معنی کافئین
caffeine (kaˈfēn)
یک ماده شیمیایی، به عنوان مثال در چای و قهوه، که یک محرک است (چیزی که باعث فعالیت بیشتر افراد می شود).
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
یک محرک CNS موجود در قهوه، چای، کولا، کاکائو،. آنتاگونیست آدنوزین تنظیم کننده عصبی است. کافئین به گروه آلکالوئیدهای متیل گزانتین تعلق دارد و اثرات آن شامل تنفس سریع، افزایش نبض و فشار خون و کاهش خستگی است. اثرات دقیق با توجه به تحمل فرد و میزانی که استفاده کرده است، متفاوت است. دوزهای متوسط، همراه با افزایش فعالیت تنفسی و بهبود جریان فکر و وضوع آنان همراه است. دوزهای زیاد ممکن است باعث مسمومیت با کافئین و اختلال اضطراب ناشی از مواد شود. از کافئین به دلیل اثرات محرک آن، در عوامل تقویت کننده بیداری و در برخی مسکن ها و داروهای ضد سرماخوردگی حاوی موادی که معمولاً باعث خواب آلودگی می شوند، استفاده می شود.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
دارویی که در قهوه و چای وجود دارد و باعث می شود احساس تحرک بیشتری داشته باشید.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
یک ماده شیمیایی، به عنوان مثال در چای و قهوه، که یک محرک است (چیزی که باعث فعالیت بیشتر افراد می شود).
فرهنگ دهخدا
کافئین. [ف ِ ] (فرانسوی ، اِ) الکالوئیدی است که از برگ و دانه ٔ قهوه بدست می آید و در برگ چای هم وجود دارد. (گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 108) (کارآموزی داروسازی ص 249). ماده ٔ داروئی که از برگ و دانه ٔ قهوه و برگ چای گرفته میشود.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
کافئین یک محرک سیستم عصبی مرکزی (CNS) از کلاس متیلگزانتین است. این ماده، پرمصرف ترین داروی روانگردان در جهان است. برخلاف بسیاری از مواد روانگردان، تقریباً در تمام نقاط دنیا به صورت قانونی و غیرقانونی است. چندین مکانیسم برای توضیح اثرات کافئین وجود دارد. برجسته ترین آن این است که بطور برگشت پذیر، عمل آدنوزین را بر روی گیرنده های خود مسدود می کند و در نتیجه از شروع خواب آلودگی ناشی از آدنوزین جلوگیری می کند. همچنین کافئین بخشهای خاصی از سیستم عصبی خودمختار را تحریک می کند.
