تست تشخیص اوتیسم منتشر شد

تست تشخیص اوتیسم منتشر شد

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال در DSM-5

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (STPD)، نوعی اختلال شخصیت است که می تواند مشکلات زیادی را در روابط فرد ایجاد کند. در این مقاله این اختلال بر اساس DSM-5 بررسی می شود.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (STPD)، نوعی اختلال شخصیت است که می تواند مشکلات زیادی را در روابط فرد ایجاد کند. در این مقاله قصد داریم تا این اختلال را بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ویراست پنجم DSM-5 برای شما به طور مفصل شرح دهیم.

مقدمه

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی یا (STPD) نوعی اختلال شخصیت است که فرد مبتلا دارای ترس اجتماعی، بد گمانی، علاقه به انزوای اجتماعی است. این افراد معمولا خرافاتی هستند و به نیروهای جادویی علاقه دارند. این بیماری بیشتر در  بزرگسالی خود را نشان می دهد و در مردان بیشتر اتفاق می افتد. علت بوجود آمدن این بیماری می تواند دلایل مختلفی داشته باشد از جمله: فیزیولوژی، خانوادگی، محیطی و...

ملاک های تشخیصی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

الگوی فراگیر در زمینه کمبودهای اجتماعی و میان فردی که با ناراحتی شدید از روابط نزدیک و همچنین کاهش قابلیت برای آن به علاوه تحریف های شناختی یا ادراکی و عجیب و نامعقول بودن رفتار مشخص می شود که معمولا از اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد، به طوری که با پنج یا تعداد بیشتری از موارد زیر نشان داده شده است:

افکار ارجاعی (بدون هذیان های ارجاعی)

باورهای عجیب و نامعقول یا تفکر سحرآمیز که بر رفتار تأثیر می گذارند و با هنجارهای خرده فرهنگ سازگاری ندارند (مثل خرافات، خیال پردازی، اعتقاد به غیب بینی، تله پاتی، یا «حس ششم»؛ در کودکان و نوجوانان، اشتغال های ذهنی عجیب و غریب).

تجربیات ادراکی غیرمعمول، از جمله خطاهای حسی بدنی.

تفکر و گفتار عجیب (مثل مبهم، کلیشه ای، ناجور، استعاره ای، بسیار چیپیده).

شک یا افکار پارانوئید.

عاطفه نامناسب یا مهار شده.

رفتار یا ظاهری که عجیب و غریب، غیر عادی یا نامتعارف است.

عدم داشتن دوستان صمیمی یا محرم اسرار غیر از خویشاوندان درجه یک.

اضطراب اجتماعی بیش از حد که با آشنایی کاهش نمی یابد و با ترس های پارانوئید و نه قضاوت های منفی در مورد خود مرتبط است.

منحصرا در طول دوره اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا اختلال افسردگی همراه با ویژگی های روان پریشی، اختلال روان پریشی دیگر، یا اختلال طیف اوتیسم روی نمی دهد.

توجه: اگر معیار ها قبل از شروع اسکیزوفرنی برآورده شده باشند، «پیش مرضی» را اضافه کنید، مثل اختلال شخصیت اسکیزوتایپی (پیش مرضی)».

ویژگی های تشخیصی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

ویژگی اصلی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، الگوی فراگیر کمبودهای اجتماعی و میان فردی است که با ناراحتی زیاد از روابط نزدیک و کاهش قابلیت برای آن به علاوه تحریف های شناختی یا ادراکی و عجیب و غریب بودن رفتار مشخص می شود. این الگو در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی افکار ارجاعی دارند (یعنی، تفسیرهای غلط از وقایعی که اتفاق می افتد و رویدادهای بیرونی به صورتی که معنی خاص و غیرعادی اختصاصی برای فرد دارند) (ملاک الف 1)

این عقاید باید از هذیان های ارجاعی متمایز شوند، که در آنها عقاید با اعتقاد هذیانی نگه داشته شوند. این افراد ممکن است خرافاتی باشند یا درگیر پدیده های فرا طبیعی باشند که خارج از هنجارهای خرده فرهنگ آنهاست (ملاک الف 2).

امکان دارد آنها احساس کنند که قدرت خاصی برای  خواندن افکار دیگران و درک کردن اتفاقات قبل از وقوع آنان دارند. امکان دارد آنها معتقد باشند که بر دیگران کنترل سحرآمیز دارند، که می تواند به طور مستقیم (مثلا اعتقاد به اینکه بردن سگ به بیرون برای راه رفتن توسط همسرشان نتیجه مستقیم تفکر یک ساعت پیش است که باید این کار انجام شود یا به طور غیرمستقیم از طریق پیروی کردن از عقاید سحرآمیز به اجرا گذاشته میشود (مثل سه بار عبور از شیئی خاص برای اجتناب کردن از پیامدی زیان آور). تغییرات ادراکی نیز ممکن است وجود داشته باشند (مثل اینکه فرد احساس می کند فرد دیگری حضور دارد یا صدایی می شنود که نام او را زمزمه می کند) (ملاک الف 3).

