معنی الزامی
imperative (ɪmˈper.ə.t̬ɪv)
نوعی رفتار کلامی که در آن گوینده مستقیما دستور می دهد یا از شنونده می خواهد کاری انجام دهد.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
-هر درخواست بحرانی یا فوری. رجوع به امر قطعی شود.
-در نظریه روانکاوی، یک الزام سوپرایگو، که صدای غالب سلطه والدین یا اجتماعی است و در سطح ناخودآگاه برای هدایت رفتار فرد عمل می کند.
-در زبان شناسی، حالت یک فعل که برای دادن دستور یا درخواست استفاده می شود.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
بسیار مهم است و نیاز به توجه یا اقدام فوری دارد.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
بسیار مهم یا فوری.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
نوعی رفتار کلامی که در آن گوینده مستقیما دستور می دهد یا از شنونده می خواهد کاری انجام دهد.
