیل که به نظر می رسد رابطه سرد است. این افراد به ویژه پس از پایان رابطه احساس پریشانی می کنند. کسیدی و برلین الگوی آسیب شناختی دیگری را توصیف کردند که در آن بزرگسالان دوسوگرا به کودکان خردسال به عنوان منبع امنیت، می چسبیدند.

 دلبستگی اجتنابی

کودکانی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند، از والدین و مراقبان پرهیز می کنند. این اجتناب اغلب پس از یک دوره غیبت به ویژه آشکار می شود. این کودکان ممکن است توجه والد را رد نکنند، اما به دنبال کسب آرامش یا تماس نیستند. کودکانی که دلبستگی اجتنابی دارند، هیچ ارجحیتی بین والد و فرد کاملاً غریبه نشان نمی دهند.

در ادامه خصوصیات دلبستگی اجتنابی در دوران کودکی و بزرگسالی آورده شده است:

دوران کودکی:

•  ممکن است از نظر صمیمیت مشکل داشته باشد
•  در روابط اجتماعی و عاشقانه احساسات کمی بروز می دهند 
• نمی خواهند یا نمی توانند افکار یا احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید.

دوران بزرگسالی:

• ممکن است از والدین اجتناب کند 
• به دنبال تماس یا کسب آرامش زیاد از والدین نیستند ا
• ولویت ناچیزی را برای والدین نسبت به غریبه ها نشان می دهند

 در بزرگسالی، کسانی که دلبستگی اجتنابی دارند، در صمیمیت و روابط نزدیک مشکل دارند. این افراد احساسات زیادی را در روابط صرف نمی کنند و با پایان یک رابطه، ناراحتی کمی را تجربه می کنند. آنها غالباً با بهانه گیری (از قبیل ساعات طولانی کار) از صمیمیت پرهیز می کنند یا ممکن است هنگام برقراری رابطه جنسی درباره افراد دیگر خیال پردازی کنند.

تحقیقات همچنین نشان داده است که بزرگسالانی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند پذیرش بیشتری دارند و به احتمال زیاد به یک رابطه جنسی گاه به گاه می پردازند.  ویژگی های متداول دیگر شامل عدم پشتیبانی از شرکای زندگی در اوقات پراسترس و ناتوانی در تقسیم احساسات، افکار و احساسات با آن ها است.

 دلبستگی آشفته

کودکان با سبک دلبستگی آشفته- ناایمن، رفتار دلبستگی مشخصی را نشان نمی دهند. اعمال و پاسخ های آنها به مراقبان، اغلب ترکیبی از رفتارها ، از جمله اجتناب یا مقاومت است. این کودکان رفتارهای مبهمی را نشان می دهند و گاهی در حضور یک مراقب گیج یا نگران به نظر می رسند.

 در ادامه خصوصیات دلبستگی اجتنابی در سن 1 سالگی و 6 سالگی آورده شده است:

سن 1 سالگی:

•  ترکیبی از رفتارهای اجتنابی و مقاوم را نشان می دهند
•  ممکن است گیج یا ترسناک به نظر برسد

سن 6سالگی:

•  ممکن است نقش والدین را بر عهده بگیرد
•  بعضی از کودکان ممکن است به عنوان یک مراقب نسبت به والدین عمل کنند

ماین و سولومون بر این باورند  که رفتارمتغیر و ناسازگار از سوی والدین ممکن است عاملی موثر در این سبک دلبستگی باشد. در تحقیقات بعدی، ماین و سولومون تبیین کردند والدینی که همزمان به عنوان نماد ترس و مقاومت نسبت به کودک عمل می‌کنند، به ایجاد سبک دلبستگی آشفته کمک می‌کنند. از آنجا که کودک از والدین احساس راحتی و ترس را دریافت می کند، بنابراین سردرگمی ایجاد می شود.

