معنی هیستامین
histamine (ˈhistəˌmēn)
یک ماده شیمیایی است که در بدن در پاسخ به آسیب یا آلرژی داده می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
ترکیبی که از آنزیم هیستیدین دکاربوکسیلاز از اسید آمینه هیستیدین سنتز است. بیشتر هیستامین در انسان در بافت های محیطی است ، جایی که در واکنش های آلرژیک یا پاسخ التهابی به آسیب نقش دارد و باعث گشاد شدن رگ های خونی می شود. در مغز، هیستامین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی عمل می کند تا عملکردهایی مانند تحریک، اشتها و تنظیم عملکردهای خودکار را تعدیل کند. گیرنده های هیستامین را می توان به سه دسته گیرنده های H1 ، H2 و H3 تقسیم کرد. بسیاری از داروهای ضد افسردگی و روانپریشی ممکن است گیرنده های هیستامین را در مغز مسدود کرده و باعث آرامش شوند.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
یک ماده شیمیایی است که در بدن در پاسخ به آسیب یا آلرژی داده می شود.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
یک ماده شیمیایی در بدن است که پس از آسیب یا در طی یک واکنش آلرژیک، آزاد می شود
فرهنگ دهخدا
هیستامین. (اِ) هیستامین یا بتا ایمیدازول اتیل امین در سال 1919 بوسیله ٔ بارژر و دال کشف گردید. هیستامین دارای هیچ گونه اثر بیحس کننده نمیباشد لیکن تزریق داخل جلدی آن آرام کننده ٔ درد بوده و از راه زیرجلدی در درمان حالات آلرژیک و قرحه ٔ سده و اثناعشر به کار برده میشود. (کتاب درمان شناسی ج 2 ص 905).
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
هیستامین یک ترکیب ازت آلی است که در پاسخ های ایمنی بدن نقش دارد و همچنین عملکرد فیزیولوژیکی روده را تنظیم می کند و به عنوان یک انتقال دهنده عصبی برای مغز، نخاع و رحم عمل می کند. هیستامین در پاسخ التهابی نیز نقش دارد. هیستامین باعث افزایش نفوذ پذیری مویرگ ها به سلول های سفید خون و برخی پروتئین ها می شود.
