اختلال مبدل پوشی جنسی در DSM-5

اختلال مبدل پوشی جنسی، یک بیماری نابهنجاری جنسی روانشناسی است که نام دیگر فتیشیسم است و در این قسمت سعی در شرح کامل این بیماری بر اساس DSM-5 داریم. شما می توانید در باکس زیر فهرست مطالب را مشاهده نمایید.

ملاک های تشخیصی اختلال مبدل پوشی جنسی

 ظرف مدت حداقل ۶ ماه، تحریک مکرر و شدید ناشی از مبدل پوشی، به صورتی که با خیال پردازی ها، امیال یا رفتارها آشکار می شود.

این خیال پردازی ها، امیال جنسی یا رفتارها موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه های مهم دیگر عملکرد می شوند.

مشخص کنید اگر:

همراه با یادگار پرستی: اگر به وسیله منسوجات، وسایل یا پوشاک تحریک جنسی شده باشد.

همراه با خودزن خواهی: اگر با افکار یا تصورات خود به عنوان زن تحریک جنسی شده باشد. شخص کنید اگر:

در محيط کنترل شده: این شاخص عمدتا در مورد افرادی به کار می رود که در محیط های نهادی یا محیط های دیگر زندگی می کنند که فرصت های مبدل پوشی در آنها محدود شده باشند.

در حالت بهبود کامل: حداقل به مدت ۵ سال در حالی که در محیط کنترل نشده بوده، هیچ ناراحتی یا اختلالی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه های دیگر عملکرد وجود نداشته است.

وجود یادگارپرستی، احتمال ملالت جنسیتی را در مردان مبتلا به اختلال مبدل پوشی جنسی کاهش می دهد. وجود خودزن خواهی احتمال ملالت جنسیتی را در مردان مبتلا به مبدل پوشی جنسی افزایش می دهد.

تشخیص اختلال مبدل پوشی جنسی در مورد تمام مردانی که به صورت جنس مخالف لباس می پوشند، حتی آنهایی که این کار را بنا بر عادت انجام می دهند، کاربرد ندارد. این تشخیص در مورد افرادی به کار می رود که مبدل پوشی یا افکار مبدل پوشی آنها همیشه یا اغلب با تحریک جنسی همراه است (ملاک الف) و از لحاظ عاطفی از این حالت ناراحت می شوند یا احساس می کنند عملکرد اجتماعی یا میان فردی آنها را مختل می کند (ملاک ب). مبدل پوشی ممکن است فقط یک یا دو قلم پوشاک را در بر گیرد (مثلا در مورد مردان، ممکن است فقط به لباس های زیر زنانه مربوط شود)، یا امکان دارد پوشیدن کامل پوشاک درونی یا بیرونی جنس دیگر را شامل شود و (در مردان) ممکن است استفاده از کلاه گیس و آرایش زنانه را در بر داشته باشد. اختلال مبدل پوشی جنسی تقریبا به طور انحصاری در مردان گزارش شده است. تحریک جنسی، به شکل کاملا واضح نعوظ آلت، ممکن است به شیوه های مختلف همراه با مبدل پوشی روی دهد. در مردان جوان تر، مبدل پوشی اغلب به استمنا منجر می شود و پس از آن هرگونه لباس زنانه در آورده می شود. مردان مسن تر اغلب یاد می گیرند از استمنا کردن یا انجام دادن هر کاری برای تحریک کردن آلت مردی اجتناب کنند تا به این طریق از انزال خودداری کرده و جلسه مبدل پوشی خود را طولانی کنند. مردان گاهی جلسه مبدل پوشی را به وسيله آمیزش جنسی با همسر خود کامل می کنند و برخی در حفظ کردن نعوظ کافی برای آمیزش جنسی بدون مبدل پوشی (یا خیال پردازی های محرمانه مبدل پوشی) مشکل دارند.

ارزیابی بالینی ناراحتی یا اختلال، مانند ارزیابی بالینی تحریک جنسی مبدل پوشی جنسی، معمولا به گزارش شخصی فرد بستگی دارد. الگوی رفتار «پاکسازی و فراگیری» اغلب از وجود ناراحتی در فرد مبتلا به اختلال مبدل پوشی جنسی خبر می دهد. فردی (معمولا مرد) که مقدار زیادی پول را صرف خرید لباس های زنانه و وسایل دیگر (مثل کفش، کلاه گیس) کرده است، در طول این الگوی رفتاری، آنها را دور می ریزد (یعنی، آنها را پاکسازی می کند تا از این راه سعی کند بر امیال مبدل پوشی غلبه کند و بعد دوباره تهیه کردن پوشاک زنانه را شروع می کند.

شیوع اختلال مبدل پوشی جنسی

شیوع اختلال مبدل پوشی جنسی معلوم نیست. اختلال مبدل پوشی جنسی در مردان نادر و در زنان بسیار نادر است. کمتر از ۳ درصد مردان می گویند که تاکنون با پوشیدن لباس زنانه تحریک جنسی شده اند. درصد افرادی که یک یا چند بار در طول عمر خود با تحریک جنسی لباس مبدل پوشیده اند، کمتر است. اکثر مردان مبتلا به اختلال مبدل پوشی خود را همجنسگرا می دانند، هرچند که برخی افراد با مردان دیگر تعامل جنسی گاه و بیگاه داشته اند، مخصوصا هنگامی که لباس مبدل پوشیده اند.

