تفاوت بین روان شناس و روان پزشک را بهتر بفهمیم

همه ی ما میدونیم که زندگی پر از چالشه و زندگی بدون چالش وجود نداره.بیشتر ما میتونیم با این چالش ها به تنهایی یا با کمک اطرافیانمون کنار بیایم، اما گاهی این سختی ها و چالش ها انقدر شدید میشه که دیگه تحملشون سخت میشه و تاثیر جدی ای تو زندگیِ عادیمون میذاره که به تنهایی نمیتونیم اونارو حل کنیم.

شاید برات سوال پیش بیاد حالا که خودم نمیتونم حلش کنم برای این که بهترین تصمیمو تو این موقعیت بگیرم کجا برم و از کی کمک بگیرم؟!

خب این که کجا برم و از کی کمک بگیرم به موقعیتی بستگی داره که در اون قرار داری.ممکنه در اون موقعیت به روانشناس یا روانپزشک نیاز داشته باشی.

 در اینجا باهم به چند موقعیتی که افراد در اون قرار دارن ولی نمیتونن به تنهایی از پسش بر بیان و باید برای حل آن به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنن میپردازیم.

مثلا : دختری که بعد از گذشت چند ماه از مرگ مادرش هنوز به نبودش عادت نکرده و در تمام طول روز احساس ناراحتی میکنه و تمام افراد خانواده براش نگرانن...

یا پسری که برای قبول شدن تو رشته ی پزشکی کلی تلاش کرده ولی از کنکور میترسه و کلی استرس داره بطوری که نمیتونه استرسش رو کنترل کنه...

دختری که بهش تجاوز شده و دیگه زندگی براش بی معنا شده و شدیدا دچار ناامنی روانی شده تا حدی که نسبت به همه مردها حتی پدر و برادر خودش حس ترس و تنفر و بیزاری پیدا کرده ...

پدری که به دلیل کم‌خوابی اغلب از داروهای خواب‌آور استفاده میکنه ولی هنوز دلیل اصلیه کم‌خوابی خودش رو با مراجعه به پزشک ارزیابی نکرده...

مادری که همه ی افراد خانواده‌ اون رو بسیار وسواسی تو نظافت خونه میدونند، ولی خودش با وجود وقت زیادی که برای نظافت میذاره، وسواسی بودن خودش رو قبول نداره...

و...

این ها همه شرایطی هستند که اگه فرد در ابتدای راه آن را پیگیری نکنه به یه مشکل جدی تری تبدیل میشه که جبران ناپذیره...

 ولی مشکل اینجاست که ما درگیر یه طرز تفکر اشتباه شدیم که میگه "مگه دیوونم برم پیش روانشناس"

میخوام ازتون یه سوال بپرسم چجوری خیلی راحت بدنتون رو زیر تیغ جراحی میبرید ولی برای خوب شدن حال روحتون مقاومت میکنید و بهونه میارید؟

اینجاست که شاعر میگه : (چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید)

اول از هرچیزی روانشناس و روانپزشک رو بشناس!!

روانپزشک متخصصی است که در سلامت روانی بیماران نقش مهمی دارد.یک روانپزشک خوب می تواند نشانه ها و علائم  بیماری ها و اختلالات روانی را تشخیص دهد(چه از نظر روانی چه فیزیکی)

روانپزشکان می توانند این اختلالات را به سه روش درمان کنیم:

و اما روانشناسان افرادی هستند که بدن و روان را مطالعه می کنند و به ما کمک می کنند که از فرصت های بلااستفاده ی خود به بهترین شکل استفاده کنیم همچنین سعی می کنند با همدلی  و ارزیابیِ مراجع خود به او کمک کنند بدون اینکه آنها را  قضاوت و یا محکوم کنند، و فقط وظیفه شان پاسخ دادن به سوالات شما نیست ، بلکه کمک به شما در یافتن پاسخ ها و راه حل ها ی درست است.( در یک جمله روانشناس کسی است که بتواند ما را از سرگردانی شناخت خودمون و این احساس که من چه کسی هستم و باید چیکار کنم نجات دهد.)

