معنی ماکیاول گرایی
Machiavellianism (ˌmæk.i.əˈvel.i.ə.nɪ.zəm)
یک ویژگی شخصیتی که با نگرش محاسبه گر نسبت به روابط انسانی و اعتقاد به این که هدف وسیله را توجیه می کند، هر چند بی پروا، مشخص می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
یک ویژگی شخصیتی که با نگرش محاسبه گر نسبت به روابط انسانی و اعتقاد به این که هدف وسیله را توجیه می کند، هر چند بی پروا، مشخص می شود. ماکیاولیستی کسی است که دیگران را کم و بیش به عنوان اشیایی می‌بیند که باید برای پیشبرد اهدافشان، در صورت لزوم از طریق فریب عمدی، دستکاری شوند. [نیکولو ماکیاولی، که استدلال می کرد که یک رهبر موثر باید مایل باشد که به این طریق عمل کند].
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
استفاده از روش های هوشمندانه اما اغلب ناصادقانه برای فریب دادن مردم به منظور به دست آوردن قدرت یا کنترل.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
توصیف کننده الگوهای رفتاری از جمله به بازی گرفتن دیگران از راه تزویر، نادرستی، فریب و فرصت طلبی با افزایش قدرت و کنترل به عنوان انگیزه اصلی.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
در حوزه روانشناسی شخصیت، ماکیاولیسم یک ویژگی شخصیتی است که بر دستکاری، عدم حساسیت و بی تفاوتی نسبت به اخلاق تمرکز دارد. اگرچه با شخصیت تاریخی یا آثار او ارتباطی ندارد، اما این ویژگی از فلسفه سیاسی نیکولو ماکیاولی نامگذاری شده است، زیرا روانشناسان ریچارد کریستی و فلورانس گیس از جملات ویرایش شده و خلاصه شده الهام گرفته از آثار او برای توضیح تغییرات در رفتار افراد معاینه شده استفاده کردند.
