بعد از مرگ چه اتفاقی برای برای بدن می افتد؟

مرگ یکی از مهم ترین و پر ابهام ترین واقعیت های زندگی می باشد که هر فردی در زندگانی خود آن را تجربه می کند. بعضی از افراد همیشه با فکر کردن به مرگ دچار استرس شدید می شوند. بعضی دیگر حاضرند روزها و ساعت ها در مورد این واقعیت بحث و گفتگو و مطالعه داشته باشند. عده ای دیگر هم ترجیح می دهند زندگی عادی شان را داشته باشند و اصلا به این واقعیت فکر نکنند.

به هر حال واقعیتی که وجود دارد این است که از ابتدای خلق بشر تا امروز میلیاردها آدم متولد شده اند و سپس مرگ را تجربه کرده اند، سوالی که در قالب یک کلیپ می خواهیم به آن بپردازیم این است که بعد از مرگ چه اتفاقی برای برای بدن می افتد؟ وقتی قلب و مغز دست از کار کردن می کشند قبل از تجزیه شدن بدن چندین مرحله را می گذارند.

 از طرفی مطالعات و مشاهدات هم نشان داده است که هر کشور و هر دینی آداب و رسوم مخصوص به خودش را برای فرد مرده دارد. مثلاً 

•  انسان های اولیه از روش های ابتدایی خود استفاده می کردند. 
• در مسیحیت برای فرد مرده لباس می پوشانند.
•  در اسلام از کفن استفاده می کنند. 
• هندوها جسد را می سوزانند. 
• زردتشتی ها بدن را در در بالای یک قله می گذارند تا بوسیله نور خورشید و پرندگان تجزیه و خورده شوند.

در نهایت چالشی که مطرح می شود این است که شاید روزی زمین جایی برای دفن آدم های مرده نداشته باشد!!

برای شناخت بیشتر این که بعد از مرگ چه اتفاقی برای برای بدن می افتد؟، لطفاً  کلیپ بالا را مشاهده کنید.

متن ویدوئو:

ای سنجیای عزیز، سلام، انشالله که صد سال زنده باشید.
اما میدونید بعد از مرگ چه بر سر بدن میاد؟ از همون ابتدای بشریت و پیدایش ما انسانا به طور تقریبی 100.8 میلیارد نفر از ما ادما به دنیا اومدن و زندگی کردن و بعدم از دنیا رفتن و فوت کردن؛ عددی که تقریبا هر ساله 8 درصد به نسبت جمعیت کل زمین هم بهش اضافه می شه.

اما یه سوال؟ چه اتفاقی برای این همه بدن که متعلق به انساناست بعد از مردنشون میوفته؟ تا حالا بهش فک کردی که ممکنه اصلا زمین دیگه فضایی برای دفن این همه بدن مرده نداشته باشه؟ وقتی بلاخره قلب دست از کار کردن می کشه بدن قبله تجزیه شدن چندین مرحله رو می گذرونه و فقط چند دقیقه بعد از مرگ خون شروع به جمع شدن تو قسمتای پایینی بدن می کنه معمولا هشت تا دوازده ساعت بعد پوست به خاطره اثر لیور مورتیس تغییر رنگ میده و به سمت کبودی میره و با اینکه دقیقا اون زمان که مرگ اتفاق میوفته ماهیچه های بدن خیلی شل و انعطاف پذیر می شن حالتی که به اون سستی اولیه هم میگن!

تقریبا تا شش ساعت بعد همه ی این ماهیچه ها سفت و خشک می شن حالتی که به اون جمود بدن و یا جمود جنازه می گن؛ این سفت شدن ماهیچه ها همین جور ادامه پیدا می کنه البته که سرعت سفت شدن ماهیچه ها بستگی به محیط اطراف بدن مرده هم داره.

همچنین دمای بدن هم بعد فوت تغییر می کنه! و معمولا اونقدر سرد میشه تا به دمای محیط برسه بعد از این مراحل، نوبت به تجزیه می رسه! تو مرحله تجزیه بدن توسط باکتری ها و حشرات شروع به تجزیه شدن می کنه!خوبه بدونی که عوامل زیادی رو سرعت تجزیه شدن بدن اثر می ذارن!

یک راهنمای ساده اما در مورد، تاثیر محیط روی تجزیه وجود داره که قانون کسپر نامیده میشه! این قانون چی میگه؟ میگه اگه همه ی عوامل در سطح مساوی قرار داشته باشن، بدنی که تو مجاورت هوا باشه،دو برابر از بدنی که تو مجاورت آب باشه و هشت برابر بیشتر از بدنی که تو خاک باشه زودتر تجزیه میشه.

