DSM چیست و چه کاربردهایی دارد؟

DSM راهنمایی برای روانشناسان و روانپزشکان جهت تشخیص اختلالات روانی است. در واقع ملاک هایی که افراد بر اساس آن به عنوان یک فرد بیمار تشخیص گذاری می شوند مطابق یک استاندارد بین المللی تحت عنوان DSM است که مورد پذیرش متخصصان در فرایند تشخیص می باشد. در ادامه سعی می کنیم بیشتر به این موضوع بپردازیم.

DSM چیست؟

کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مجموعه ای است که به طور گسترده توسط پزشکان و روانپزشکان در ایالات متحده برای تشخیص اختلالات روانی استفاده می شود. DSM، که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) منتشر شده است، شامل تمام گروه های اختلالات روانی در بزرگسالان و کودکان است.

این مجموعه شامل توضیحات، علائم و معیارهای مورد نیاز برای تشخیص اختلالات روانی است. همچنین شامل گزارش های آماری از جنسیت، افراد در معرض خطر بیماری، سن معمول در شروع، نتایج درمان و رویکردهای درمانی فعلی است.

همانند سایر شرایط پزشکی، دولت و بسیاری از شرکت های بیمه برای تأیید هزینه درمان نیاز به تشخیص خاصی دارند. بنابراین، روانپزشکان نه تنها تشخیص روانپزشکی می دهند و توصیه های درمانی را ارائه می دهند، بلکه از DSM برای طبقه بندی بیماران برای دریافت هزینه های بیمه نیز استفاده می کنند.

تاریخچه DSM

کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری از زمان انتشار اولین بار در سال 1952 هفت بار به روز شده است. در زیر سال نشر هر DSM گزارش شده است:

 DSM-I  سال 1952 با 106 مورد تشخیصی

 DSM-II  سال 1968 با 182 مورد تشخیصی

 DSM-III  سال 1980 با 265 مورد تشخیصی

 DSM-III-R  سال 1987 با 292 مورد تشخیصی

 DSM-IV  سال 1994 با 297 مورد تشخیصی

 DSM-IV-TR  سال 2000 با 365 مورد تشخیصی

آخرین نسخه DSM ،DSM-5 است که در ماه مه 2013 منتشر شد. این آخرین بازنگری بحث ها و مشاجره های زیادی ایجاد کرده است. مشکل اصلی DSM اعتبار آن بود. در پاسخ، انستیتوی ملی بهداشت روان (NIMH) پروژه معیارهای دامنه تحقیق (RDoC) را برای تبدیل تشخیص با استفاده از ژنتیک، تصویربرداری، علوم شناختی و سایر جنبه های اطلاعاتی جدید ایجاد نمود که پایه ای برای یک سیستم طبقه بندی جدید را آغاز کرد.

بعداً، توماس اینسل، مدیر NIMH و رئیس منتخب APA، جفری لیبرمن، بیانیه مشترکی صادر کردند مبنی بر اینکه DSM-5 "نشان دهنده بهترین اطلاعات موجود برای تشخیص بالینی اختلالات روانی است." آنها افزودند که DSM-5 و RDoC "چارچوبهای مکمل و غیر رقابتی" برای طبقه بندی و درمان اختلالات روانی هستند.

به اعتقاد انجمن روانشناسی آمریکا راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) محصول بیش از 10 سال تلاش صدها متخصص بین المللی در تمام جنبه های بهداشت روان است. فداکاری و سخت کوشی آنها منجر به ایجاد مقیاس معتبری شده است که اختلالات روانی را با هدف بهبود تشخیص، درمان و تحقیقات، تعریف و دسته بندی می کند[1].

سیستم چند محوری DSM-IV-TR

DSM-IV در اصل در سال 1994 منتشر شد و در آن بیش از 250 اختلال روانی ذکر شده است. نسخه به روز شده به نام DSM-IV-TR در سال 2000 منتشر شد. این نسخه از روش چند محوری یا چند بعدی برای تشخیص اختلالات روانی استفاده می کند.

یک رویکرد چند بعدی باید به پزشکان و روانپزشکان کمک کند تا سطح عملکرد بیمار را به طور کامل ارزیابی کنند، زیرا بیماری روانی اغلب در زمینه های مختلف زندگی تأثیر می گذارد.

اختلالات با استفاده از پنج "محور" یا اندازه گیری DSM توصیف شده است تا اطمینان حاصل شود که تمام عوامل - روانشناختی، بیولوژیکی و محیطی - در تشخیص سلامت روان حساب شده اند.

