قرار گرفتن در معرض خشونت رسانه ها و کاهش احساسات

در این مقاله نگاهی مختصر به قرار گرفتن در معرض خشونت رسانه ها و کاهش احساسات در کودکان، جوانان و نوجوانان از دیدگاه دکتر مایکل خواهیم داشت: 

تاثیرات قرار گرفتن در معرض خشونت رسانه ها

آیا فرزندان، نوجوانان و جوانانمان، از نظر سطح نفرت، آستانه صبر و تحمل و خشونت تحت تاثیر رسانه ها قرار گرفته اند؟

سوالی که بالا مطرح کرده ام یک سوال لفظی می باشد ، چرا که مفروضات، شواهد و تجربه حرفه ای من با اطمینان نشان می دهد که حداقل تا حدودی افراد از لحاظ ویژگی های مذکور تحت تاثیر رسانه ها قرار می گیرند .
البته می دانم این خبر می تواند دلسرد کننده باشد. من به عنوان یک پژوهشگر قبول دارم که این روزها رسانه های ما تبدیل به جعبه ای حاوی اخبار شوکه کننده شده اند. طوری که از صبح که بلند می شویم تا زمانی که مجدد به رختخواب می رویم آن چیزی که بیشتر شاهدش هستیم جنگ، دروغ، فلاکت و بیچارگی ، بمباران، ترور، تیراندازی و سایر اخبار تلخ که آستانه صبر و تحمل جوانان را کاهش داده است و میزان خشونت را در سراسر جهان افزایش داده است.  اما در اینجا تاکید بر تغییرات مثبت و افزایش امید در بین جوانان می باشد.

زمانی که برای اولین بار رسانه های اجتماعی به جهان معرفی شد و در زندگی مردم نفوذ کرد، خیلی ها خوشحال شدند از این که می توانند عکس و تصاویر خود و عزیزان شان را در آن ببیند و بتوانند دوستان قدیمی خود را پیدا کنند و با آن ها ارتباط برقرار کنند و همچنین بتوانند دستاوردهای شخصی و حرفه ایی شان را برای دیگران به اشتراک بگذارند. به هر حال این درست است که همچنان رسانه ها این کارکردها را دارد اما اخیراً در سال های جدید تا حد زیادی این رسانه ها تبدیل به مرکز بی توجهی کامل به انسانیت شده است و خروجی این بی توجهی افزایش نفرت و خشونت در بین افراد جامعه شده است.

مطلب دیگری که در رسانه ها شاهد آن هستیم اخبار جعلی می باشد. فقط کافیست حادثه ای در فلان کشور اتفاق بیافتد هرکس باور و برداشت خود را به عنوان یک خبر صد در صد درست در رسانه ها منتشر می کنند بدون این که توجه کنند که این خبر چقدر می تواند تاثیر منفی بر میزان اعتماد و احساسات افراد بگذارد. به هر حال این شایعه پراکنی در رسانه ها تبدیل به یک عادت ناپسند شده است.

گاهی که به عقب و دوران گذشته می نگرم می بینم که در گذشته  اعمال خشونت آمیز خیلی کمتر بود گرچه بر این باور هستم که ذهن آدمی خاطرات بد را همیشه فراموش می کند اما چیزی که به آن یقین دارم اخبار استرس آور، خیانت ها ، تجاوزها، قتل ها ، جنگ ها و  مسائل دیگری که هر روز در رسانه ها می بینیم .
 افسردگی ، اضطراب و سایر اختلالات عاطفی، از جمله خودکشی ، در میان نوجوانان رو به افزایش است، مساله ای که وجود دارد دیدن این اتفاقات بد در رسانه ها نیست بلکه نحوه ی برخورد با این اتفاقات می باشد یعنی احساسات ما دیگر جریحه دار نمی شود و خیلی زود به اخبار تلخ عادت کرده ایم و این می تواند خیلی نگران کننده باشد . انسان ها برای نابودی همجنسان خود دیگر نگران نیستند.
رسانه ها کاری کرده اند که دیگر همه چیز تا حدودی به ظاهر برایمان عادی شده است . و به نظرم این “عادی شدن” برای انسان های دغدغه مند و  انسان دوست اصلا خبر خوشایندی نمی تواند باشد.

به هر حال من بیشتر نگران کودکان و نوجوانانی هستم که شاهد وقایع وحشتناک در زمان حاضر هستند. خدشه دار شدن احساسات این جوانان از طریق رسانه های اجتماعی از یک سو و از سویی دیگر بی تفاوت شدن آنان به مسائل دردناک جامعه .
لازم به ذکر است با وجود کارکردهای مضر رسانه ها اصلا طرفدار سانسور و حذف رسانه ها نیستم چرا که حذف منجر به نظارت سرکوبگر دولت می شود اما شدیداً احساس می کنم که فرزندان ما شاهد بدترین چیزهایی هستند که انسانها قادر به انجام آن هستند و همه ما را نگران کرده است.

 

درباره نویسنده: 

دکتر مایکل (Michael Pittaro) دانشیار عدالت کیفری در دانشگاه نظامی آمریکا و استادیار عدالت کیفری در دانشگاه شرق استروسبرگ  می باشد. قبل از پیگیری حرفه ای در آموزش عالی، او در مدیریت اصلاحات کار کرده است؛ به عنوان مدیر اجرایی یک شرکت داروسازی و الکل سرپایی خدمت کرده است؛ همچنین به عنوان مدیر اجرایی آژانس پیشگیری از مواد مخدر و الکل بوده است.

سوالات متداول