معنی تثبیت

fixation (fikˈsāSH(ə)n)

در نظریه روانکاوی، تداوم مرحله اولیه رشد روان جنسی یا دلبستگی نامناسب به یک شی روان جنسی اولیه، مانند فعالیت مقعدی یا دهانی.

انجمن روانشناسی آمریکا(APA)

در نظریه روانکاوی، تداوم مرحله اولیه رشد روان جنسی یا دلبستگی نامناسب به یک شی روان جنسی اولیه، مانند فعالیت مقعدی یا دهانی. این تثبیت، توانایی فرد را برای پذیرش و انجام کارهای مراحل بعدی روان جنسی محدود می کند.

فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)

علاقه بسیار شدید به کسی/ چیزی که طبیعی نیست.

فرهنگ لغت کمبریج(CALD)

وضعیت ناتوانی در توقف فکر کردن در مورد چیزی یا کسی، یا علاقه شدید غیرطبیعی به چیزی یا کسی

فرهنگ دهخدا

تثبیت. [ ت َ](ع مص) بر جای بداشتن . (تاج المصادر بیهقی). بر جای داشتن. (ترجمان عادل بن علی) (مجمل اللغة). ثابت گردانیدن و برجای داشتن. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). برقرار داشتن و ثابت گردیدن. (آنندراج). چیزی را ثابت قرار دادن. (از قطر المحیط) : عهدنامه نبشتم بدین تثبیت و قاعده. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 132). || نیک شناختن چیزی را. (از قطر المحیط).

ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)

تثبیت مفهومی است (در روانشناسی انسان) که توسط زیگموند فروید (1905) به منظور تداوم خصوصیات جنسی غیرهم زمان ارائه شده است. او مفهوم تثبیت را دلبستگی به افراد یا چیزهایی که به طور کلی از کودکی تا بزرگسالی وجود دارد، توصیف می کند.

فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)

تثبیت. بطور کلی فرآیندی که بوسیله آن چیزی سفت و محکم و انعطاف ناپذیر می گردد. عمل حفظ چیزی در موقعیت ثابت. این معنی سالیان درازی در بسیاری از زمینه های روانشناسی کاربرد داشته است: یادگیری، ادراک، شناخت، شخصیت، روانشناسی اجتماعی و غیره... در مددکاری اجتماعی: این اصطلاح نوعی انحراف عاطفی است که به شکل سر سپردگی افراطی نسبت به کسی، معمولا نقش مادری، ظاهر می شود مثل تثبیت مادری. در روانکاوی: دوام نیروگذاری لیبیدوئی و پرخاشگری یک شی دوران شیرخوارگی و کودکی تا سنین بعدی. تثبیت بطور کلی مفهوم ضمنی نابهنجاری دارد و به این معنی است که مقدار انرژی حفظ شده در سطح شیر خوارگی بیشتر از آن است که در شخص به هنجار– که هرگز بطور کامل شی یا نحوه ارضا قویا وابسته به انرژی روانی را ترک نمی کند، مشاهده می گردد.