
معنی اختلال شخصیت اسکیزوئید
schizoid personality disorder (ˈskɪtsɔɪd ˌpərsəˈnalədē diˈsôrdər)
اختلال شخصیت اسکیزوئید یا SPD یا SzPD نوعی اختلال شخصیت است که با عدم علاقه به روابط اجتماعی و گرایش به سبک زندگی تنها، پنهان کاری، سردی عاطفی، جدا شدن و بی تفاوتی مشخص می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
یک اختلال شخصیت که دارای سردی عاطفی طولانی مدت، عدم احساس به دیگران، عدم تمایل و لذت در روابط نزدیک و بی تفاوتی نسبت به ستایش یا انتقاد و احساسات دیگران است. خارج از مرکز بودن زبان، رفتار یا ویژگی تفکر یک اختلال شخصیت اسکیزوتایپیک در افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود ندارد.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
مشابه اسکیزوفرنی که فرد بسیار رنج می برد.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
فردی که رنج می برد یا طوری رفتار می کند که گویی به اسکیزوفرنی مبتلا است.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
اختلال شخصیت اسکیزوئید یا SPD یا SzPD نوعی اختلال شخصیت است که با عدم علاقه به روابط اجتماعی و گرایش به سبک زندگی تنها، پنهان کاری، سردی عاطفی، جدا شدن و بی تفاوتی مشخص می شود. افراد مبتلا ممکن است نتوانند با دیگران پیوندهای نزدیک برقرار کنند. سایر ویژگی های مرتبط شامل گفتار كوتاه، عدم لذت در بیشتر فعالیت ها، احساس "ناظر" بودن به جای مشاركت در زندگی، عدم توانایی در تحمل انتظارات عاطفی دیگران، بی تفاوتی آشکار هنگام تمجید یا انتقاد است. علائم معمولاً از اواخر کودکی یا نوجوانی شروع می شود.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
شخص مبتلا به چنین اختلال شخصیتی فردی درون نگر و مستعد خیال پردازی است. از نظر هیجانی سرد، بی نیاز از دیگران، و دوری گزین است. بارزترین خصوصیت این اختلال شخصیت فقدان گرمی در هیجانات و عدم تفاهم متقابل با دیگران است. افراد مبتلا به این اختلال منزوی، و بدون حس درک شوخی بوده و به نظر می رسد قادر به ابراز محبت و مهربانی نیستند، در نتیجه در گرفتن دوست صمیمی ناتوان بوده و اغلب ازدواج نمی کنند. برای عقاید دیگران ارزش چندانی قائل نیستند و راه زندگی خود را به تنهایی طی می کنند. زندگی خیالی آنها وسیع اما اغلب فاقد محتوی هیجانی است.