اختلال دو قطبی در کودکان | علائم، تشخیص و راه های درمان

آیا احساس می کنید که کودک شما بیشتر از سایرین در رفتار های خود تغییراتی دارد و به نوعی تحریک پذیر تر است؟ اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان جزو اختلال های شایع مغزی می باشد که سبب تغییرات غیر عادی در خلق و خو، سطح انرژی، خواب و سطع فعالیت روزانه می شود.

اما چرا کودکان به اختلال دو قطبی دچار می شوند و علائم دقیق آن چیست؟ آیا راهکاری برای درمان وجود دارد؟ نقش والدین در این شرایط چیست؟

در این مطلب از سایت ای سنج قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این اختلال و جزئیات مربوط به آن صحبت کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

اختلال دو قطبی در کودکان چیست؟

اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) یک اختلال روانی است که در آن شخص موجب تغییرات شدید در خلق و خو، انرژی و رفتار می‌شود. این اختلال دو محرکه اصلی دارد که شامل:

مانیا: در دوره‌های مانیا، شخص مبتلا به اختلال دو قطبی بسیار پرانرژی، تنش‌ زده و مایل به رفتارهای خودخواهانه و خطرناک می‌ شود. او ممکن است احساس بی‌معنی بودن خود داشته باشد و تصور کند که هیچ محدودیتی برای او وجود ندارد. در این دوره، شخص می‌تواند اقدامات نادرست و بی‌اندیشه ‌ای انجام دهد.

افسردگی: در دوره‌های افسردگی، شخص مبتلا به اختلال دو قطبی احساس ناراحتی عمیق و انرژی کمتری دارد. او ممکن است از افکار منفی و تاریکی رنج ببرد و احساس تردید و ناتوانی کند. این دوره‌های افسردگی ممکن است با افکار خودکشی همراه باشند.

اما اختلال دو قطبی در کودکان ممکن است نشانه‌های مختلفی داشته باشد و به علت تفاوت‌های شخصی و رفتاری در کودکان، تشخیص آن معمولاً سخت‌ تر است.

نشانه‌های اختلال دو قطبی در کودکان می‌توانند شامل تغییرات در انرژی، خلق و خو، خواب و رفتار باشند. این اختلال می‌تواند تأثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک داشته باشد، بنابراین تشخیص و مداخله زودرس می‌تواند به بهبود وضعیت کودک کمک کند.

درمان اختلال دو قطبی در کودکان عموماً شامل مداخلات روان‌شناختی و داروهای خاص می‌شود.

علت بروز اختلال دو قطبی در کودکان چیست؟

علت بروز اختلال دو قطبی در کودکان به طور دقیق مشخص نشده است و این اختلال ممکن است به عوامل ژنتیکی و محیطی برگردد. برخی از عوامل ممکن شامل:

ژنتیک

اختلال دو قطبی می‌تواند در خانواده‌ها به طور ژنتیکی انتقال یابد. اگر والدین یا فرزندانی از افراد خانواده دارای این اختلال باشند، احتمال ابتلا به اختلال دو قطبی افزایش می‌یابد.

نوع شیوه تربیت

محیط خانوادگی و روش تربیت کودکان نیز می‌تواند در بروز این اختلال نقش داشته باشد. مثلاً محیطی که پر از تنش ‌ها، ناپایداری و ناپیوستگی باشد، ممکن است احتمال بروز اختلال دو قطبی را افزایش دهد.

عوامل محیطی

مصرف مواد مخدر و الکل توسط کودکان و نوجوانان ممکن است اختلال دو قطبی را تشدید کند یا عوارض ناشی از مواد مخدر در بروز این اختلال تأثیر داشته باشد.

عوامل نوروشیمیایی

نواحی مختلف مغز و نواحی نوروترانسمی ممکن است در بروز اختلال دو قطبی نقش داشته باشند.

تغییر در ساختار مغز

تغییرات در ساختار مغز در طی دوره کودکی و نوجوانی می ‌توانند در بروز اختلال دو قطبی نقش داشته باشند.

