معنی هیپومانی
hypomania (ˌhīpəˈmānēə)
شکل خفیفی از مانی که تمام ملاک های تشخیصی دوره های مانی را در بر نمی گیرد.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
به طور کلی، حالت بهبود خلق و خو و افزایش انرژی و فعالیت که شبیه شیدایی است اما خفیف تر است.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
شکل خفیفی از مانی که تمام ملاک های تشخیصی دوره های مانی را در بر نمی گیرد.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
هیپومانیا یک اختلال روانی و رفتاری است[2] که در درجه اول با افزایش ظاهراً غیرمتنقی خلق و خوی (سرخوشی) مشخص می شود که به رفتارهای دائماً مهار نشده کمک می کند. فرد مبتلا ممکن است تحریک پذیری را تجربه کند که لزوماً شدت آن کمتر از شیدایی کامل نیست. در واقع، وجود تحریک پذیری مشخص یکی از ویژگی های مستند اپیزودهای هیپومانیک و مختلط دوقطبی نوع II است. با توجه به معیارهای DSM-5، هیپومانیا با شیدایی تفاوت دارد زیرا هیچ اختلال عملکردی قابل توجهی وجود ندارد. شیدایی، همانطور که توسط DSM-5 تعریف شده است، شامل اختلال عملکردی قابل توجهی است و ممکن است دارای ویژگی های روان پریشی باشد.
