معنی دوره افسردگی اساسی (ماژور)
major depressive episode (ˈmeɪ.dʒɚ dɪˈpresɪvˈep.ə.soʊd)
دوره ای که در آن فرد دچار آنهدونی می شود یا دائماً غمگین، بدبین است.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
DSM-IV-TR، دوره ای که در آن فرد دچار آنهدونی می شود یا دائماً غمگین، بدبین است. علائم اضافی شامل کاهش یا افزایش اشتها با کاهش یا افزایش وزن قابل توجه است. بی خوابی یا خواب بیش از حد؛ برانگیختگی حرکتی یا عقب ماندگی روانی حرکتی؛ از دست دادن انرژی در هنگام خستگی؛ احساس بی ارزشی یا گناه نامناسب؛ کاهش توانایی تمرکز یا تصمیم گیری و افکار مکرر مرگ، افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
DSM-III-R بسیاری از علائم دوره های افسردگی اساسی را آورده است. مانند: 1. خلق افسرده در قسمت عمده روز، تقریبا هر روز. 2. کاهش قابل توجه علاقه یا احساس لذت نسبت به تمام یا تقریبا تمام فعالیت ها در قسمت عمده روز، تقریبا هر روز. 3. کاهش یا افزایش قابل ملاحظه وزن بدون پرهیز یا رژیم غذایی خاص. 4. بی خوابی یا پر خوابی تقریبا هر روز. 5. تحریک یا کندی روانی حرکتی. 6.خستگی و فقدان انرژی. 7. احساس بی ارزشی یا گناه بی جا. 8. کاهش توانایی تفکر یا تمرکز. 9. افکار تکرار شونده مرگ، خودکشی یا اقدام به خودکشی.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
افسردگی اساسی (MDE) مرحله ای است که با علائم افسردگی اساسی مشخص می شود. افراد مبتلا به این بیماری عمدتاً دارای افسردگی به مدت دو هفته یا بیشتر و از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت های روزمره هستند که با علائم دیگری مانند پوچی، نا امیدی، ترس، بی ارزشی، احساس گناه و تحریک پذیری، تغییر اشتها، مشکل تمرکز، همراه است.