همچنین مهم است به این نکته توجه کنید که اختلال دو قطبی در کودکان بسیار نادرتر از بزرگ‌ترها است و تشخیص و درمان آن نیاز به تخصص فراگیری و تجربه در این زمینه دارد. بنابراین، در صورتی که شما یا کسی دیگری نشانه‌های اختلال دو قطبی را در کودکی مشاهده می‌کنید، بهترین راهکار این است که با یک متخصص روان‌پزشکی یا روان‌شناس کودکان مشورت کنید تا ارزیابی و مداخله مناسبی ارائه دهند.

علائم اختلال دو قطبی در کودکان

علائم اختلال دو قطبی در کودکان می ‌توانند بسیار متنوع باشند و ممکن است در دو دامنه مزاجی اصلی که در اختلال دو قطبی وجود دارد (مانیا و افسردگی) نشان داده شوند.

علائم دوره مانیا در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

افزایش انرژی و فعالیت بی ‌معنی: کودک بیش از حد پرانرژی و هیجان ‌زده می‌شود و فعالیت‌های زیادی انجام می‌دهد.

افزایش خوداعتمادی: کودک احساس می‌کند که همه چیز در اختیار اوست و هیچ محدودیتی وجود ندارد.

کاهش نیاز به خواب: کودک کمتر خواب می‌خواهد و شاید تا وقتی که باید خواب کند، بیدار باشد.

گفتگوی بی‌پایان: کودک سخن‌گفتن بی‌پایان و بی‌انتها ممکن است داشته باشد.

رفتارهای خطرناک: او ممکن است اقدامات خطرناک و بدون درنظر گرفتن پیامدهای آن ها انجام دهد.

علائم دوره افسردگی در کودکان نیز می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

احساس ناراحتی عمیق: کودک احساس افسردگی و اندوه شدید می‌کند.

انرژی کمتر: او احساس کاهش انرژی و خستگی می‌کند.

افکار منفی: کودک افکار منفی و تاریکی دارد و احتمالاً از خود تردید می‌کند.

تغییرات در الگوی خواب: الگوی خواب کودک تغییر می‌کند، ممکن است بیشتر به خواب برود یا از خواب برخیزد.

افکار خودکشی: در دوره‌های افسردگی شدید، کودک ممکن است به افکار خودکشی مبتلا شود.

نکته مهم این است که اختلال دو قطبی در کودکان ممکن است به صورت مخفی و تاریک عمل کند و برخی از این علائم ممکن است به سادگی به عنوان ناراحتی یا مشکلات رفتاری تفسیر شوند. بنابراین، تشخیص این اختلال نیاز به ارزیابی توسط متخصصین روان‌پزشکی و روان‌شناسان دارد.

علائم دوقطبی کودکان در مدرسه

اختلال دوقطبی در کودکان می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی آن‌ها داشته باشد. علائم دوقطبی می‌توانند در محیط مدرسه به شکل‌های مختلفی ظاهر شوند. که در ادامه به برخی از علائم دوقطبی در مدرسه اشاره کرده ایم:

انرژی و هیجان زیاد (مانیا): کودکان ممکن است در دوره مانیا با افزایش انرژی و هیجان زیاد به مدرسه بروند. که ممکن است با افزایش فعالیت‌های بدنی یا گفتگوی بیش از حد همراه باشد.

افترا به خود و دیگران: در دوره منفی این اختلال، کودکان ممکن است با افترا به خود یا دیگران، حالت افسردگی یا ناراحتی خود را نشان دهند. این امر می‌تواند تأثیرات منفی بر روی روابط اجتماعی آن‌ها در محیط مدرسه داشته باشد.

عدم تمرکز و افزایش حرکت: در دوره مانیا، کودکان ممکن است با عدم تمرکز و افزایش حرکت به مشکلات تحصیلی برخورد کنند. عدم توانایی در تمرکز می‌تواند منجر به افت کارآیی تحصیلی شود.

تغییرات در الگوی خواب: تغییرات در الگوی خواب ممکن است باعث خستگی و کاهش توانایی تحصیلی شوند.

اختلال در روابط اجتماعی: کودکان ممکن است در دوره‌های دوقطبی با تغییرات شدید در حالت روحی، رفتارهای اجتماعی نا مناسبی را از خود نشان دهند.

