مشاوره

همانطور که می دانیم انسان موجودی اجتماعی می باشد و از همصحبتی با دیگران لذت می برد و از سوی دیگر همه انسان ها غالباً در معرض مشکلات و مسائلی قرار می‌گیرند که به دلیل محدود بودن دانش و تجربیات به همفکری با دیگران نیاز پیدا می‌کنند.

نکته ای که باید به آن اشاره شود این است که حتی با ثبات‌ترین افراد نیز گاهی از بحران های عاطفی مصون نیستند. تحولات و تغییراتی که در زندگی رخ می‌دهد. مانند قبولی در دانشگاه، ازدواج، دور شدن از خانواده و دوستان، بیماری و از دست دادن آنهایی که دوستشان داریم. گاهی ما را دچار تردید، نگرانی، تعارض و حتی بحران می‌سازد و شدیداً ما را در بین دو راهی قرار می دهد. در بین دو راهی های زندگی گیر کردن پیامدهای منفی زیادی از خود به جا می گذارد . شاید بتوان گفت مهمترین و اسفناکترین پیامدِ گیر کردن در بین دو راهی های زندگی(دو راهی هایی که شدیداً نیاز به مشاوره با یک فرد باتجربه حس می شود)، بوجود آمدن انواع بیماری های جسمانی و روحی می باشد که می تواند کل زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. جامعه شناسی به نام امیل دورکیم بر این باور است که “دنیای مدرنیته دنیای تخصص گرایی می باشد” یعنی هر کس در حرفه ی خاص و منحصر به فرد خودش تخصص دارد. و براساس همین تخصص گرایی همه آدم ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و از سویی می توانند از مشاوره و مشورت با یکدیگر بهره مند شوند.

مشاوره و همکاری

بنابراین هر فرد باید این را بداند که امروزه مشاوره یک امری طبیعی و ضروری می باشد و نباید از مشاوره بنا به هر دلیلی دوری کند و به این امر آگاه باشد که رمز موفقیت در هر حرفه ای شور و مشورت و مشاوره از متخصصین در حوزه مربوطه می باشد. هر فردی بنا به موقعیت و شرایط خود باید از مشاوره استفاده کند. مثلاً دانش آموزی که در پی کسب دانش و تحصیل می باشد بهتر است از مشاوره تحصیلی  بهره مند شود و فردی که در پی شغل می باشد از مشاوره شغلی و زوجینی که قصد ازدواج دارند از مشاوره ازدواج بهره گیرند و برای کاهش اختلافات و درگیری های خانوادگی بهتر است نیم نگاهی به مشاوره خانواده شود تا که شاید آرامش در خانواده ها حاصل شود. به هر حال روان شناسان در کلینیک های خود با آزمون های مختلفی چون تست رضایت زناشویی انریچ (EMSS) ، تست رغبت سنج تحصیلی شغلی استرانگ و سایر تست های مختلف به ارزیابی و مشاوره افراد می پردازند.

بنابراین مشاوره را می‌توان حرفه ای توصیف کرد که اعضای آن از آموزش و گواهینامه ویژه برای انجام خدمتی خاص و مورد نیاز همنوعان جامعه خود برخوردارند.  در طی فرایند مشاوره، فردی که نیاز دارد (مُراجع) و فردی که حمایت، راهنمایی و ترغیب فراهم می‌کند (مشاور) با یکدیگر ملاقات، بحث و گفت و گو می‌کنند به نحوی که مُراجع نسبت به توانایی خود برای درک واقع‌بینانه و جامع تر مسئله، یافتن راه حل‌ها، و تصمیم گیری برای حل مشکل اعتماد کسب می‌کند. مشاوره انجام چیزی برای کسی نیست، بلکه یک فرایند تعاملـی و پویاست که با گفت و گو در باره نگرانی‌ها، مسائل، روابط، باورها، احساسات و رفتار‌ها آغاز می‌شود; از این طریق چارچوب و ابعاد مسئله ای که مُراجع درک کرده مشخص، یا به شیوه ای کارساز، بازشناسی و تعریف می‌گردد و در طی آن راه حل‌های جدید تکوین یافته و مُراجع برای انتخاب راه حل مناسب، تصمیم گیری و اجرای آن یاری و حمایت می‌شود . در توصیفی دیگر مشاوره فرایندی است که در طی آن از روش مصاحبه برای کمک به مراجع در گرفتن یک تصمیم منطقی محکم (براساس موارد قابل انتخاب و اطلاعات حقیقی) استفاده می‌شود . و مُشاور به کسی گفته می‌شود که به مُراجع در شناخت، درک، و تصریح مسائل مرتبط با سلامتی و سپس انتخاب راه حل و شیوه عمل مناسب کمک می‌کند.