3 راه برای مقابله با عدم قطعیت

زندگی با چنین بلاتکلیفی سخت است. بشر به همان شیوه که می خواهد آب، غذا، جفت و سایر پاداش های اولیه ی خود را به دست آورد، تمایل دارد اطلاعاتی درباره ی آینده ی خود بداند. مغز ما هر گونه ابهامی را تهدید تلقی می کند؛ در چنین شرایطی عملکرد خود را به گونه ای تغییر خواهد داد تا مانع تمرکز فرد روی هر موضوعی به جز امنیت و اطمینان شده و این گونه از انسان محافظت می کند. 
تحقیقات نشان می دهد که عدم اطمینان شغلی و نگرانی فرد مبنی بر از دست دادن موقعیت کاری خود، اثر نامطلوب بسیاری بر وضعیت جسمانی دارد. در یک تحقیق افراد را به دو گروه تقسیم کردند؛ به گروه اول گفته شد که ۵۰ درصد احتمال دریافت شوک الکتریکی را دارند. به گروه دوم شانس این اتفاق را ۱۰۰ درصد بیان کردند. 
نتایج نشان داد گروهی که ۵۰ درصد احتمال دریافت شوک الکتریکی داشتند، اضطراب و ترس بسیار بیشتری را تجربه کردند. بنابر این جای تعجب نیست که بسیاری از سازمان ها در حال تدوین برنامه ی اختصاصی آینده ی خود هستند.  حتی چنین موضوعی در سطح زندگی روزمره نیز به چشم می خورد؛ محبوبیت برنامه های طالع بینی، وجود ادیان مختلفی که برای کاهش اضطراب پیروان خود از آینده صحبت کرده و سعی در کاهش ابهامات اینچنینی دارند، افزایش علاقمند افراد به نوشته ها و انیمیشین هایی با محتوای آنچه رخ خواهد داد و... . 
گاهی شرایط آن قدر سخت و غیر قابل پیش بینی است که حتی چنین مسائلی نیز نمی توانند باعث کاهش اضطراب افراد شوند. گرچه این احتمال وجود دارد که مغز ما برای عدم اطمینان و مقاومت در چنین شرایطی تکامل پیدا کرده باشد اما ما هرگز قادر به پیش بینی دقیق آینده نیستیم. 
در شرایطی مثل این روزها که گسترش ویروس کرونا بر تمامی ابعاد زندگی انسان تاثیر گذاشته و بسیاری از برنامه ریزی های افراد را تحت تاثیر قرار داده است، باید یاد بگیریم که با ابهام زندگی کنیم. جان آلن پائولوس، ریاضی دان مشهور، می گوید: عدم اطمینان، تنها یقینی است که وجود دارد و دانستن چگونگی زندگی با ناامنی، تنها امنیت است. 

بنابر این در شرایطی که گویی همه چیز خارج از کنترل ما است، چگونه می توانیم بهترین عملکرد را داشته باشیم؟

1-مقاومت نکنید!

2-توجه کردن!

3-در اوضاع هر ج و مرج، معنایی بیابید!