تشخیص اختلال دو قطبی کودکان چگونه است؟

تشخیص اختلال دو قطبی در کودکان به عنوان یک اختلال روانی پیچیده و چالشی درمانی مطرح است. برای تشخیص صحیح این اختلال در کودکان، نیاز به ارزیابی دقیق توسط متخصصین روان‌پزشکی و روان‌شناسی دارید. این ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مصاحبه با کودک و خانواده

متخصصین روان‌پزشکی یا روان‌شناسی با کودک و والدین یا مراقبان آن صحبت می‌کنند تا به تفصیل نشانه‌ها و تغییرات در خلق و خو، انرژی و رفتار کودک را بررسی کنند.

مقیاس‌های ارزیابی

از مقیاس‌ها و ابزارهای ارزیابی روان‌پزشکی مخصوص برای کودکان استفاده می‌شود تا نشانه‌ها و علائم اختلال دو قطبی را اندازه‌گیری کنند.

تاریخچه خانوادگی

برای بررسی عوامل ژنتیکی ممکن است اطلاعات در مورد تاریخچه خانوادگی افراد خانواده جمع‌آوری شود.

اصول تشخیص

تشخیص اختلال دو قطبی در کودکان بر اساس معیارهای تشخیصی روان‌پزشکی انجام می‌شود، که در دستور کار بزرگان مانند DSM-5 (کتاب اساسی اختلالهای روانی) یا ICD-10 (کلاسیفیکیشن بین‌المللی بیماری‌ها) ذکر شده است.

مداخله و درمان

بعد از تشخیص اختلال دو قطبی در کودک، باید برنامه‌های درمانی مناسب تعیین شود. که ممکن است شامل درمان‌های روان‌شناختی، داروها و مداخلات ترکیبی باشد.

درمان اختلال دو قطبی در کودکان ممکن است شامل داروها مانند استابیل‌کننده‌های مزاج، آنتی‌دپرسان‌ها، یا داروهای دیگر باشد. همچنین، درمان‌های روان‌شناختی مانند رفتار درمانی و مشاوره خانواده نیز می‌تواند کمک کند.

به طور کلی، تشخیص و درمان زودرس اهمیت بسیاری در مدیریت اختلال دو قطبی در کودکان دارد تا بتوان بهبود علائم و کیفیت زندگی کودکان را بهبود بخشید. همچنین، پشتیبانی و همکاری خانواده نیز در موفقیت درمان بسیار مهم است.

آیا اختلال دوقطبی ارثی است؟

در مورد عوامل ژنتیکی، تحقیقات نشان داده است که این اختلال در خانواده‌های مبتلا به اختلال دوقطبی نسبت به جمعیت عمومی بیشتر رخ می‌دهد. همچنین، بررسی‌ها نشان می‌دهند که وجود والدین یا خواهر و برادران مبتلا به اختلال دوقطبی، احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش می‌دهد. اما لازم به ذکر است که این عوامل ژنتیکی تنها یک قسمت از علل احتمالی اختلال دوقطبی هستند و دقیقاً چگونگی ارث برداری این اختلال هنوز به طور کامل مشخص نشده است.

تفاوت اختلال دوقطبی کودکان در مقابل  ADHD

اختلال دو قطبی و اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) دو اختلال مختلف هستند، اما گاهی اوقات می‌توانند با هم ترکیب شوند و تشخیص دقیق نیازمند تحلیل و ارزیابی دقیق توسط حرفه‌ای در حوزه بهداشت روانی باشد.

اختلال دو قطبی یک اختلال خلقی است که به تناوب بین دوره‌های افسردگی و منیا (اوج) منجر می‌شود. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است دوره‌هایی از بالا بودن انرژی و خلقی بیش از حد (مانیا) تجربه کنند و در دوره‌های دیگر افسرده شوند.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) نیز یک اختلال عصبی است که به مشکلات مرتبط با تمرکز و توجه، بیش فعالی، و عملکرد اجرایی (مهارت‌های اجرایی) منجر می‌شود. افراد مبتلا به ADHD ممکن است دشواری در تمرکز، برنامه‌ریزی، سازماندهی و مدیریت وظایف را تجربه کنند

تفاوت اصلی بین این دو اختلال در نوع و علائم اصلی آن‌ها است. در اختلال دو قطبی، علائم اصلی شامل دوره‌های افسردگی و مانیا هستند، در حالی که در ADHD، علائم اصلی مرتبط با کمبود توجه و بیش فعالی هستند. اما ترکیب این دو اختلال نیز ممکن است ایجاد شود و تشخیص دقیق نیازمند ارزیابی دقیق توسط یک متخصص در این زمینه است.

اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان چه تفاوتی با بزرگسالان دارد؟

اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان ممکن است در نحوه ظاهر شدن، علائم، و پاسخ به درمان با اختلال دو قطبی در بزرگسالان متفاوت باشد. در ادامه تفاوت‌های اصلی بین اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان آورده شده است:

نحوه ظاهر شدن:

در کودکان و نوجوانان، ممکن است علائم مانیا بیشتر از افسردگی بروز کنند و گاهی اوقات به عنوان بیش فعالی نشان داده شوند.

در بزرگسالان، معمولاً علائم افسردگی و مانیا به طور متساوی ظاهر می‌شوند.

موارد همراه:

در کودکان و نوجوانان، اختلالات همراه نظیر اختلال نقص توجه و بیش‌فعالیت (ADHD) ممکن است همراه باشد.

در بزرگسالان، عوارض همراه معمولاً مرتبط با مصرف مواد و اختلالات اضطرابی هستند.

پاسخ به درمان:

کودکان و نوجوانان ممکن است به درمانات مختلف به شکل متفاوتی پاسخ دهند. برخی از داروها و روش‌های درمانی که در بزرگسالان مؤثر هستند، ممکن است در کودکان و نوجوانان کارایی کمتری داشته باشند و برعکس.

مدت زمان سیکل‌ها:

در کودکان و نوجوانان، سیکل‌های علائم معمولاً کوتاه‌تر و نامنظم‌تر هستند.

در بزرگسالان، سیکل‌های علائم معمولاً بیشتر و منظم‌تر هستند.

تاثیر بر زندگی روزمره:

اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان ممکن است تأثیر بزرگی بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و خانوادگی داشته باشد

در بزرگسالان، تأثیر بر زندگی شخصی و حرفه‌ای بیشتر است.

توجه داشته باشید که هر فرد و هر مورد باید به صورت جداگانه بررسی شود و تشخیص و درمان باید توسط متخصصین متخصص در زمینه روان‌پزشکی و روان‌شناسی انجام شود.

درمان اختلال دو قطبی در کودکان چگونه است؟

درمان اختلال دو قطبی در کودکان عموماً شامل یک ترکیب از مداخلات روان‌شناختی و داروهای معتبر می‌شود. این درمان‌ها به منظور کاهش شدت و تنظیم رفتارها، کاهش علائم مانیا و افسردگی، و بهبود کیفیت زندگی کودکان انجام می‌شوند. در ادامه، به مواردی از درمان اختلال دو قطبی در کودکان اشاره کرده ایم:

مداخلات روان‌شناختی:

روان‌درمانی: جلسات روان‌درمانی می‌توانند به کودک کمک کنند تا مهارت‌های مدیریت علائم خود را بیاموزد و بیشتر درک کند که چگونه می‌تواند با تغییرات خلق و خوی خود مقابله کند.

آموزش به والدین: والدین نیز می‌توانند به کمک مشاوره و آموزش‌های مرتبط با اختلال دو قطبی، کودکان خود را حمایت کنند و به مدیریت علائم آنان کمک کنند.

آموزش مهارت‌های اجتماعی: کودکان می‌توانند از طریق آموزش مهارت‌های اجتماعی به بهبود تعاملات اجتماعی خود بپردازند و از مشکلات ارتباطی خود پیش‌گیری کنند.

داروها:

پزشک متخصص روان‌پزشکی ممکن است داروهای معتبر را به عنوان بخشی از درمان اختلال دو قطبی در کودکان تجویز کند. این داروها معمولاً به منظور کنترل علائم و پیشگیری از تغییرات شدید مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ترکیب مداخلات روان‌شناختی و داروها باید بر اساس نیاز و وضعیت هر کودک تنظیم شود. همچنین، نیاز به نظارت دقیق از سوی پزشک و متخصص روان‌پزشکی در طول درمان و تعداد جلسات روان‌درمانی دارید.

مهمترین نکته این است که درمان اختلال دو قطبی در کودکان باید با همکاری نزدیک میان والدین، معلمان و تیم درمانی انجام شود.