استفاده از محورهای چند محور DSM-IV برای تشخیص مشکلات

محور I - سندرم های بالینی

محور I شامل سلامت روان و اختلالات سو مصرف مواد است که منجر به اختلال قابل توجهی می شود. اختلالات را در دسته های مختلفی مانند اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی یا اختلالات خوردن دسته بندی کرده اند.

محور II - اختلالات شخصیتی و عقب ماندگی ذهنی

محور II برای عقب ماندگی ذهنی و اختلالات شخصیتی مانند اختلالات شخصیت ضد اجتماعی و اختلالات شخصیت هیستریک طراحی شده است. اختلالات شخصیتی باعث ایجاد مشکلات جدی در ارتباط فرد با جهان می شود، در حالی که عقب ماندگی ذهنی با کمبود در زمینه های دیگر مانند مراقبت شخصی و مهارت های بین فردی مشخص می شود.

محور III - بیماری های شایع

از محور III برای رمزگذاری بیماریهایی که جنبه های محورهای 1 و 2 را تحت تأثیر قرار می دهند یا تشدید می کنند، استفاده شد. برخی از این موارد HIV / AIDS و آسیب مغزی است.

محور IV - مسائل روانی - اجتماعی و محیطی

این محور تمام موارد اجتماعی یا زیست محیطی را که ممکن است بر محور 1 یا محور 2 تأثیر بگذارد، در نظر می گیرد. از جمله این موارد می توان به بیکاری، مهاجرت، طلاق یا مرگ یکی از عزیزان اشاره کرد.

محور V - ارزیابی عملکرد کلی

در محور V، روانشناس ایده ای از سطح کلی عملکرد مراجع ارائه می دهد. بر اساس این ارزیابی، پزشکان می توانند نحوه تعامل چهار محور دیگر و تأثیر آن را در زندگی فرد بهتر درک کنند.

تغییرات DSM-5

DSM-5 شامل تعدادی از تغییرات مهم نسبت به نسخه قبلی DSM-IV  است. بارزترین آن تغییر از اعداد رومی به اعداد عربی است. شاید یک از تغییرانی که بیش از همه قابل توجه تر است این بود که DSM-5 سیستم چند محوری را از بین برد. در عوض، DSM-5 دسته ای از اختلالات و همچنین تعدادی از اختلالات مرتبط را لیست می کند. نمونه هایی از دسته ها در DSM-5 شامل اختلالات اضطرابی، اختلالات دو قطبی و مرتبط، اختلالات افسردگی، اختلالات خوردن و غذا خوردن، وسواس و اختلالات مربوط به آن و اختلالات شخصیتی است. برخی تغییرات دیگر در DSM-5 عبارت بودن از:

اختلال آسپرگر برداشته شده و در گروه اختلال طیف اوتیسم قرار گرفت.

حذف انواع مختلف اسکیزوفرنی است: پارانوئید، آشفته، کاتاتونیک، تمایز نیافته و باقیمانده.

یک اختلال خلقی مخرب، تا حدی برای کاهش تشخیص بیش از حد اختلال دوقطبی در کودکان اضافه شده است.

چندین تشخیص به طور رسمی به راهنما اضافه شده است، از جمله اختلال خوردن افراطی، اختلال احتکار  و دیسفوریا قبل از قاعدگی.

با شروع چاپ پنجم، هدف این است که تجدید نظرهای بعدی به منظور پیگیری تحقیقات در این زمینه، اغلب اضافه شوند. همانطور که گفتیم DSM-5 از اعداد عربی استفاده می کند تا اعداد رومی. با شروع DSM-5 ،APA از اعشار برای شناسایی به روزرسانی های جدید استفاده خواهد کرد (به عنوان مثال؛ DSM-5.1 ، DSM-5.2) و تغییرات اساسی بری نسخه های جدید با اعداد کامل بیان می شود(به عنوان مثال؛ DSM-6 ، DSM-7).

برای مشاهده جزئیات انواع اختلالات به بخش DSM-5 مراجعه کنید.

جمع بندی ای سنج

در این مقاله صرفا سعی کردیم تا در مورد DSM و اهمیت آن صحبت کنیم. به هر حالی می توان مطالب زیادی در مورد DSM و تغییرات ان نوشت که در مقالات آینده سعی می کنیم به طور مجزا به آن بپردازیم. در مجله ای سنج سعی کرده ایم تا اختلالات روانی در DSM-5 را به تفکیک بر اساس نسخه اصلی این راهنما در اختیار کاربران قرار دهیم. جهت اطلاعات بیشتر می توانید به این بخش در صفحه اصلی مجله مراجعه نمایید.

  نظرتان در رابطه با این مقاله چیست؟ سوالات خود در رابطه با DSM و تغییرات آن را با ما به اشتراک بگذارید.