معنی اختلال شخصیت خودشیفته
narcissistic personality disorder (ˌnärsəˈsistik ˌpərsəˈnalədē ˌdisˈôrdər)
یک اختلال شخصیت که در آن کسی بیش از حد خود را تحسین می کند و بیش از حد به خود اهمیت می دهد.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
در DSM-IV-TR و DSM-5 ، یک اختلال شخصیت با ویژگی های زیر است: (الف) الگوی دیرینه خود بزرگ بینی بزرگ و احساس اغراق آمیز استعداد و موفقیت؛ (ب) تخیلات جنسی، قدرت، درخشش یا زیبایی نامحدود. ج) نیاز نمایشگرانه به توجه و تحسین؛ (د) یا بی تفاوتی سرد یا احساس خشم، تحقیر یا پوچی در پاسخ به انتقاد، بی تفاوتی یا شکست؛ و (ه) انواع اختلالات آشفتگی های بین فردی، مانند احساس حق لطف ویژه [در ابتدا توسط روانکاوان ویلهلم رایش (1977-1897)، اوتو کرنبرگ (1928–) و هاینز کوهوت (1981-1981) و تئودور میلون روانشناس فرموله شد]
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
یک اختلال شخصیت که در آن کسی بیش از حد خود را تحسین می کند و بیش از حد به خود اهمیت می دهد.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) نوعی اختلال شخصیت است که با الگوی طولانی مدت احساس اغراق در اهمیت خود، اشتیاق بیش از حد به تحسین و مشکل با همدلی مشخص می شود. افراد مبتلا به NPD معمولاً وقت زیادی را صرف خیال پردازی درباره دستیابی به قدرت و موفقیت یا ظاهر خود می کنند. این الگویی از افکار وسواسی و احساس ناپایدار هویت است. چنین رفتار خودشیفتگی معمولاً از اوایل بزرگسالی آغاز می شود و در طیف وسیعی از موقعیت ها رخ می دهد.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
افراد مبتلا به این اختلال با احساس عمیق اهمیت شخصی، احساسات خود بزرگ بینی، و به نوعی بی نظیر بودن مشخص هستند. مبتلایان به این اختلال احساس خود بزرگ بینانه از مهم بودن خود دارند. آن ها خود را آدم های خاص می پندارند و انتظار دارند بطور خاصی با آنان مدارا شود، تحمل انتقاد را ندارند و از این که کسی جرات می کند از آنان انتقاد کند، دچار خشم می شوند یا مکن است نسبت به انتقاد کاملا بی تفاوت باشند، روی راهی که خود انتخاب کرده اند، تکیه می کنند و غالبا افراد جاه طلب هستند که آرزوی شهرت و مکنت دارند. احساس مستحقق بودن در آن ها بسیار قوی است. روابط آنها شکننده است و به علت عدم رعایت اصول رفتاری شکننده مستعد افسردگی هستند.