کودکان و نوجوانان از درمان چه انتظاری می‌توانند داشته باشند؟

کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی می‌توانند از درمان متناسب با وضعیت خود بهره‌مند شوند. درمان این اختلال شامل ترکیب مداخلات دارویی و مشاوره روان‌شناختی می‌شود. اهداف اصلی درمان اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان شامل موارد زیر می‌باشد:

• کاهش شدت علائم: از طریق داروها، به کاهش شدت علائم منفی اختلال دو قطبی پرداخته می‌شود.
• پیشگیری از عود: تنظیم داروها و مشاوره می‌تواند به پیشگیری از عود علائم کمک کند.
• تعلیم خودمراقبتی: کودکان و نوجوانان می‌توانند در این فرآیند آموخته‌هایی را دریافت کنند تا بتوانند بهتر علائم خود را مدیریت کنند و به پیشگیری از عود کمک کنند.
• حمایت از خانواده: خانواده کودک یا نوجوان با اختلال دو قطبی نیز به توانایی مدیریت و پشتیبانی از کودک خود نیاز دارند. برنامه‌های خانوادگی و حمایت از والدین نقش مهمی در موفقیت درمان دارند.
• مدیریت تنش: تلاش برای کاهش تنش‌ها در محیط کودکان و نوجوانان می‌تواند به کنترل علائم اختلال دو قطبی کمک کند.

با کودک و نوجوان دوقطبی چگونه باید رفتار کرد؟

با کودکان و نوجوانان دو قطبی باید با دقت و حساسیت بسیار عمل کرد. این اختلال ممکن است بر تمام زندگی خانواده و محیط اطراف تأثیر بگذارد، اما می‌توان با راهنمایی و حمایت مناسب کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی، کمک کرد. در ادامه چند نکته مهم برای رفتار با کودکان و نوجوانان دو قطبی برای شما آماده کرده ایم:

مشاوره و درمان

از مراجعه به متخصصین روان‌پزشکی و روان‌شناسی برای تشخیص و درمان اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان استفاده کنید. تیم درمانی متخصص به شما کمک خواهد کرد تا بهترین راهکارها را برای کودک یا نوجوانتان انتخاب کنید.

آموزش به خانواده

آموزش به خانواده در مورد اختلال دو قطبی و چگونگی مدیریت علائم آن بسیار مهم است. این آموزش به والدین کمک می‌کند تا بهترین راهکارها را برای حمایت از کودکان خود پیدا کنند.

سازماندهی روزانه

برنامه‌ریزی و سازماندهی روزانه کودک یا نوجوان دو قطبی می‌تواند کمک کند تا عواطف و افکارشان بهبود یابد. که شامل تعیین ساعات استراحت، تغذیه منظم، و ایجاد تعادل بین فعالیت‌های روزانه می‌شود.

توجه به علائم

نظارت دقیق بر علائم و تغییرات روحی و رفتاری کودکان و نوجوانان دو قطبی بسیار اهمیت دارد. اگر علائم افزایش یا تغییر کنند، باید به متخصص مراجعه کنید.

حمایت از تحصیلات

کودکان و نوجوانان ممکن است به دلیل اختلال دو قطبی مشکلاتی در تحصیل داشته باشند. حمایت از آنها در محیط تحصیلی و ارائه تنظیمات ویژه می‌تواند به آنها کمک کند تا با موفقیت تحصیل کنند.

حفظ محیط آرام

کودکان و نوجوانان دو قطبی نیاز به محیط آرام دارند. ایجاد یک محیط خانوادگی و اجتماعی پایدار و محافظتی می‌تواند به کاهش استرس و تنش کمک کند.

داروها

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای معتبر را تجویز کند تا علائم اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان را مدیریت کند. باید داروها را با دقت و تحت نظر پزشک تجویز و مصرف کرد.

