اختلال سادیسم جنسی در DSM-5

اختلال سادیسم، یک بیماری نابهنجاری جنسی روانشناسی است که در این بخش به شرح کامل این بیماری بر اساس DSM-5 داریم. همچنین شما قادرید فهرست مطالب را از باکس زیر مشاهده کنید.

ملاک های تشخیصی اختلال سادیسم جنسی

ظرف مدت حداقل ۶ ماه، تحریک جنسی مکرر و شدید ناشی از رنج دادن جسمانی یا روانی فردی دیگر، که با خیالپردازی ها، امیال یا رفتارها آشکار می شود. : فرد مطابق با این امیال جنسی با فردی ناراضی عمل کرده است یا امیال یا خیالپردازی های جنسی موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد می شود.

مشخص کنید اگر:

در محیط کنترل شده: این شاخص عمدتا در مورد افرادی کاربرد دارد که در محیط های نهادی یا محیط های دیگر زندگی می کنند که انجام دادن رفتارهای جنسی سادیستی محدود شده اند.

در حالت بهبود کامل: فرد مطابق با این امیال با فرد ناراضی عمل نکرده است و ناراحتی یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه های دیگر عملکرد حداقل به مدت ۵ سال در حالی که محیط کنترل نشده بوده، وجود نداشته است.

ملاک های تشخیصی برای اختلال سادیسم جنسی در مورد افرادی به کار می روند که آزادانه قبول می کنند که چنین تمایلات نابهنجاری جنسی دارند یا کسانی که هرگونه تمایل جنسی به رنج دادن جسمانی یا روانی فرد دیگر را انکار می کنند، در حالی که شواهد عینی قابل ملاحظه خلاف آن را ثابت می کند. افرادی که آشکارا تمایل جنسی شدید را به رنج دادن جسمانی یا روانی دیگران تأیید می کنند، «افراد تأیید کننده» نامیده می شوند. اگر این افراد به علت تمایلات یا ترجیحات جنسی خود به رنج دادن جسمانی یا روانی فرد دیگر از مشکلات روانی - اجتماعی نیز خبر بدهند، در این صورت می توان آنها را مبتلا به اختلال سادیسم جنسی تشخیص داد. در مقابل، اگر افراد تأییدکننده اظهار ناراحتی نکنند، که با اضطراب، وسواس های فکری، احساس گناه یا شرم در مورد این تکانه های نابهنجاری جنسی آشکار می شود و این تکانه ها مانع از دنبال کردن هدفهای آنها نشوند و گزارش شخصی، سوابق روانپزشکی یا قانونی آنها نشان دهند که مطابق با آنها عمل نمی کنند، در این صورت می توان معلوم کرد که تمایل جنسی سادیستی دارند، ولی ملاک های اختلال سادیسم جنسی را برآورده نخواهند کرد.

نمونه هایی از افرادی که هرگونه تمایل را به رنج دادن جسمانی یا روانی فرد دیگر انکار می کنند، افرادی را شامل می شوند که معلوم شده به قربانیان متعدد در مواقع جداگانه درد یا رنج وارد کرده اند، ولی هرگونه تمایل یا خیالپردازی را در مورد چنین رفتار جنسی انکار میکنند و ممکن است مدعی باشند که دوره های معلوم شده تهاجم جنسی، غیر عمدی یا غیر جنسی بوده اند. دیگران ممکن است دوره های گذشته رفتار جنسی را که درد یا رنج وارد کردن به فرد ناراضی را شامل می شود تأیید کنند، ولی هرگونه تمایل جنسی مستمر به رنج دادن جسمانی یا روانی فرد دیگر را گزارش ندهند. چون این افراد داشتن هرگونه تمایلات یا خیالپردازی هایی را که شامل برانگیختگی جنسی ناشی از وارد کردن درد یا رنج می شوند انکار می کنند، چنین بر می آید که آنها احساس ناراحتی ذهنی یا اختلال اجتماعی توسط این تکانه ها را نیز انکار خواهند کرد. این گونه افراد، با وجود گزارش شخصی منفی آنها، ممکن است مبتلا به اختلال سادیسم جنسی تشخیص داده شوند. رفتار مکرر آنها وجود نابهنجاری جنسی سادیسم جنسی را تایید بالینی می کند (با برآورده کردن ملاک الف و به طور همزمان نشان می دهد که رفتار تحریک شده نابهنجاری جنسی آنها موجب ناراحتی، صدمه قابل ملاحظه بالینی یا خطر صدمه زدن به دیگران می شود (با برآورده کردن ملاک ب).

