معنی آمیگدال
amygdala (əˈmiɡdələ)
یک منطقه در مغز که با حافظه، احساسات و حس بویایی مرتبط است.
انجمن روانشناسی آمریکا(APA)
یک ساختار بادامی شکل در لوب گیجگاهی که جزئی از سیستم لیمبیک است و بخشی از گانگلیون های پایه محسوب می شود. بادامه از طریق ارتباطات گسترده با سایر مناطق مغز دارای عملکردهای حسی است و همچنین نقش مهمی در یادگیری، احساسات، آگاهی به دردها و ترس های آموخته شده دارد.
فرهنگ لغت آکسفورد(ODE)
یک منطقه در مغز که با حافظه، احساسات و حس بویایی مرتبط است.
فرهنگ لغت کمبریج(CALD)
یکی از دو قسمت مغز که بر احساس افراد، به ویژه ترس و لذت تأثیر می گذارد.
ویکی پدیا انگلیسی (wikipedia)
این کلمه ریشه لاتین یونانی دارد. آمیگدال یکی از دو خوشه هسته بادامی شکل درون لوب های گیجگاهی مغز در مهره داران پیچیده، از جمله انسان قرار دارد. آمیگدال نقش اصلی را در پردازش حافظه، تصمیم گیری و واکنش های عاطفی (از جمله ترس، اضطراب و پرخاشگری) دارد و بخشی از سیستم لیمبیک محسوب می شود. اصطلاح آمیگدال برای اولین بار توسط کارل فردریش بورداچ در سال 1822 مطرح شد.
فرهنگ جامع روانپزشکی(CDP)
آمیگدال بخشی از مجموعه هسته های قاعده ای است. آمیگدال ساختمانی کوچک و بادامی شکل روی سقف شاخ تامپورال بطن جانبی در انتهای تحتانی هسته دمدار است. آمیگدال روابط نزدیک با هیپوتالاموس، تالاموس، هیپوکامپوس، شکنج سینگولا، و سپتوم دارد و نقش مهمی در رفتار هیجانی و انگیزش فرد، خصوصا رفتار پرخاشگرانه ایفا می کند. به عنوان جزئی از لوب تامپورال ظاهرا در اعمال حافظه نقشی دارد. آمیگدال جزو سیستم لیمبیک نیز شمرده می شود.
