معنی رفتار درمانی
behavior therapy (bəˈhāvyər ˈTHerəpē)
نوعی روان درمانی که اصول یادگیری، شرطی سازی عملیاتی و شرطی سازی کلاسیک را برای از بین بردن علائم و اصلاح الگوهای رفتاری ناکارآمد یا ناسازگار اعمال می کند.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
روان درمانی رفتاری یا شرطی درمانی نیز نامیده می شود. نوعی روان درمانی که اصول یادگیری، شرطی سازی عملیاتی و شرطی سازی کلاسیک را برای از بین بردن علائم و اصلاح الگوهای رفتاری ناکارآمد یا ناسازگار اعمال می کند. تمرکز این روش درمانی به جای بررسی علل اصلی روانشناختی رفتار، روی خود رفتار و عوامل احتمالی و محیطی تقویت کننده آن است. تکنیک های مختلفی در رفتار درمانی استفاده می شود، مانند تمرین رفتار، بازخورد زیستی، مدل سازی و حساسیت زدایی سیستماتیک.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
رفتاردرمانی یا روان درمانی رفتاری اصطلاحی گسترده است که از تکنیک های ناشی از روانشناسی رفتار و یا روانشناسی شناختی استفاده می کند. این رشته به رفتارهای خاص و آموخته شده و چگونگی تأثیر محیط یا حالات روانی دیگران بر این رفتارها را بررسی می کند و شامل تکنیک های مبتنی بر نظریه یادگیری مانند شرطی کردن پاسخ دهندگان است. کسی که این تکنیک ها را ارائه می دهد یا تحلیل گر رفتار است یا درمانگر شناختی رفتاری. آنها تمایل دارند به دنبال نتایج درمانی باشند که از نظر عینی قابل اندازه گیری باشند. رفتار درمانی شامل یک روش خاص نیست، اما دارای طیف گسترده ای از تکنیک ها است که می تواند برای درمان مشکلات روانی فرد مورد استفاده قرار گیرد.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
روشی که بر اصول فرضیه یادگیری متکی است و از شرطی سازی کلاسیک و شرطی سازی عامل استفاده می کند. رفتار درمانی به مسائل خاص معطوف است و در مواردی که مسائل به وضوح مشخص شده و اهداف درمانی روشن است نتایج بهتری دارد.
