معنی روانکاوی
psychoanalysis (ˌsīkōəˈnaləsəs)
روانکاوی سعی دارد ذهن ناخودآگاه فرد را برای کشف دلایل پنهان مشکلات روحی وی بررسی کند.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
رویکردی به ذهن، شخصیت، اختلالات روانشناختی و درمان روانشناختی که در ابتدا توسط زیگموند فروید در آغاز قرن بیستم ایجاد شد. مشخصه روانکاوی این فرض است که بسیاری از فعالیت های ذهنی ناخودآگاه است و درک افراد مستلزم تفسیر معنای ناخودآگاه در رفتار آشکار آنهاست. روانکاوی در درجه اول بر تأثیر نیروهای ناخودآگاه مانند انگیزه های سرکوب شده، درگیری های داخلی و آسیب های دوران کودکی بر زندگی ذهنی و سازگاری فرد متمرکز است. مبانی که روانکاوی کلاسیک بر آنها تکیه می کند: الف) مفهوم جنسیت کودکانه است. (ب) عقده ادیپ؛ ج) نظریه غرایز یا محرک ها؛ د) اصل لذت و اصل واقعیت؛ (ه) ساختار سه گانه روان به id، ego و superego؛ و (f) اهمیت مرکزی مکانیسم های دفاعی در واکنش های عصبی می باشد.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
روشی برای درمان کسی که دارای مشکلات روحی است که در این درمان از فرد می خواهند در مورد تجربیات و احساسات گذشته صحبت کند تا بتوانند توضیحی برای مشکلات کنونی وی پیدا کنند.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
-هر یک از نظریه های مربوط به شخصیت انسان که سعی دارد ذهن ناخودآگاه فرد را برای کشف دلایل پنهان مشکلات روحی وی بررسی کند.
-یک تئوری و روش درمان بیماری های روانی که در آن فرد ترغیب می شود در مورد افکار و رویدادهای خصوصی خود با شخصی که در این روش آموزش دیده صحبت کند.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
این رشته در اوایل دهه 1890 توسط زیگموند فروید، متخصص مغز و اعصاب اتریشی تأسیس شد، وی اصطلاح روانکاوی را برای مکتب فکری خود حفظ کرد. کارهای فروید تا حدودی از کارهای بالینی بروئر و دیگران ناشی می شود. روانکاوی بعداً در جهات مختلف، بیشتر توسط دانشجویان فروید، مانند آلفرد آدلر و همکار وی، کارل گوستاو یونگ و همچنین متفکرانی مانند اریک فروم، کارن هورنای و هری استک سالیوان توسعه یافت.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
در این روش درمانی از اصول رفتاری زیگموند فروید برای شناخت و تعدیل رفتار انسان استفاده می شود. در این روش، درمانگر می کوشد هر چه بیشتر خود را در ابهام نگاه دارد، در عین حال بیمار را تشویق می کند که هرچه آزادانه تر در مورد افکار و احساسات خود صحبت کند. این اصل روانکاوی است که بعلاوه تعبیر رویا، تصور می شود دسترسی به فرآیندهای ناخودآگاه را امکان پذیر می سازد.
