معنی بزرگسالی

adult (ˈædʌlt)

یک فرد کاملاً بالغ که از نظر قانونی مسئول اعمال خود است.

انجمن روانشناسی آمریکا(APA)

-شخصی که به بزرگسالی رسیده است.
-شخصی که به سن قانونی رسیده است. اگرچه از نظر صلاحیت قضایی می تواند متفاوت باشد، اما یک فرد 18 ساله به طور کلی یک فرد بزرگسال محسوب می شود.

فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)

یک فرد کاملاً بالغ که از نظر قانونی مسئول اعمال خود است.

فرهنگ لغت کمبریج(CALD)

-شخصی که به اندازه و قدرت کامل رسیده است.
-بزرگسالان همچنین به معنای مناسب برای افراد بزرگسال و نه کودکان است.

فرهنگ دهخدا

بزرگ سالی .[ب ُ زُ] (حامص مرکب) کلانسالی. (ناظم الاطباء). کبرة. مکبرة. مکبر. (منتهی الارب). بزرگ سال بودن. سالخورده بودن .

ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)

از نظر بیولوژیکی، یک فرد بالغ موجودی است که به بلوغ جنسی رسیده است. در متن انسان، اصطلاح بزرگسال دارای معانی مربوط به مفاهیم اجتماعی و حقوقی است. در مقابل "صغیر"، یک بالغ قانونی کسی است که به سن اکثریت رسیده است و بنابراین مستقل، خودمختار و مسئول شناخته می شود. سن معمول برای رسیدن به بزرگسالی قانونی 18 سال است، اگرچه این تعریف ممکن است بسته به حقوق قانونی، کشور و رشد روانشناختی متفاوت باشد.

فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)

این مرحله از رشد را می توان به سه دوره تقسیم نمود: جوانی یا اوایل بزرگسالی، اواسط بزرگسالی، و پیری یا اواخر بزرگسالی. قسمت عمده روان پزشکی با پدیده هایی مربوط است که در ضمن بزرگسالی روی می دهند: ازدواج، بچه دار شدن، کار، طلاق، بیماری و سایر استرس ها. بزرگسالی دوره ای است برای تغییر، گاهی بارز، کاهی پیوسته و پنهانی.