معنی کورتیزول

Cortisol (ˈkôrdisäl)

هورمون کورتیکواستروئید که فعالیت گلوکوکورتیکوئید آن باعث افزایش سطح قند خون می شود. سطح کورتیزول خون در انسان با توجه به چرخه های خواب و بیداری متفاوت است.

انجمن روانشناسی آمریکا(APA)

هورمون کورتیکواستروئید که فعالیت گلوکوکورتیکوئید آن باعث افزایش سطح قند خون می شود. سطح کورتیزول خون در انسان با توجه به چرخه های خواب و بیداری متفاوت است (به طور کلی در ساعت 9:00 صبح بیشترین و در نیمه شب کمترین میزان) و سایر عوامل. به عنوان مثال، آنها با کمبود خواب و در دوران بارداری افزایش می یابند اما با بیماری های کبد و کلیه ها کاهش می یابد. کورتیزول هورمون استرس اولیه در نظر گرفته می شود: در پاسخ به استرس یا آسیب، سطح کورتیزول خون و در نتیجه سطح گلوکز، فشار خون نیز افزایش می یابد، در حالی که فعالیت سیستم ایمنی بدن کاهش می یابد. بنابراین کورتیزول توانایی بدن در کنترل استرس و ترمیم خود را بهبود می بخشد. قرار گرفتن در معرض استرس طولانی مدت، می تواند منجر به سطوح بیش از حد کورتیزول شود که می تواند اثرات مضر بر بدن داشته باشد (به عنوان مثال، قند خون بالا). کورتیزول همچنین در تاخیر رشد داخل رحمی جنین زنان باردار در معرض استرس شدید محیطی نقش دارد. هیدروکورتیزون نیز نامیده می شود.

ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که در گروه هورمون های گلوکوکورتیکوئید قرار دارد. هنگامی که به عنوان دارو استفاده می شود، به عنوان هیدروکورتیزون شناخته می شود. در بسیاری از حیوانات، از ناحیه قشر فوق کلیه در غده فوق کلیه تولید می شود. در بافت های دیگر به مقدار کمتری تولید می شود. با چرخه روزانه ترشح می شود و در پاسخ به استرس و پایین آمدن سطح قند خون ترشح می شود. این ماده قند خون را از طریق گلوکونئوژنز افزایش می دهد، سیستم ایمنی را سرکوب می کند و از متابولیسم چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها پشتیبانی می کند. همچنین باعث کاهش تشکیل استخوان می شود.