سادیسم جنسی «مکرر» که افراد ناراضی را شامل می شود (یعنی، قربانیان متعدد، هریک در فرصت جداگانه) ممکن است به عنوان یک قاعده کلی، به صورت سه یا تعداد بیشتری قربانی در مواقع مجزا تعبیر شود. قربانیان کمتر را می توان به صورت برآورده کننده این ملاک تعبیر کرد و این در صورتی است که موارد متعدد وارد کردن درد و رنج به قربانی واحد وجود داشته باشد یا شواهد تأییدکننده ای برای تمایل نیرومند یا ترجیحی به وارد کردن درد و رنج که قربانیان متعدد را شامل می شود، وجود داشته باشد. توجه داشته باشید که قربانیان متعدد، همانگونه که قبلا اشاره شد، شرط کافی، ولی نه لازم برای تشخیص است، زیرا در صورتی که فرد تمایل جنسی سادیستی شدید را تأیید کند، ملاکها می توانند برآورده شده باشند.

چارچوب زمانی ملاک الف که اشاره دارد علایم یا نشانه های سادیسم جنسی باید حداقل به مدت ۶ ماه وجود داشته باشند، باید به عنوان رهنمود کلی در نظر گرفته شوند، نه آستانه مطلق، تا اطمینان حاصل شود که تمایل جنسی به وارد کردن درد و رنج به قربانیان ناراضی صرفأ موقتی نیست. با این حال، در صورتی که دوره مستمر، ولی کوتاه تر رفتارهای سادیستی وجود داشته باشد، این تشخیص می تواند برآورده شود.

شیوع اختلال سادیسم جنسی

شیوع اختلال سادیسم جنسی در جمعیت معلوم نیست و عمدتا بر مبنای افراد در محیط های حقوقی استوار است. بسته به ملاکها برای سادیسم جنسی، شیوع وسیعا از ۲ تا ۳۰ درصد تفاوت دارد. از بین خلافکاران جنسی در ایالات متحده که مؤدبانه مرتکب اعمال جنسی شده اند، کمتر از ۱۰ درصد سادیسم جنسی دارند. از بین افرادی که مرتکب قتل هایی با انگیزه جنسی شده اند، میزان اختلال سادیسم جنسی ۳۷ تا ۷۵ درصد است.

افراد مبتلا به سادیسم جنسی در نمونه های قانونی تقریبا صرفا مرد هستند، اما نمونه بیانگر جامعه در استرالیا گزارش داد که ۲/۲ درصد مردان و ۱/۳ درصد زنان گفتند که در سال قبل به بند کشیدن و تنبيه کردن، «سادومازوخیسم» یا سلطه گری و سلطه پذیری پرداخته اند. اطلاعات در مورد شکل گیری و روند اختلال سادیسم جنسی بسیار محدود است. یک تحقیق گزارش داد که زنان در جوانی از جهت گیری سادومازوخیستی خود آگاه می شوند و تحقیق دیگر گزارش داد که میانگین سنی هنگام شروع سادیسم در گروه مردان، ۱۹/۴ سالگی بود. در حالی که سادیسم جنسی به خودی خود احتمالا ویژگی دایمی است، اما اختلال سادیسم جنسی ممکن است مطابق با ناراحتی ذهنی فرد یا گرایش او به وارد کردن صدمه به افراد ناراضی، نوسان کند. سن بالا احتمالا همان اثر کاهش دهنده ای را بر این اختلال دارد رفتار جنسی نابهنجار یا بهنجار دارد.

تعدادی از اختلالات که می توانند برای اختلال سادیسم جنسی تشخیص های افتراقی باشند (مثل اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال مازوخیسم جنسی، فزونخواهی جنسی، اختلالات مصرف مواد) گاهی به صورت تشخیص های همزمان نیز روی می دهند. بنابراین، ارزیابی دقیق شواهد برای اختلال سادیسم جنسی و در نظر داشتن نابهنجاری های جنسی یا اختلالات روانی دیگر به عنوان بخشی از تشخیص افتراقی ضروری است. اکثر افرادی که در شبکه اجتماعی فعال هستند و به رفتارهای سادیستی و مازوخیستی می پردازند، از تمایلات جنسی خود ابراز ناراحتی نمی کنند و رفتار آنها ملاک های 5-DSM را برای اختلال سادیسم جنسی برآورده نخواهد کرد. تمایل سادیستی، اما نه اختلال سادیسم، ممکن است در تشخیص افتراقی در نظر گرفته شود.

همزمانی اختلالات

همزمانی اختلالات شناخته شده با اختلال سادیسم جنسی عمدتا بر مبنای افراد (تقریبا همگی مرد) استوار هستند که به اعمال تبهکارانه ای محکوم شده اند که اعمال سادیستی علیه قربانیان ناراضی را شامل می شوند. بنابراین، این همزمانی ها ممکن است در مورد تمام افرادی که هرگز به فعالیت سادیستی یا قربانی ناراضی نپرداخته اند، ولی بر مبنای ناراحتی ذهنی در مورد تمایل جنسی خود برای تشخیص اختلال سادیسم جنسی واجد شرایط هستند، ممکن است کاربرد نداشته باشند. اختلالاتی که معمولا با اختلال سادیسم جنسی همزمان هستند، اختلالات نابهنجاری جنسی دیگر را شامل می شوند.