معنی عرفانی

Mystical (ˈmɪstɪk)

عرفان در بین مردم یکی شدن با خدا یا مطلق شناخته شده است.

فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)

-داشتن قدرتها یا خصوصیات معنوی که درک یا توضیح آنها دشوار است.
-مربوط به عرفان است.

فرهنگ لغت کمبریج(CALD)

مربوط به این باور که معنای پنهانی در زندگی وجود دارد یا اینکه هر انسانی می تواند با خدا متحد شود.

فرهنگ دهخدا

عرفانی. [ع ِ] (ص نسبی) منسوب به عرفان.

ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)

عرفان در بین مردم یکی شدن با خدا یا مطلق شناخته شده است، اما ممکن است به هر نوع خلسه یا حالت هوشیاری تغییر یافته ای که معنای مذهبی یا معنوی داده می شود، اطلاق شود. همچنین ممکن است اشاره به دستیابی به بینش در حقایق نهایی یا پنهان و تحول بشری باشد که توسط اعمال و تجارب مختلف پشتیبانی می شود. اصطلاح "عرفان" ریشه یونان باستان با معانی مختلف تعیین شده تاریخی دارد. برگرفته از واژه یونانی μύω múō، به معنای "بستن" یا "پنهان کردن"، عرفان به ابعاد کتاب مقدس، آیین مقدس، معنوی و تعمقی مسیحیت اولیه و قرون وسطایی اشاره دارد.