اختلال فصاحت با شروع کودکی (لکنت زبان) در DSM-5

در این قسمت قصد داریم به یکی از زیر شاخه های اختلالات ارتباطی به نام اختلال فصاحت با شروع کودکی (لکنت زبان) پرداخته ایم. این اختلال در کودکان بوجود می آید. با ما همراه باشید تا در ادامه بر اساس DSM-5 به شرح کامل این اختلال بپردازیم. همچنین فهرست مطالب را نیز از باکس زیر می توانید نگاه کنید.

اختلالات در فصاحت عادی و الگوی زمانی گفتار که با سن و مهارت های زبان فرد تناسب ندارند با گذشت زمان ادامه می یابند و با وقوع مکرر و محسوس یک (یا تعداد بیشتری از موارد زیر مشخص می شوند:

تکرارهای صدا و هجا.

طولانی کردن صدای حروف صدا دار و بی صدا.

کلمات بریده بریده (مثل مکث های داخل کلمه).

وقفه های قابل شنیدن یا ساکت (مکث های کامل شده یا ناکامل در گفتار).

درازگویی ها (جایگزین کردن کلمه برای اجتناب از کلمات مشکل آفرین).

تکرارهای کلمه تک هجایی (مثل «من - من - من - من او را می بینیم»).

این اختلال موجب اضطراب در مورد صحبت کردن می شود یا محدودیت هایی را برای ارتباط، مشارکت اجتماعی یا عملکرد تحصیلی یا شغلی، به صورت فردی یا در هرگونه پیوند، ایجاد میکند.

شروع نشانه ها در اوایل دوره رشد است.

توجه

موارد شروع دیرتر به صورت به اختلال فصاحت با شروع بزرگسالی تشخیص داده می شوند.

این اختلال ناشی از کمبود گفتاری - حرکتی یا حسی، عدم فصاحت مرتبط با صدمه عصبی (مثل سکته، تومور، آسیب)، یا بیماری جسمانی دیگر نیست و با اختلال روانی دیگر بهتر توجيه نمی شود.

ویژگی اصلی اختلال فصاحت با شروع کودکی (لکنت زبان)، اختلال در فصاحت عادی و الگوی زمانی گفتار است که برای سن فرد نامتناسب است. این اختلال با تکرار یا طولانی کردن صداها یا هجاها و با انواع دیگر عدم فصاحت گفتار، از جمله کلمات بریده بریده (مثل مکث های داخل کلمه)، وقفه های قابل شنیدن یا ساکت (یعنی، مکث های کامل شده یا ناکامل در گفتار)، درازگویی ها (یعنی، جایگزین کردن کلمه برای اجتناب از کلمات مشکل آفرین)، ادای کلمات با تنش جسمانی اضافی و تکرارهای کلمه تک هجایی (مثل «من - من - من - من او را می بینیم» مشخص می شود. اختلال در فصاحت، پیشرفت تحصیلی یا شغلی یا ارتباط اجتماعی را مختل می کند. میزان اختلال از یک موقعیت به موقعیت دیگر تفاوت دارد و اغلب زمانی شدیدتر است که فشار خاصی برای ارتباط برقرار کردن وجود داشته باشد (مثل کنفرانس دادن در مدرسه، مصاحبه کردن برای کار). عدم فصاحت اغلب هنگام روخوانی، آواز خواندن یا صحبت کردن با اشیای بی جان یا حیوانات خانگی وجود ندارد.

اختلال فصاحت با شروع کودکی، یا لکنت زبان مربوط به رشد، در 80 تا 90 درصد افراد مبتلا، در 6 سالگی روی می دهد، طوری که سن شروع از 2 تا 7 سالگی گسترش دارد. شروع می تواند پنهان یا ناگهانی باشد. معمولا، عدم فصاحت ها به صورت تدریجی، همراه با تکرار حروف بی صدای اول، اولین كلمات عبارت یا کلمات طولانی شروع می شوند. وقتی این اختلال پیشرفت می کند، عدم فصاحت ها مکرر و مزاحم تر می شوند و در اغلب کلمات یا عبارت های معنی دار در سخن، روی می دهند. وقتی کودک از مشکل گفتار آگاه می شود، ممکن است مکانیزم هایی مانند اجتناب از صحبت کردن در حضور مردم و استفاده از سخن های کوتاه و ساده را برای پرهیز کردن از عدم فصاحت ها و پاسخ های هیجانی، پرورش دهد. پژوهش طولی نشان می دهد که 65 تا 85 درصد کودکان از عدم فصاحت بهبود می یابند،  طوری که شدت اختلال فصاحت در 8 سالگی، بهبود یا تداوم آن را تا نوجوانی و پس از آن، پیش بینی می کند.

 ژنتیکی و فیزیولوژیکی

خطر لکنت زبان در بین خویشاوندان درجه اول افراد مبتلا به اختلال فصاحت با شروع کودکی بیشتر از سه برابر خطر در کل جمعیت است.

پیامدهای کارکردی اختلال فصاحت (لکنت زبان) با شروع کودکی

عدم فصاحت علاوه بر اینکه جلوه ای از بیماری است، استرس و اضطراب می توانند آن را تشدید کنند. اختلال عملکرد اجتماعی می تواند از این اضطراب ناشی شود.

کمبودهای حسی

عدم فصاحت گفتار می تواند با اختلال شنوایی، کمبود حسی دیگر یا کمبود گفتاری - حرکتی ارتباط داشته باشد. در صورتی که عدم فصاحت گفتار از آنچه معمولا با این مشکلات ارتباط دارند بیشتر باشد، تشخیص اختلال فصاحت با شروع کودکی می تواند داده شود.

عدم فصاحت های گفتار عادی

این اختلال باید از عدم فصاحت های عادی که غالبا در کودکان روی می دهند، که تکرارهای کلمه یا عبارت (مثل «من، بستنی می خواهم، می خواهم»)، عبارت های ناقص، اصوات، عبارت های کامل نشده و اظهارات معترضه را شامل می شوند، متمایز شود.

 عوارض جانبی دارو

تأخیر در زبان اغلب ویژگی بیانگر ناتوانی عقلانی است و تا زمانی که کودک بتواند آزمون های استاندارد شده را پر کند، تشخیص قطعی نمی تواند صورت گیرد. تشخیص مجزا داده نمی شود مگر اینکه کمبودهای زبان آشکارا بیش از محدودیت های عقلانی باشند.

  عدم فصاحت ها با شروع بزرگسالی

اگر شروع عدم فصاحت ها در نوجوانی یا پس از آن باشد، به جای اختلال عصبی - رشدی، «عدم فصاحت با شروع بزرگسالی» است. عدم فصاحت ها با شروع بزرگسالی با صدمات عصبی خاص و انواع بیماری های جسمانی و اختلالات روانی ارتباط دارند و می توانند به وسیله آنها مشخص شوند، اما تشخیص 5-DSM نیستند.

اختلال توره

تیکه ای آوایی و آواگری های مکرر اختلال تورها باید به وسیله ماهیت و زمان بندی آنها، از صداهای تکراری اختلال فصاحت با شروع کودکی، قابل تشخیص باشند.