در مردان، اولین علائم اختلال مبدل پوشی جنسی ممکن است در کودکی، به شکل شیفتگی شدید به اقلام خاصی از لباس زنانه شروع شود. قبل از بلوغ، مبدل پوشی احساس کلی تحریک لذت بخش ایجاد می کند. با فرا رسیدن بلوغ، پوشیدن لباس زنانه، موجب نعوظ آلت مردی شده و در برخی موارد، مستقیما به اولین انزال منجر می شود. در شماری از موارد، هنگامی که فرد مسن تر می شود، مبدل پوشی تحریک جنسی کمتری را ایجاد می کند؛ سرانجام ممکن است هیچ پاسخ آلتی محسوسی را فراخوانی نکند. در عین حال، میل به مبدل پوشی باقی می ماند یا حتی شدیدتر می شود. افرادی که از این گونه کاهش پاسخ جنسی خبر می دهند معمولا می گویند تحریک جنسی مبدل پوشی جای خود را به احساس آرامش یا بهزیستی داده است.

در برخی موارد، روند مبدل پوشی جنسی مداوم است و در موارد دیگر دوره ای است. معمولا مردان مبتلا به مبدل پوشی جنسی وقتی برای اولین بار عاشق یک زن می شوند و رابطه را شروع می کنند، تمایل به مبدل پوشی را از دست می دهند، اما این کاهش معمولا موقتی است. وقتی میل به مبدل پوشی بر گردد، ناراحتی مرتبط با آن نیز بر می گردد. برخی از موارد اختلال مبدل پوشی جنسی به ملال جنسیتی پیشرفت می کنند. مردان در این موارد، که ممکن است در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی از افراد دیگر مبتلا به اختلال مبدل پوشی قابل تشخیص نباشند، به تدریج تمایل باقی ماندن در نقش زنانه را به مدت طولانی تر پرورش می دهند و آناتومی خود را زنانه می کنند. ایجاد ملال جنسیتی معمولا با کاهش یا حذف تحریک جنسی در ارتباط با مبدل پوشی همراه است.

تجلی مبدل پوشی در نعوظ آلت مردی و تحریک، مانند تجلی نابهنجاری های جنسی دیگر به علاوه تمایل جنسی بهنجار، در نوجوانی و اوایل بزرگسالی شدیدتر است. شدت اختلال مبدل پوشی در بزرگسالی در بالاترین حد است و این زمانی است که انگیزه های مبدل پوشی جنسی به احتمال زیاد با عملکرد در آمیزش جنسی دگرجنسگرا و میل به ازدواج کردن و تشکیل خانواده در تعارض قرار می گیرد. مردان میانسال و سالخورده ای که سابقه مبدل پوشی جنسی داشته اند در مقایسه با ملال جنسیتی، کمتر احتمال دارد که دچار اختلال مبدل پوشی جنسی شوند.

پیامدهای کارکردی اختلال مبدل پوشی جنسی

پرداختن به رفتارهای مبدل پوشی جنسی می تواند در روابط دگرجنسگرا اختلال ایجاد کرده یا آن را کاهش دهد. این می تواند برای مردانی که دوست دارند زندگی زناشویی متعارف یا همسری رمانتیک با زنان را حفظ کنند، مایه ناراحتی باشد.

اختلال یادگار پرستی

 این اختلال ممکن است به اختلال مبدل پوشی جنسی شباهت داشته باشد، مخصوصا در مردان مبتلا به یادگار پرستی که لباس های زیر زنانه می پوشند و با آنها استمنا می کنند. متمایز کردن اختلال مبدل پوشی جنسی، به افکار خاص فرد هنگام این فعالیت (مثلا آیا هرگونه اندیشه زن بودن، مانند زن بودن یا لباس پوشیدن مانند زن وجود دارد؟) و به وجود یادگارهای دیگر بستگی دارد (مثل پارچه های نرم، ابریشمی، خواه اینها برای پوشاک یا چیز دیگر استفاده شده باشند).

ملال جنسیتی

افراد مبتلا به اختلال مبدل پوشی از ناهمخوانی بین جنسیت تجربه شده و جنسیت تعیین شده خود و از میل به جنسیت دیگر بودن خبر نمی دهند؛ و آنها معمولا سابقه رفتارهای مبدل پوشی در کودکی ندارند، که در افراد مبتلا به ملال جنسیتی وجود خواهد داشت. افراد دارای بالینی که ملاک های کامل را برای اختلال مبدل پوشی جنسی به علاوه ملال جنسیتی برآورده می کنند باید مورد هر دو تشخیص قرار گیرند.

همزمانی اختلالات

مبدل پوشی جنسی (و بنابراین، اختلال مبدل پوشی) اغلب با نابهنجاری های جنسی دیگر همراه است. نابهنجاری های جنسی که اغلب به طور همزمان روی می دهند یادگار پرستی و مازوخیسم هستند. یک نوع بسیار خطرناک مازوخیسم، خفگی برای خودارضایی در بخش قابل ملاحظه ای از موارد مهلک، با مبدل پوشی جنسی ارتباط داشته است.