معنی اختلال شخصیت نمایشی
histrionic personality disorder (ˌhistrēˈänik ˌpərsəˈnalədē ˌdisˈôrdər)
اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا به عنوان یک اختلال شخصیتی تعریف می شود که با الگوی رفتار جلب توجه بیش از حد مشخص می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
و DSM-5، یک اختلال شخصیتی است که با یک الگوی خودنمایی طولانی مدت (و نه اپیزودیک) مشخص می شود که در آن افراد به دنبال فعالیت و هیجان هستند، نسبت به رویدادهای جزئی واکنش بیش از حد نشان می دهند، طغیان خشم را تجربه می کنند و خود را نشان می دهند. آگاهی نسبت به تهدیدات و اعمال دستکاری خودکشی آسیب پذیر هستند. چنین افرادی به نظر دیگران سطحی، خود محور، بی رحم، بیهوده، مطالبه گر، وابسته و ناتوان هستند. این اختلال قبلا به عنوان اختلال شخصیت هیستریک شناخته می شد.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
این اختلال شخصیتی با رفتار پر زرق و برق، نمایشی و برونگرا در افراد هیجانی و تحریک پذیری مشخص است. معهذا در کنار ظاهر پر زرق و برق این افراد، غالبا ناتوانی برای برقراری وابستگی های عمیق و دیرپا وجود دارد. بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی رفتار توجه طلبانه بارزی نشان می دهند.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا به عنوان یک اختلال شخصیتی تعریف می شود که با الگوی رفتار جلب توجه بیش از حد مشخص می شود که معمولاً در اوایل کودکی شروع می شود، از جمله اغوای نامناسب و ولع بیش از حد برای تایید. افرادی که این اختلال تشخیص داده می شود سرزنده، نمایشی، سرزنده، مشتاق، برون گرا و معاشقه در نظر گرفته می شوند. HPD در گروه دراماتیک اختلالات شخصیت قرار می گیرد.