گفتار آنها ممکن است جمله پردازی و ساختار غیرعادی یا نامتعارف داشته باشد. اغلب نامربوط، خارج از موضوع یا مبهم است، اما بدون انحراف یا گسسته گویی واقعی (ملاک الف 4) پاسخ ها می توانند خیلی انتزاعی یا بیش از حد عینی باشند، و کلمات یا مفاهیم گاهی غیرعادی ادا می شوند (مثلا ممکن است فرد بگوید که او در محل کار «صحبت کردنی» نبود).

افراد مبتلا به این اختلال اغلب شکاک هستند و ممکن است افکار پارانوئید داشته باشند (مثلا معتقد باشند که همکارانشان در محل کار می خواهد اعتبار آنها را نزد رئیس تضعیف کنند) (ملاک الف 5).

آنها معمولا قادر نیستند دامنه کاملی از عواطف و علامت دادن میان فردی را  بروز دهند که برای روابط موفقیت آمیز الزامی است و بنابراین، اغلب به نظر می رسد با دیگران به صورت نامناسب، خشک، یا مهارشده تعامل میکنند (ملاک الف 6).

این افراد اغلب عجیب و غریب یا نامتعارف برداشت می شوند، که علت آن اطوارهای قالبی غیرعادی، پوشیدن لباس های ژولیده که کاملا «باهم جور نیستند»، و عدم اعتنا به آداب و رسوم اجتماعی معمول است (مثلا ممکن است فرد از تماس چشمی دوری می کند، دوست دارد لباس هایی بپوشد که برازنده نیست و آغشته به لکه جوهر است، و قادر نباشد با نمی تواند با همکارانش شوخی متقابل کند (ملاک الف 7).

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی رابطه بین فردی مشکلی دارند و از برقراری ارتباط با دیگری احساس ناراحتی میکنند. گرچه ممکن است آنها از نداشتن روابط گرم ابراز ناراحتی کنند، اما دلیل رفتار آنها حاکی از میل کم به روابط نزدیک است. در نتیجه، معمولا غیر از خویشاوند درجه یک، دوستان نزدیک یا محرم راز ندارند یا اگر داشته باشند، تعداد آنها کم است (ملاک الف 8).

آنها زمانی که مجبور باشند حاضرند با افراد دیگر تعامل کنند و ترجیحشان این است که در عالم خودشان باشند، چون احساس میکنند متفاوت هستند. اضطراب اجتماعی آنها به آسانی کم نمی شود، حتی زمانی که وقت بیشتری را در یک موقعیت بگذرانند یا با دیگران آشناتر شوند، چرا که اضطراب آنها با سوء ظن در مورد انگیزه های دیگران ارتباط دارد. برای مثال، وقتی فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به مهمانی شام می رود، با سپری شدن زمان آرام تر نمی شود، بلکه به طور فزاینده ای عصبی و شکاک می شود. (ملاک الف 9).

در صورتی که این الگوی رفتار منحصرا در طول دوره اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی یا افسردگی همراه با ویژگی های روان پریشی، اختلال روان پریشی دیگر، یا اختلال طیف اوتیسم روی دهد، نباید اختلال شخصیت اسکیزوتایپی تشخیص داده شود (ملاک ب).

جالب است بدانید که

دنيای درونی یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال پر از انسان های خيالی، ترس و خيال پردازی كودكانه است.

ویژگی های مرتبط با تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اغلب برای علائم مرتبط با اضطراب یا افسردگی و نه ویژگی های اختلال شخصیت، جویای درمان هستند. افراد مبتلا به این اختلال، مخصوصا در پاسخ به استرس ممکن است دچار دوره های روان پریشی گذرا شوند (که از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه می یابد)، هر چند که این دوره ها از نظر مدت برای موجه ساختن تشخيص اضافی نظیر اختلال روان شناسی کوتاه مدت یا اختلال اسکیزوفرنیفرم کفایت نمی کنند. در برخی موارد، نشانه های روان پریشی قابل ملاحظه بالینی ممکن است ایجاد شوند که ملاک های اختلال روان پریشی کوتاه مدت، اختلال اسکیزوفرنیفرم، اختلال هذیانی، یا اسکیزوفرنی را برآورده کنند. افزون بر نیمی از این افراد سابقه حداقل یک دوره افسردگی اساسی دارند. از 30 تا 50 درصد افرادی که مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده اند، وقتی در محیط بالینی پذیرفته می شوند، تشخیص همزمان اختلال افسردگی اساسی دارند. وقوع همزمان قابل ملاحظه ای با اختلالات شخصیت اسکیزوئید، پارانوئید، مرزی و دوری جو وجود دارد.

