3 درسی که هنگام از دست دادن عزیزانمان می آموزیم!

به بهانه ی شیوع مجدد ویروس کرونا و افزایش تلفات آن، در این مقاله قصد داریم درباره ی از دست دادن عزیزان صحبت کنیم. هیچ اتفاقی به اندازه ی فوت عزیزان نمی تواند افراد را به انزوا بکشاند؛ روز ها، هفته ها یا حتی ماه ها پس از از دست دادن فردی، ممکن است یک روز صبح با غمی شدید از خواب بیدار شوید و قبل از آن که ذهن فرآیند آگاهانه ی خود را شروع کند، یاد فردیکه  از دست داده اید، بیفتید.فوت اعضای خانواده، دوستان، شرکای کاری و... می تواند آنچنان ویران کننده باشد که تمام جنبه های زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد؛ در چنین زمان هایی شما تصور می کنید که گویی در این جهان گم شده اید.

ما در این مقاله سه نکته ی مهمی را که بعد از گذراندن مراحل سوگ، جهت بازگشت به زندگی عادی خود لازم است آن را یاد بگیرید را مرور خواهیم کرد:

نکته اول؛ 

 اندوه یک فرآیند سالم و البته لازم است. اولین چیزی که درباره ی غم باید بدانید این است که نمی توانید آن را از بین ببرید و نباید چنین تلاشی را نیز انجام دهید.  بله؛ عشق از دست رفته را نمی توان بازگرداند و این دردناک است اما جنبه ی مثبت داشتن اندوه آن است که باعث می شود شما آن چه اتفاق افتاده است را بپذیرید.  اگر تلاش کنید که مانع از تجربه ی غم و اندوه خود شوید، تنها رنجی که می کشید را سخت و طولانی تر خواهید کرد.  به خود اجازه ی ابراز احساسات خود را بدهید و سعی نکنید که آن ها را قضاوت کنید. تنها نظاره گر آنچه که از درون خود ابراز می شود، باشید.  اندوهی که پس از یک سوگ تجربه می کنید، بر ذهن و جسمتان به صورت ناخودآگاه تاثیر دارد و تا زمانی که پردازش نشود، با شما خواهد ماند. این طور فکر نکنید که تا آخر عمر غمگین خواهید ماند؛ مطمئناً شما در صورتی که احساسات درونی خود را تجربه کنید، آن ها فروکش کرده و شما آرام خواهید شد.

نکته دوم؛ 

شما با احترام به آنچه که از دست داده اید، سعی می کنید زندگی خود را دوباره بیافرینید. در چنین شرایطی انعطاف پذیری را می آموزید!   غالبا هنگامی که یکی از عزیزانتان فوت می کند، شما چند چیز را از دست می دهید: خود فرد، رابطه ای که با او داشته اید، حمایت هایی که او از شما می کرده و... . جایگزین کردن آنچه که از دست داده اید گرچه آسان نبوده و فورا اتفاق نمیفتد اما لازم است؛ زیرا زندگی هنوز ارزش آن را دارد که تلاش کنید تا در بهترین حالت تجربه اش کنید.  تلاش برای پر کردن خلاء های موجود، اصلا به معنای فراموش کردن فردی که از دست داده اید نیست؛ بلکه شما تنها می خواهید برای مدیریت صدماتی که ممکن است به زندگی تان وارد شود، نقش های خالی را با افراد و موقعیت های چدید پر کنید و این به هیچ عنوان به معنای فراموش کردن افراد نیست؛ تاثیر انسان هایی که در زندگی تان وارد شده و پس از مدتی شما را ترک می کنند، هیچ گاه از زندگی تان پاک نخواهد شد. 

نکته سوم؛ 

با از دست دادن عزیزانتان ، یاد می گیرید که برای زندگی ارزش قائل شوید‌. مرگ به انسان می آموزد که هر ثانیه جزئی از زندگی او است. هر فردی باید زندگی را به طور کامل با آگاهی از این نکته که یک بار فرصت زندگی به او داده می شود، زندگی کند. این دانش می تواند به شما جهت انتخاب های بهتر کمک کند. بسیاری از انسان ها می گویند پس از از دست دادن شخصی که دوستشان داشتند، بیشتر فکر می کنند، احترام بیشتری برای اطرافیان خود قائل بوده و علاقه ی خالصانه تری به آن ها دارد. 
بعد از فروکش کردن این آتش سوزان شما انسان پخته و آگاه تری خواهید شد. لازم است این نکته را بدانید که خاطرات و عشق عزیزان از دست رفته تان هیچ گاه از بین نخواهد رفت؛ همه ی لحظات و  همه ی آن علاقه جزئی از وجودتان هستند و شما با زندگی کردن آن ها را گرامی می دارید.