معنی میتوکندریا
mitochondrion (ˌmaɪ.t̬oʊˈkɑːn.dri.ən)
اندامکی که محل اصلی تولید انرژی در سلول هاست. تعداد میتوکندری ها در سلول هایی با سطح متابولیسم بالا بیشتر است. آنها DNA خود را دارند (DNA میتوکندری).
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
اندامکی که محل اصلی تولید انرژی در سلول هاست. تعداد میتوکندری ها در سلول هایی با سطح متابولیسم بالا بیشتر است. آنها DNA خود را دارند (DNA میتوکندری).
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
بخش کوچکی در اکثر سلول ها وجود دارد که در آن انرژی از غذا آزاد می شود.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
در یک سلول، قطعه ای گرد یا بلند در سیتوپلاسم (ماده ای که هسته سلول را احاطه کرده است) که با تجزیه غذا برای سلول انرژی تولید می کند.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
ساختمان ریزی در درون سلول که از قند و چربی آدنوزین تری فسفات (منبعی برای انرزی) تولید می کند.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
میتوکندری، یک اندامک دو غشایی است که در بیشتر موجودات یوکاریوتی یافت می شود. میتوکندری ها از تنفس هوازی برای تولید بیشتر ذخایر سلولی آدنوزین تری فسفات (ATP) استفاده می کنند که سپس در سراسر سلول به عنوان منبع انرژی شیمیایی استفاده می شود. آنها در سال 1857 توسط آلبرت فون کولیکر در عضلات ارادی حشرات کشف شدند. اصطلاح میتوکندری توسط کارل بندا در سال 1898 ابداع شد. میتوکندری ها عموماً به عنوان "نیروگاه سلول" شناخته می شوند، اصطلاحی که فیلیپ سیکویتز در مقاله ای به همین نام در سال 1957 ابداع کرد. برخی از سلول های برخی ارگانیسم های چند سلولی فاقد میتوکندری هستند (مانند گلبول های قرمز پستانداران بالغ). تعداد زیادی از موجودات تک سلولی مانند میکروسپوریدیا، پارابازالیدها و دیپلمانادها میتوکندری خود را کاهش داده یا آنها را به ساختارهای دیگر تبدیل کرده اند.