قدرت اسیدی خاک هم به مقدار زیادی  روی ماندگاری استوخونا اثرگذاره؛  خاکای اسیدی با پی‌اچ کمتر از ۵.۳ به سرعت استخون رو تجزیه می‌کنن در حالی که تو خاکی خنثی یا قلیایی با پی‌اچی برابر با ۷ یا بیشتر،اسکلت بدن می تونه با شرایط مناسبی تا قرن ها هم سالم باقی بمونه!

فرهنگ‌‌ها و تمدن‌های مختلف تو طول تاریخ، راه‌ های خاصی رو برای تدفین پیدا کردن؛ جالبه بدونین حتی از زمان انسان های اولیه هم مراسم و تشریفاتی برای تدفین شخص مرده وجود داشته! مثله قرار دادن جسد به یه شکل خاص یا رنگ آمیزی و تزئین اون؛ مثلا مسیحی ها طبق رسم و رسوم و آیین دفن برای جسد و بدن مرده لباس می پوشونن؛ اما در آیین و دین اسلام بدن مرده تو یه پارچه سفید مذهبی به نام کفن پوشونده میشه. در حالی که باید صورت فرد مرده به سوی مکه باشه!

طبق آیین سنتی هندو ها، جسد مرده سوزونده میشه در میون زرتشتیان که از اقوام دین توحیدی هستن  به صورت سنتی بدن رو توی بلندی و برجی قرار میدن تا به وسیله ی نور خورشید و پرندگان تجزیه صورت بگیره!

قبل از انقلاب صنعتی مراسم های تدفین به شدت ساده و یه جورایی امکان پذیر بود اما این روزا با پر شدن قبر ها و مکان های مناسب برای دفن بدن های مرده خرید قبرای خصوصی می تونه پرخرج و هزینه بر باشه و خیلی از مردم توان پرداخت این هزینه ها رو ندارن و نمی تونن از پس خرج مراسم های تشریفاتی تدفین بر بیایند.

حتی روش سوزوندن که دومین روش رایج تو کل دنیاس هزینه هایی داره و پرخرجه! اما در مورد مسئله پر شدن قبر ها و نبود جای خالی برای دفن مرده ها موضوع اصلی نبودن جا و فضای خالی تو زمین برای دفن نیست موضوع اینه که جمعیت زیادی از مردم کنار همدیگه و تو شهرای مختلف جمع شدن و بیشتر شهرای بزرگ تو کل دنیا احتمالا تا یه قرن دیگه، دیگه جایی رو برای دفن بدنای مرده ندارن.

این مشکل برای شهر لندن ممکنه خیلی زودتر هم پیش بیاد! مثلا ممکنه این اتفاق تا سال 2035 برای لندن بیوفته! حالا سوالی که پیش میاد اینه، آیا روش های جایگزینی هم برای مراسم های تدفین سنتی وجود داره؟ که بتونه مشکل کمبود فضا رو برای دفن مرده ها حل کنه؟

تو یه سری از کشورا آرامگاهای آپارتمانی تدفین یه صورت طبقه ای رو برای ما ممکن کردن یه سری از گزینه های دیگه تمرکزشون رو روی ارتباط بدن مرده و محیط زیست گذاشتن مثلا روش پروموشن!

روشی که تو اون بدن رو منجمد کرده و بعدم خشک می کنن و بعدم بدن رو یه جورایی می سایند و بعد یه پودری تهیه میشه که این پودر حاصل از بدن انسان مرده تبدیل به کود میشه و میتونه با آب و اکسیژن ترکیب شه!

یه مدل دیگه هم تدفین وجود داره که به تدفین سبز شناخته میشه و از مواد خاصی هم استفاده میشه موادی مثل تابوت های زیستی تجزیه پذیر یا کوزه هایی که از اونا درخت سبز میشه و لباس های تدفینی که از اونا قارچ تولید میشه یا نه صخره های دریایی که ایده و مفهوم مرگ رو به سمت دریا ها و اقیانوس ها می بره و با ترکیبی از خاکستر انسان و سیمان یه زیستگاه در زیر آب ها برای موجودات دریایی می سازن!

بله! مرگ غیر قابل اجتنابه و بخش جدا نشدنی از انسانه. هیچ انسانی وجود نداره که زندگی جاودانه داشته باشه و مرگ رو تجربه نکنه! اما چیزی که همواره تغییر می کنه عملکرد ما آدما هنگامه مراسم های تدفینه چرا که هر کدوم از ما ممکنه دیدگاه و نگاه مذهبی،دینی و یا واقع گرایانه ی متفاوتی  در مورد مرگ داشته باشیم.

 چقدر شما به اتفاقات بعد از مرگ برای بدن تان فکر می کنید؟ لطفا دیدگاه و نظرات ارزشمند خودتان را با ما به اشتراک بگذارید.

سوالات متداول