اختلال وسواس فکری- عملی در DSM-5

وسواس فکری-عملی و اختلالات مربوط دیگر

در اختلال بدشکلی بدن، وسواس های فکری و وسواس های عملی به نگرانی هایی در مورد ظاهر جسمانی محدود می شوند؛ و در اختلال موکنی، رفتار وسواسی به موکنی بدون وسواس های فکری محدود می شود. نشانه های اختلال ذخیره کردن منحصرا بر مشکل مداوم دور انداختن یا دل کندن از اموال، ناراحتی محسوس در ارتباط با دور انداختن اجناس، و انباشتن مفرط چیزها تمرکز دارند. با این حال، اگر فردی وسواس های فکری داشته باشد که مخصوص OCD باشند (مثل نگرانی هایی درباره ناقص بودن یا صدمه)، و این وسواس های فکری به رفتارهای ذخیره کردن وسواسی منجر شوند (مثل اکتساب تمام چیزها به صورت مجموعه برای دستیابی به احساس کامل بودن یا دور نریختن روزنامه های قدیمی به علت اینکه ممکن است حاوی اطلاعاتی باشند که بتوانند از صدمه پیشگیری کنند)، باید به جای آن، تشخیص OCD داده شود.

اختلالات خوردن

 OCD را می توان از این نظر از بی اشتهایی عصبی متمایز کرد که در OCD وسواس های فکری و وسواس های عملی به نگرانی هایی در مورد وزن یا غذا محدود نمی شوند.

تیکها (در اختلال تیک) و حرکات قالبی

 تیک، جنبش حرکتی یا آوایی ناگهانی، سریع، تکراری، و نامتعادل است (مثل پلک زدن، صاف کردن گلو). حرکت قالبی رفتار حرکتی مکرر، ظاهرا برانگیخته، و ناکارآمد است (مثل سرکوبش، تکان دادن بدن، گاز گرفتن خود). تیکها و حرکات قالبی معمولا کمتر از وسواس های عملی پیچیده هستند و هدف آنها بی اثر کردن وسواس های فکری نیست. با این حال، متمایز کردن تیک های پیچیده از وسواس های عملی می تواند دشوار باشد. در حالی که وسواس های فکری معمولا قبل از وسواس های عملی واقع می شوند، تیکها اغلب امیال حسی هشدارد هنده را قبل از خود دارند. برخی افراد علائم OCD و اختلال تیک را باهم دارند، که در این صورت هر دو تشخیص ممکن است موجه باشند.

اختلالات روان پریشی

 برخی افراد مبتلا به OCD بینش ضعیف یا حتی عقاید OCD هذیانی دارند. با این حال، آنها وسواس های فکری و وسواس های عملی دارند (بیماری خود را از اختلال هذیانی متمایز می کنند) و ویژگی های دیگر اسکیزوفرنی یا اختلال اسکيزوافکتيو ندارند (مثل توهمات یا اختلال فکر صوری).

رفتارهای شبه وسواسی دیگر

برخی رفتارها گاهی به صورت «وسواسی» توصیف می شوند، از جمله رفتار جنسی (در مورد نابهنجاری های جنسی)، قماربازی (یعنی، اختلال قماربازی)، و مصرف مواد (مثل اختلال مصرف الكل). با این حال، این رفتارها با وسواس های عملی OCD از این نظر تفاوت دارند که فرد معمولا از فعالیت لذت می برد و ممکن است فقط به خاطر پیامدهای زیان آور بخواهد در برابر آن مقاومت کند.

اختلال شخصیت وسواسی- جبری

گرچه اختلال شخصیت وسواسی۔ جبری و OCD نام های مشابهی دارند، ولی جلوه های بالینی این اختلالات کاملا متفاوت هستند. اختلال شخصیت وسواسی- جبری با افکار، ادراکات، یا خواسته های مزاحم یا با رفتارهای تکراری که در پاسخ به این مزاحمت ها انجام می شوند مشخص نمی شود؛ بلکه، این اختلال شامل یک الگوی ناسازگارانه مدوام و فراگیر کمال گرایی بیش از حد و کنترل شدید و انعطاف ناپذیر است. اگر افراد نشانه های هر دو اختلال OCD و اختلال شخصیت وسواسی- جبری را آشکار سازند، هر دو تشخیص باید داده شوند.

همزمانی اختلالات وسواس فکری- عملی

  افراد مبتلا به OCD اغلب آسیب روانی دیگری نیز دارند. شماری از بزرگسالان مبتلا به این اختلال، تشخیص طول عمر اختلال اضطرابی (۷۶ درصد؛ مثل اختلال وحشتزدگی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر، فوبی خاص) یا اختلال افسردگی یا دو قطبی (۶۳ درصد برای هرگونه افسردگی یا اختلال دو قطبی، به طوری که شایع ترین آن اختلال افسردگی اساسی است [41 درصد]) دارند. 

  شروع  OCD معمولا بعد از اکثر اختلالات اضطرابی همزمان (به استثنای اختلال اضطراب جدایی) و PTSD است، اما اغلب قبل از اختلالات افسردگی واقع می شود. اختلال شخصیت وسواسی- جبری همزمان نیز در افراد مبتلا به OCD شایع است (از ۲۳ تا ۳۲ درصد).

  بالغ بر ۳۰ درصد افراد مبتلا به OCD اختلال تیک دایمی نیز دارند. اختلال تیک همزمان در مردانی که شروع OCD در کودکی دارند بیش از همه شایع است. این افراد با آنهایی که بدون سابقه اختلال تیک هستند از نظر موضوعات نشانه های OCD شان، همزمانی اختلالات، روند، و الگوی انتقال خانگی تفاوت دارند. مثلث OCD، اختلال تیک، و اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی نیز در کودکان دیده می شود.

  شایع ترین اختلالات در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی در مقایسه با افراد فاقد این اختلال شامل چندین وسواس فکری- عملی و اختلالات مربوط مانند اختلال بدشکلی بدن، اختلال موکنی و اختلال پوست کنی. سرانجام اینکه، ارتباط بین OCD و چند اختلال که با تکانشگری مشخص می شوند، مانند اختلال لجبازی و نافرمانی، گزارش شده است.

وسواس در افراد مبتلا به اختلالات دیگر بسیار بیشتر از آنچه باید در جمعیت عمومی باشد دیده می شود. در صورت تشخیص هر یک از این اختلالات دیگر، فرد باید از نظر وسواس نیز مورد غربالگری قرار گیرد. به عنوان مثال، شیوع اختلال وسواس در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال اسکیزوافکتیو حدود 12٪ است. وسواس در اختلال دو قطبی؛ اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی و اختلال توره نیز زیاد است.