معنی الکترود
electrode (əˈlektrōd)
ابزاری با کاتد قطب مثبت و آند قطب منفی که برای تحریک الکتریکی بافت های بیولوژیکی یا ثبت فعالیت الکتریکی در این بافت ها استفاده می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
ابزاری با کاتد قطب مثبت و آند قطب منفی که برای تحریک الکتریکی بافت های بیولوژیکی یا ثبت فعالیت الکتریکی در این بافت ها استفاده می شود.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
هر دو نقطه (یا پایانه) که جریان الکتریکی باتری یا دستگاه الکتریکی دیگر وارد آن می شود یا از آن خارج می شود.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
نقطه ای که جریان الکتریکی وارد چیزی می شود یا از آن خارج می شود، مثلاً باتری
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
این واژه توسط ویلیام ووئل به درخواست دانشمند مایکل فارادی از دو کلمه یونانی ابداع شده است: elektron، به معنای کهربا (که کلمه برق از آن گرفته شده است) و hodos به معنی راهی. الکترود یک هادی الکتریکی است که برای تماس با یک قسمت غیر فلزی از یک مدار به عنوان مثال یک الکترولیت یا هوا استفاده می شود.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
الکترود، بطور کلی هرگونه رابط برای انتقال جریان الکتریکی به یک شی یا ثبت فعالیت الکتریکی از یک شی. معمولا رابط یک وسیله فلزی است و در اکثر پژوهش های روانشناختی و فیزیولوژی شی نسوج بدن است.