تاثیر سبک دلبستگی اولیه در دراز مدت

تا به اینجا متوجه تاثیرات سبک دلبستگی بر آینده فرد شده ایم؛ بر اساس آنچه در پژوهش ها آمده است، اگر فرد در سال های نخست زندگی سبک دلبستگی ایمن نداشته باشد، تاثیرات منفی آن در طول زندگی فرد و رفتارهایی که در سن بزرگسالی خواهد داشت، مشهود خواهد بود.

لازم به ذکر است، سبک دلبستگی که فرد در دوره بزرگسالی تجربه می کند، لزوما شبیه به آنچه در دوره کودکی تجربه کرده است، نیست؛ اما دلبستگی در سال های اولیه تاثیر جدی بر روابط عاطفی و هیجانی در بزرگسالی دارد و هرچه سبک دلبستگی در کودکی ایمن تر باشد، فرد اعتماد به نفس بیشتر، روابط عاطفی پایدارتری را تجربه می کند و در ابراز و بیان احساسات عملکرد بهتری دارد. 

بیشتر بخوانید

با توجه مطالب گفته شده پیشنهاد می شود که مقاله ای تحت عنوان  «سبک های دلبستگی بین فردی در بزرگسالان» را حتما مطالعه نمایید.

مراحل دلبستگی

مراحل دلبستگی بر اسا نظر پژوهشگرانی به نام رودلف شافر و پگی امرسون عبارت اند از:

• مرحله قبل از دلبستگی؛ نوزاد از زمانی که به دنیا می آید تا قبل سه ماهگی وابستگی به مراقب اولیه ندارد؛ در دسترس بودن مادر و پاسخ دادن به نیازها او باعث ترغیب و تشویق نوزاد به نزدیک مادر بودن، می شود.
• دلبستگی خالی از تبعیض؛ این مرحله در 6 هفتگی تا 7 ماهگی اتفاق میوفتد؛ نوزاد در این مرحله برخی ترجیحات را به مراقب اولیه و ثانویه نشان می دهد و اگر مراقب به نیازهای او پاسخ دهد، احساس اعتماد نسبت به مراقب در او شکل می گیرد. کودک مراقب را می پذیرد و میان فرد آشنا و غیر آشنا تبعیض قائل می شود و پاسخ مثبت به مراقب اصلی می دهد.
• دلبستگی تبعیض آمیز و خاص؛ این مرحله  از حدود 7 تا 11 ماهگی آغاز شده و دلبستگی نوزاد به یک فرد خاص را شامل می شود. نوزاد وقتی از مراقب اصلی دور می شود از خودش اضطراب و نگرانی نشان داده و در واقع اعتراض می کند و اضطراب جدایی را تجربه می کند.
• دلبستگی چندگانه؛ این مرحله از 9 ماهگی شروع می شود و در برگیرنده پیوندهای عاطفی عمیق با دیگر مراقبان است؛ منظور از دیگر مراقبان، والد دوم، خواهر و برادر و مادر بزرگ و پدربزرگ و غیره می باشد.

تاثیرات سبک دلبستگی

با تکیه بر پژوهش های صورت گرفته باید گفت، سبک دلبستگی ایمن با سلامت روان در ارتباط است؛ افرادی که سبک دلبستگی ایمن دارند از سلامت روان بیشتری برخوردارند، خودآگاهی بیشتری دارند و روابط عاطفی بهتر و سازنده ای را با دیگران تجربه می کنند.
آن ها توانایی بالایی برای مقابله با تنش و استرس دارند و سازگاری بالایی از خود نشان می دهند.

همچنین، سبک دلبستگی ایمن با عزت نفس بالا در ارتباط است؛ سبک دلبستگی می تواند باعث ایجاد باور مثبت فرد به خودش شود و رفتارهای اجتماعی مناسب را در او شکل دهد.