روش پیشگیری از اختلال دو قطبی در کودکان

اختلال دو قطبی در کودکان یک موضوع پیچیده و چالشی است، ولی برخی روش‌های پیشگیری و مدیریت می‌توانند به کاهش شدت علائم و پیشگیری از عود اختلال کمک کنند. این کارها شامل موارد زیر می‌شوند:

مشاوره ژنتیکی

اگر تاریخچه اختلال دو قطبی یا سایر اختلالات روانی در خانواده وجود دارد، مشاوره ژنتیکی ممکن است مفید باشد. این مشاوره به خانواده کمک می‌کند تا درک بهتری از احتمال انتقال ژنتیکی بیماری به نسل بعدی داشته باشند و اقدامات پیشگیری مناسب را انجام دهند.

مراقبت‌های سلامت عمومی

ترتیب یک سبک زندگی سالم برای کودکان مهم است. که شامل تغذیه مناسب، ورزش، خواب کافی، و مدیریت استرس می‌شود. این عوامل می‌توانند به کاهش علائم اختلال دو قطبی کمک کنند.

شناخت و مدیریت فاز ها

کمک به کودکان در شناخت و مدیریت فار ها می‌تواند مفید باشد. آموزش مهارت‌های مدیریت استرس و تغییر در رفتارهای نامناسب می‌تواند کودکان را در کنترل احساساتشان یاری کند.

پشتیبانی خانواده

پشتیبانی خانواده از کودکان با اختلال دو قطبی اهمیت دارد. آموزش به والدین در مورد اختلال و چگونگی مدیریت آن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کودکان کمک کند.

توجه به علائم

تشخیص زودرس علائم اختلال دو قطبی در کودکان و معاشرت با تیم درمانی مختص می‌تواند به تأخیر انداختن یا کاهش شدت علائم کمک کند.

مصرف داروها

در مواردی که اختلال دو قطبی به شدت آزاردهنده باشد، مصرف برخی داروها ممکن است ضروری باشد. داروها باید تحت نظر پزشک تجویز شوند و با دقت مورد استفاده قرار گیرند.

آیا کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی می‌توانند مشکلات دیگری داشته باشند؟

بله، کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است مشکلات دیگری نیز داشته باشند. اختلال دو قطبی می‌تواند با سایر مشکلات روانی و رفتاری همزمان واقع شود. برخی از مشکلات دیگری که ممکن است در کودکان و نوجوانان با اختلال دو قطبی دیده شود، عبارتند از:

اختلال افسردگی

کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است همزمان با علائم افسردگی مبتلا شوند. این موضوع می‌تواند موجب افزایش سختی در مدیریت اختلال شود.

اختلال اضطرابی

اختلال دو قطبی ممکن است با اختلالات اضطرابی مانند اختلال وسواسی-اجباری (OCD) یا اختلال اضطراب عمومی همراه باشد.

اختلال کم‌توجهی

برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است همزمان به کم توجهی نیز مبتلا شوند.

مشکلات در یادگیری و تحصیل

اختلال دو قطبی ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد تحصیلی کودکان و نوجوانان داشته باشد و مشکلات در تمرکز، حافظه و تعامل با محیط تحصیلی ایجاد کند.

مشکلات ارتباطی

کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است مشکلات در برقراری و حفظ ارتباطات مؤثر با خانواده، دوستان، و هم سن های خود داشته باشند.

مدیریت و درمان اختلال دو قطبی در کودکان باید به شیوه‌ای ترکیبی و گسترده انجام شود تا مشکلات همزمان نیز مدیریت شوند.

خطرات و عوارض اختلال دوقطبی در کودکان

اختلال دو قطبی عمدتاً به دو صورت دوقطبی نوع 1 و دوقطبی نوع 2 طبقه‌بندی می‌شود، و هر دو نوع دارای ویژگی‌ها و علائم خاص خود هستند. در زیر به برخی از عوارضی که ممکن است در کودکان با اختلال دوقطبی مشاهده شوند، اشاره کرده ایم:

• تغییر در حالت خلق و خو
• عدم تمرکز و اختلال در توجه
• تغییرات در رفتار
• عدم تطابق با همسالان
• تغییرات در عملکرد تحصیلی

نتیجه گیری ای سنج

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با اختلال دو قطبی در کودکان و هرآنچه که مربوط به آن می شود، آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر فکر می‌کنید که کودک شما ممکن است از اختلال دوقطبی رنج ببرد، بهتر است نزد روان شناسی با تجربه مراجعه نمایید تشخیص و مدیریت مناسبی را برای وی تعیین کنند.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

سوالات متداول