اختلال تجزیه ای مشخص دیگر در DSM-5
یکی از اختلالاتی که مربوط به افت در حافظه می شوند، اختلال تجزیه ای مشخص دیگر می باشد. در این اختلال فرد دارای چند شخصیت و اغلب در مسیری نا سالم و غیر ارادی است.
در این مقاله می خواهیم بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ویراست پنجم DSM-5 شما را با اختلال تجزیه ای مشخص دیگر به طور کامل و علائم و ویژگی های این اختلال آشنا کنیم.
اختلال تجزیه ای مشخص دیگر
این طبقه در مورد جلوه های بالینی به کار می رود که در آنها، نشانه های مخصوص اختلال تجزیه ای ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، و زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کنند غالب باشند، ولی ملاک های کامل را برای هیچ یک از اختلالات در طبقه تشخیصی اختلالات تجزیه ای برآورده نکنند. طبقه اختلال تجزیه ای مشخص دیگر در موقعیت هایی مورد استفاده قرار می گیرد که متخصص بالینی تصمیم بگیرد دلیل خاص را که جلوه نشانه، ملاک های هرگونه اختلال تجزیه ای مشخص را برآورده نمی کند، انتقال دهد. این با ثبت کردن «اختلال تجزیه ای مشخص دیگر» و به دنبال آن با دلیل خاص (مثل «خلسه تجزیه ای») انجام می شود.
نمونه هایی از جلوه های بالینی که می توانند با استفاده از عنوان « مشخص دیگر» تعیین شوند موارد زیر را شامل می شوند:
مجموعه نشانگان مزمن و عودکننده نشانه های تجزیه ای مختلط: این طبقه، اختلال هویت مرتبط با ناپیوستگی های نه چندان محسوس در خودپنداره و درک عاملیت یا دگرگونی های هویت یا دوره های تسخیر را در فردی شامل می شود که از هیچ یادزدودگی تجزیه ای خبر نمی دهد.
اختلال هویت ناشی از قانع سازی اجباری طولانی و شدید: افرادی که در معرض قانع سازی اجباری شدید قرار گرفته اند (مثل شستشوی مغزی، اصلاح فکر، تلقین فکری هنگام اسارت، شکنجه، حبس سیاسی بلند مدت، نفرگیری توسط فرقه های مذهبی / کیش های مذهبی یا به وسیله سازمان های تروریستی) ممکن است تغییرات طولانی در هویت خود یا زیر سؤال بردن هشیار آن را نشان دهند.
واکنش های تجزیه ای حاد به رویدادهای استرس زا: این طبقه مخصوص اختلالات حاد و گذراست که معمولا کمتر از ۱ ماه و گاهی فقط چند ساعت یا چند روز ادامه می یابند. این اختلالات با محدودیت هشیاری؛ مسخ شخصیت؛ مسخ واقعیت؛ اختلالات ادراکی (مثل کند بودن زمان، درشت بینی)؛ یادزدودگی کوچک؛ بهت موقتی و یا تغییرات در عملکرد حسی - حرکتی (مثل بی دردی، فلج) مشخص می شوند.
خلسه تجزیه ای: این اختلال با محدود شدن آگاهی از محیط نزدیک پیرامون یا از دست دادن کامل آن مشخص می شود که به صورت عدم پاسخ دهی عمیق یا بی حسی نسبت به محرک های محیطی آشکار می شود. این عدم پاسخدهی ممکن است با رفتارهای قالبی جزئی (مثل حرکات انگشت) که فرد از آنها آگاه نیست و یا نمی تواند آنها را کنترل کند، به علاوه فلج موقتی یا از دست دادن هشیاری همراه باشد. خلسه تجزیه ای بخش عادی آداب فرهنگی یا مذهبی که به طور گسترده ای پذیرفته شده باشد، نیست.