تاثیرات سبک‌های مختلف دلبستگی در روابط

افراد با سبک دلبستگی متفاوت، رفتارهای مختلفی در رابطه عاطفی از خود نشان می دهند:

• سبک دلبستگی ایمن؛ بیان و ابراز احساسات به راحتی، توانایی برقراری ارتباط صمیمی با شریک زندگی، تجربه احساس امنیت در تنهایی و در ارتباط با دیگران، مدیریت مشکلات و مسائل درون و برون فردی، تمرکز بر مشکلات و یافتن راه حل، تلاش برای حل مشکلات و رفع تنش ها.
• سبک دلبستگی اضطرابی؛ وابستگی بیش از اندازه، برقراری تماس های مداوم و پی در پی با شریک زندگی، نگرانی در مورد اینکه مبادا ترک شود، با تجربه کم ترین تنش آشفته می شود، ترس از تنهایی، ترس از دوست نداشتنی بودن.
• سبک دلبستگی اجتنابی؛ تمایلی به برقراری رابطه ندارد، به دلیل پیامدهای احتمالی همچون طرد شدن در رابطه یا شکست خوردن ترجیح می دهند وارد رابطه نشوند، فاصله خود را با دیگران حفظ می کنند، ابراز احساسات نمی کنند، از تعهد و مسئولیت پذیری اجتناب می کنند، تمایل به تنهایی و مجرد بودن دارند، به استقلال فردی و خود مختاری اهمیت بسیار می دهند و دوستان صمیمی کمی دارند.
• سبک دلبستگی آشفته؛ تمایل به برقراری رابطه صمیمانه دارند اما از شکل گیری این رابطه می ترسند، نمی توانند به دیگران اعتماد کنند، از نزدیک شدن به دیگران واهمه دارند و از آسیب دیدن می ترسند؛ دوستان صمیمی کمی دارند.

سایر نظریات دلبستگی

پس از بالبی محققان دیگری به بررسی دلبستگی پرداختند؛ هازن و شاور از جمله پژوهشگرانی بودند که در اواخر دهه 1980، روابط عاطفی بزرگسالان را با تکیه بر نظریه دلبستگی بالبی مورد بررسی قرار دادند.
آن ها به نحوه دلبستگی کودک با والدین توجه بسیاری داشتند و در پی این بودند که تاثیر میزان دلبستگی را بر اعتماد به نفس کودک در سنین بزرگسالی و رفتارهایی که در آینده و در روابط مختلف خواهد داشت را ارزیابی کنند.

تست های سبک دلبستگی

به منظور ارزیابی سبک دلبستگی، تست های روان شناختی مختلفی طراحی شده است؛ دو تست معتبر در این زمینه عبارت اند از:

• تست سبک دلبستگی هازن و شاور؛ این تست در سال 1987 توسط هازن و شاور ساخته شد؛ هدف آن ها تعریف عشق و روابط عاطفی در فرآیند دلبستگی بود.
  این تست قادر به ارزیابی سه سبک دلبستگی ایمن، دو سوگرا و اجتنابی می باشد.
• تست سبک دلبستگی کولینز و رید؛ این تست بر اساس تست هازن و شاور در سال 1990 توسط محققانی به نام کولینز و رید ساخته شد؛ این تست 18 سوالی سه سبک دلبستگی ایمن، آشفته و اجتنابی را در بزرگسالان ارزیابی می کند.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله در مورد دلبستگی صحبت شد، در حالی که دلبستگی های عاشقانه بزرگسالان ممکن است دقیقاً با دلبستگی های دوران کودکی مطابقت نداشته باشد ، اما تردیدی نیست که روابط اولیه ما با مراقبان در تحول، نقش دارد. با درک بهتر نقش دلبستگی ، می توانید درک بیشتری از چگونگی تأثیر ابتدایی ترین دلبستگی های زندگی در روابط بزرگسالان به دست آورید.
 نظر شما در مورد سبک های دلبستگی چیست؟ سبک دلبستگی شما کدام یک از انواع سبک های دلبستگی مطرح شده می باشد؟

سوالات متداول