شیوع اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

در تحقیقات جامعه در مورد اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، میزان شیوع گزارش شده از 6/0 درصد در نمونه های نروژی تا 6/4 درصد در نمونه جامعه ایالات متحده گسترش دارد. به نظر می رسد که شیوع اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در جمعیت های بالینی نادر باشد (صفر تا 9/1 درصد)، به طوری که شیوع برآورد شده بالاتر در کل جمعیت (9/3 درصد) در زمینه یابی همه گیر شناسی در مورد الكل و بیماری های مرتبط یافت شده است.

شکل گیری و روند اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی روند نسبتا پایدار دارد، به طوری که فقط بخش کوچکی از افراد دچار اسکیزوفرنی یا اختلال روان پریشی دیگر می شوند. اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است اولین بار در کودکی و نوجوانی همراه با کناره گیری، روابط نامناسب با همسالان، اضطراب اجتماعی، پیشرفت کم در مدرسه، حساسیت زیاد، افکار و زبان عجیب و غریب، و خیال پردازی های نا معقول آشکار شود. این کودکان ممکن است «عجیب و غریب» یا «نامتعارف» به نظر برسند و دیگران آنان را اذیت کنند.

بیشتر بدانیم

ویژگی های اسکیزوتاییی در دوره نوجوانی، به جای اختلال شخصیت بادوام، ممکن است بیانگر آشوب هیجانی موقتی باشند.

عوامل خطر و پیش آگهی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

ژنتیکی و فیزیولوژیکی

به نظر می رسد که اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در خویشاوندان تنی درجه یک افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر از کل جمعیت است. امکان دارد که در خویشاوندان نزدیک افراد شاخص مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، افزایش اسکیزوفرنی و اختلالات روان پریشی دیگر نیز وجود داشته باشد.

موضوعات تشخیصی مرتبط با فرهنگ

تحریف های شناختی و ادراکی باید در زمینه محیط فرهنگی فرد ارزیابی شوند. ویژگی های فراگیر که از لحاظ فرهنگی تعیین شده اند، مخصوصا ویژگی های مربوط به عقاید و آداب مذهبی، می توانند برای فرد غریبه ناآگاه، اسکیزوتایپی به نظر برسند ( مثل جادوگری، صحبت کردن به زبان های دیگران، چشم شور، زندگی بعد از مرگ، فکرخوانی، حس ششم، فکر خوانی، عقاید سحرآمیز در ارتباط با سلامتی و بیماری).

موضوعات تشخیصی مرتبط با جنسیت

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است در مردان کمی بیشتر باشد.

تشخیص افتراقی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلالات روانی دیگر همراه با نشانه های روان پریشی

 اختلال شخصیت اسکیزوتایپی را می توان از اختلال هذیانی، اسکیزوفرنی، و اختلال دوقطبی یا افسردگی همراه با ویژگی های روان پریشی متمایز کرد، زیرا این اختلالات همگی با دوره نشانه های روان پریشی مداوم مشخص می شوند (مثل هذيان ها و توهمات). برای اینکه تشخیص اضافی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی داده شود، اختلال شخصیت باید قبل از شروع نشانه های روان پریشی وجود داشته باشد و وقتی نشانه های روان پریشی در حالت بهبود هستند، ادامه یابد. در صورتی که فردی اختلال روان پریشی مداوم داشته باشد (مثل اسکیزوفرنی) که قبل از اختلال شخصیت اسکیزوتایپی واقع شده است، اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، به دنبال آن «پیش مرضی» نیز باید داخل پرانتز ثبت شود.

اختلالات عصبی رشدی

برای تمایز قائل شدن کودکان مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی از گروه ناهمگن کودکان عجیب و غریب و منزوی که رفتارشان با انزوای اجتماعی محسوس یا غیرعادی بودن مشخص می شود و تشخیص های آنها به احتمال زیاد انواع خفیف تر اختلال طیف اوتیسم یا اختلالات ارتباط زبان را شامل می شوند، ممکن است خیلی سخت باشد. اختلالات ارتباط را می توان به وسیله تقدم و شدت اختلال در زبان و ویژگی های مخصوص زبان عیب دار که در سنجش تخصصی زبان یافت می شوند، متمایز کرد. انواع خفیف تر اختلال طیف اوتیسم به وسیله کمبود خیلی زیاد آگاهی اجتماعی و رفتار متقابل هیجانی و رفتارها و تمایلات قالبی، متمایز می شوند.

تغییر شخصیت ناشی از بیماری جسمانی دیگر

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی باید از تغییر شخصیت ناشی از بیماری جسمانی دیگر متمایز شود که در آن ویژگی هایی که نمایان می شوند که حاکی از تاثیرات بیماری جسمانی دیگر بر دستگاه عصبی مرکزی هستند.

