هرمان ابینگ هاوس

یکی از نظریه های معروف ابینگهاوس نظریه منحنی فراموشی است که درباره حافظه است. در این قسمت به توضیح کامل این نظریه می پردازیم. همچنین از باکس زیر می توانید فهرست مطالب را مشاهده نمایید.

منحنی فراموشی چیست؟

منحنی فراموشی ابینگهاوس کاهش عملکرد حافظه مغز را با گذشت زمان توصیف می کند. این مسئله توسط هرمان ابینگهاوس در سال 1885 منتشر شد، به همین دلیل به آن منحنی فراموشی ابینگهاوس می گویند. این تئوری می گوید با گذشت زمان، در طی چند روز یا هفته ها، انسان حافظه دانش کسب شده را از دست می دهد، مگر اینکه دانش کسب شده آگاهانه بارها و بارها بررسی شود. یک مفهوم مربوط به منحنی فراموشی قدرت حافظه است، که نشان می دهد مدت زمان دسترسی شخص به یک حافظه بر اساس قدرت حافظه است.

تاریخچه منحنی فراموشی

اولین مطالعه برای پیشنهاد فرضیه منحنی فراموشی در سال 1885 انجام شد. از نظر ریاضی، فرمولی که می تواند این پدیده را توصیف کند:

R = e-t/s

R مربوط به عملکرد حافظه، S مربوط به قدرت حافظه نسبی و t به زمان است.
ابینگهاوس یک سری آزمایشات روی خودش انجام داد، از جمله حفظ و فراموش کردن کلمات سه حرفی بی معنی. ابینگهاوس کلمات بی معنی مختلفی از جمله "WID"، "ZOF" و "KAF" را به خاطر سپرد، سپس خود را آزمایش کرد که آیا می تواند اطلاعات را پس از دوره های زمانی مختلف حفظ کند یا خیر. ابینگهاوس دریافت که منحنی فراموشی ماهیتی نمایی دارد. هنگام یادگیری اطلاعات خاصی، ظرفیت حافظه 100٪ است. با این حال، در روزهای اول به سرعت به 40٪ کاهش می یابد. پس از آن، کاهش حافظه دوباره کاهش می یابد.

به زبان ساده، منحنی فراموشی نمایی است زیرا از دست دادن حافظه در چند روز اول یادگیری، سریع و عظیم است. اما میزان از دست دادن حافظه کاهش می یابد و میزان فراموشی از آن نقطه به بعد بسیار کندتر است.
در هنگام بررسی منحنی فراموشی، ابینگهاوس پدیده دیگری را به نام یادگیری بیش از حد کشف کرد. ایده اصلی این است که اثر یادگیری بیش از حد زمانی شروع می شود که کمی بیشتر از آنچه که برای حفظ کردن لازم است تمرین کنید. این بدان معناست که اطلاعات اکنون بسیار بیشتر ذخیره می شوند و بنابراین تأثیرات منحنی فراموشی بر اطلاعات بیش از حد عمیق کمتر است.

نرخ فراموشی

عوامل مختلفی می تواند در میزان فراموشی تأثیر بگذارد:

اهمیت معنی داری اطلاعات
نحوه نمایش آنان
عوامل فیزیولوژیک (استرس، خواب و غیره)

میزان فراموشی برای همه یکسان نیست. هرمان ابینگهاوس خاطر نشان کرد که عملکرد متفاوت حافظه بین دو فرد مختلف را می توان با توانایی مهارت های بازنمایی توضیح داد.

افزایش قدرت حافظه

ابینگهاوس این فرضیه را مطرح کرد که با آموزش ساده تکنیک های یادگیری می توان تا حدودی تفاوت قدرت حافظه بین افراد را برطرف کرد. دو روش که وی ادعا کرد از بهترین روشهای افزایش قدرت حافظه است:

نمایش بهتر حافظه (به عنوان مثال با تکنیک های mnemonic)

تکرار براساس حافظه فعال (به خصوص تکرار از راه دور)

وی معتقد بود که هر تکرار یادگیری منجر به افزایش فاصله تا زمان تکرار بعدی می شود. بعداً مشخص شد که یادگیری اولیه بالاتر همچنین منجر به کاهش حافظه کندتر می شود.

به عنوان مثال، صرف وقت برای مرور روزانه اطلاعات در طول امتحانات، اثرات منحنی فراموشی را کاهش می دهد. مطالعات نشان داده است که اطلاعات باید در 24 ساعت اول یادگیری تکرار شود تا میزان از دست دادن حافظه کاهش یابد.

توجه

همه خاطرات منحنی فراموشی را دنبال نمی کنند زیرا عوامل مختلف دیگری می توانند در این امر دخیل باشند، مانند: سر و صدا و سایر عوامل محیطی. به دلیل تأثیر آنها بر روی اطلاعات ذخیره شده، همه خاطرات تحت تأثیر اثرات مضر تداخل قرار نمی گیرند.

ارزیابی انتقادی فرضیه

بزرگترین بحث در مورد منحنی فراموشی مربوط به شکل منحنی فراموشی در هنگام وقایع بزرگتر و قابل توجه است. برخی محققان پیشنهاد می کنند که خاطرات حوادث تکان دهنده ای مانند حمله 11 سپتامبر، بمب گذاری در بوستون و. .. در حافظه ما (حافظه رعد و برق) نقش بسته است. با این حال، دیگران استدلال کردند که خاطرات وقایع ثبت شده در طول سالهای مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است.
در مورد این موضوع خاص تحقیقات زیادی انجام شده است زیرا این امر از نزدیک با شهادت شناسایی شاهد عینی مرتبط است. اما، تاکنون، اشاره شده است که اطلاعات بدست آمده از روایات شاهدان عینی قابل اعتماد نیستند.