حالا ببین روانشناس با روانپرشک باهم چه فرق هایی دارن؟!

این دو متخصص هر دو در زمینه ی بهداشت روان کار می کنند و همین باعث سردرگمی افراد می شود که نتوانند این دو را از هم تشخیص دهند و همین درست نشناختن دلیل این است که بسیاری از افراد ماه ها و حتی سال ها مسیر درمانشان را به اشتباه پیش میبرند.ما در اینجا سعی داریم به سه تفاوت اساسی برای تمایز بین این دو بپردازیم.

• مهمترین تفاوت این دو متخصص بحث آموزشی است که می بینند.روانپزشکان در دانشکده پزشکی تحصیل می کنند و در پزشکی عمومی آموزش می بینند.آنها پس از کسب مدرک پزشکی ، چهار سال دوره برای روانپزشک شدن را تمرین می کنند و برای کسب تجربه، در قسمت روانپزشکی بیمارستان با بیماران مختلفی سروکار دارند.ولی روانشناسان در دانشکده روانشناسی و مشاوره تحصیل می کنند و در طول دوره ی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به جایگاه، دکتر روانشناس دست پیدا می کنند.بعد از گذراندن این تحصیلات تکمیلی دوره ی کارورزی را به مدت 1 یا 2 سال میگذرانند و در آن آموزش های لازم را می بینند.

• روانشناسان داروتجویز نمی کنند و با گفتگو مراجعان خود را معالجه می کنند زیرا آنها آموزش دارویی ندیدند اما روانپزشکان بیشتر از دارو به عنوان روش درمانی استفاده می کنند.

• طول جلسات روانشناسی زیاد است(معمولا 45 دقیقه تا یک ساعت و در بعضی روش ها 2 ساعت) و فاصله بین جلسات کمتر است(هفتگی، دو هفته یک بار و در بعضی موارد سه بار در هفته) ولی به دلیل آن که کار روانپزشک بیشتر تشخیص و درمان بیماری به کمک دارو است عمدتا جلسات درمان کوتاه و فاصله بین مراجعه طولانی تر است(معمولا هر یک ماه یا دوماه یک بار)

معمولا در درمانِ برخی از این اختلالات روانی،  روانپزشک و روانشناس باهم همکاری می کنند( مثل: وسواس شدید، شخصیت مرزی و ...) .اگر یک روانشناس فکر کند که دارو در درمان او ضروری است، ممکن است  مراجع  خود را به روانپزشک ارجاع دهد یا یک روانپزشک ممکن است ارزیابی و تشخیص اولیه را انجام دهد و شما را برای ادامه درمان روانشناسی (گفتار درمانی) به یک روانشناس ارجاع دهد.

به کی مراجعه کنم؟؟

اگر با مطالعه ی مطالب بالا باز هم مطمئن نیستید که به روانشناس مراجعه کنید یا روانپزشک، حتما با پزشک عمومی خود صحبت کنید.آنها می توانند در مورد این که شما به کدام یک از این دو نیاز دارید شما را مشاوره دهند.این به وضعیت منحصر به فرد شما و نوع درمان شما بستگی خواهد داشت که به کدام یک از آنها نیاز دارید. بعضی از افراد ممکن است نیازمند به هر دوی آنها باشند.

جمع بندی:

 در این متن سعی کردیم به تفاوت بین روانشناس و روانپزشک بپردازیم که هدف هر دو کمک به مراجعان برای بهبود سلامت روان آنهاست که روانپزشک عمدتأ از دارو و روانشناس از روان درمانی(گفتار) برای دستیابی به این هدف استفاده می کنند. اگر ما  از تفاوت های این دو چشم پوشی کنیم. می بینیم که هر دو یک هدف مشترک دارند و آن هم "کمک به مردم در ایجاد احساس خوب"است.