اختلالات مصرف مواد

 اختلال شخصیت اسکیزوتایپی باید از نشانه هایی که امکان دارد در ارتباط با مصرف مداوم مواد ایجاد شوند، نیز متمایز شود.

شخصیت و صفات شخصیت دیگر

اختلالات شخصیت دیگر ممکن است با اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اشتباه گرفته شوند، زیرا آنها ویژگی های مشترکی دارند. بنابراین، مهم است که این اختلالات بر اساس تفاوت ها در خصوصیاتشان از یکدیگر متمایز شوند. با این وجود، اگر فردی ویژگی های شخصیتی داشته باشد که معیارهای یک یا تعداد بیشتری از اختلالات شخصیت را علاوه بر اختلال شخصیت اسکیزوتایپی برآورده می کنند، همگی می توانند تشخیص داده شوند. اگرچه اختلالات شخصیت پارانوئید و اسکیزوئید ممکن است با جدایی اجتماعی و عاطفه مهارشده نیز مشخص شوند، ولی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی می تواند با وجود تحریف های شناختی یا ادراکی و غرابت یا عجیب و غریب بودن محسوس، از این دو تشخیص متمایز شود.

روابط نزدیک در هر دو اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و اختلال شخصیت دوری جو محدود هستند؛ با این حال، در اختلال شخصیت دوری جو، میل زیاد به روابط به خاطر ترس از طرد مهار شده است، در حالی که در اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، بی میلی به رابطه و جدایی مداوم وجود دارد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیز ممکن است شک، کناره گیری اجتماعی یا بیگانگی نشان دهند، ولی در اختلال شخصیت خودشیفته، این ویژگی ها اصولا از ترس آشکار شدن شدن نقایص یا ضعف ها ناشی می شوند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی امکان دارد نشانه های شبه روان پریشی گذرا نیز داشته باشند، اما این علائم معمولا با تغییرات عاطفی در پاسخ به استرس ارتباط تنگاتنگی دارند (مثل: اضطراب، ناامیدی، خشم شدید) و معمولا تجزیه ای تر هستند (مثل مسخ واقعیت، مسخ شخصیت). در مقابل، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، به احتمال زیادی علائم شبه روان پریشی بادوام دارند که ممکن است تحت شرایط استرس بدتر شوند، ولی کمتر احتمال می رود که با نشانه های عاطفی برجسته مرتبط باشند. گرچه انزوای اجتماعی امکان دارد در اختلال شخصیت مرزی روی بدهد، ولی اغلب پیامد جانبی شکست های میان فردی مداوم ناشی از طغیان های خشم و تغییرات خلقی مکرر است و نتیجه فقدان روابط اجتماعی و میل به صمیمی شدن نیست. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی معمولأ رفتارهای تکانشی و فریبکارانه فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را نشان نمی دهند. با این حال، میزان بالای وقوع همزمان این دو اختلال وجود دارد، بنابراین، ایجاد چنین تفاوت هایی همیشه عملی نیست.

اصطلاحات مهم این مقاله

جهت نمایش بیشتر اصطلاحات کلیک نمایید
20 فروردین 1400 01:54

سلام تشکر از زحمتی که برای این مقاله کشیدید ولی اینها کلی بود و هر جا یافت میشد مطالب دیگه مثل اینکه ایا ممکنه تایپها بتوانند ادعای خود را اثبات کنند یا اینکه حتما جادوگر نباشند یا اینکه این افراد تعدادشون چقدر هست ایا تا بحال با انها مصاحبه شده مثلا من دوست دارم با تایپهای ایران و جهان اشنا بشم که چه توانایی هایی دارند یا اینکه چه نظراتی دارند و یا اینکه چرا هیچ وقت از مضرات داروهای شیمیایی نمیگویید داروهایی که برای تایپها تجویزمیشن حتما شیمیایی هستند ایا معادل گیاهی هم هست ایا با سنگ درمانی میشه جایگزین کرد من خودم یک تایپ هستم منتها از ترس این قرصهای شیمیایی طرف درمان نمیرم ایا اگر استعداد خاصی داشته باشند ممکنه بعد از درمان از بین بره و این سوالات این مطالب که همه جا هست در ضمن من خودم هیچ اعتقادی به جادو ندارم هیچ وقت هم دست از اسلام برنمیدارم استعدادهام به من این قدرت میده یعنی باعث میشه چشمم و قلبم باز بشه و مفهوم یا نمیدونم مفاهیم اسلام رو درک کنم که میگه کسیکه به اسلام روی بیاره به ریسمانی چنگ زده که گسستن از ان ممکن نیست ممنون و سپاسگذار