توماس کوهن یک روانشناس و فیلسوف مشهور است که علت این شهرت به دلیل توسعه روانشناسی رشد توسط او می باشد. از جمله نوشته های معروف او عبارت است از:
ساختار های انقلاب علمی (SSR)
در این بخش قصد داریم تا به طور کامل زندگینامه توماس کوهن، روانشناس معروف در حوزه فلسفه روانشناسی را شرح دهیم. با ما همراه باشید.
توماس ساموئل کوهن فیلسوف علوم آمریکایی بود که کتاب 1962 را که در ساختار انقلاب ها و در محافل دانشگاهی و مردمی تأثیر داشت و مفهوم تغییر پارادایم را از آن زمان معرفی کرد نوشت. کوهن چندین ادعا در مورد پیشرفت دانش علمی گفته است: حوزه های علمی به جای پیشرفت های مداوم و خطی، تحت "تغییر پارادایم" دوره ای قرار می گیرند و این تغییر الگوها رویکردهای جدیدی را برای درک آنچه دانشمندان قبلاً هرگز معتبر نمی دانستند، باز می کند؛ و اینکه مفهوم حقیقت علمی، در هر لحظه فقط با معیارهای عینی قابل اثبات نیست بلکه با اجماع جامعه علمی تعریف می شود.
الگوهای رقیب اغلب غیر قابل اندازه گیری هستند. به عبارت دیگر، آنها نمایشی رقابتی از واقعیت هستند. از این رو، درک ما از علم هرگز نمی تواند فقط مبتنی بر «عینیت» باشد. علم همچنین باید دیدگاه های ذهنی را در نظر بگیرد، زیرا همه نتیجه گیری های عینی در نهایت بر اساس شرطی سازی/ جهان بینی ذهنی محققان استوار است.
کوهن در سین سیناتی اوهایو از ساموئل ال کوهن، مهندس صنایع و مینت استروک کوهن، که هر دو یهودی بودند، متولد شد. وی از کودکستان تا کلاس پنجم، درمدرسه لینکلن، که یک مدرسه خصوصی پیشرفته در منهتن بود، تحصیل کرد که بیش از یادگیری حقایق و موضوعات، بر تفکر مستقل تأکید داشتند. سپس این خانواده به 40 مایلی شمال به شهر کوچکی به نام کروتون هدسون نقل مکان کردند و در آنجا، وی بار دیگر در یک مدرسه خصوصی به نام هسیان هیلز تحصیل کرد. اینجا بود که در کلاس ششم تا نهم عاشق ریاضیات شد.
او در سال 1937 هسیان هیلز را ترک کرد و در سال 1940 از مدرسه تافت در واترتاون سی تی فارغ التحصیل شد. وی مدرک کارشناسی خود را در رشته فیزیک از کالج هاروارد در سال 1943 دریافت کرد و در آنجا نیز به ترتیب در سال 1946 و 1949 تحت نظارت جان ون ولک مدرک کارشناسی ارشد و دکترای فیزیک دریافت کرد. توماس کوهن دو بار ازدواج کرد، ابتدا با کاترین موخس که سه فرزند داشت و سپس با جهنه بارتون برنز ازدواج کرد. در سال 1994 کوهن به سرطان ریه مبتلا شد و در سال 1996 درگذشت.
همانطور که وی در چند صفحه اول مقدمه چاپ دوم "ساختار انقلاب های علمی" اظهار داشت، سه سال آزادی کامل آکادمیک وی به عنوان همیار عضو هاروارد، به او جسارت داد که از فیزیک به تاریخ و فلسفه علم روی آورد. وی بعداً به پیشنهاد جیمز کانت (رئیس دانشگاه) از سال 1948 تا 1956 در دانشگاه هاروارد تدریس کرد. کوهن پس از ترک هاروارد، در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، هم در بخش فلسفه و هم در بخش تاریخ تدریس کرد و در سال 1961 به عنوان استاد تاریخ علم منصوب شد. کوهن مصاحبه ای با نیلز بور فیزیکان دانمارکی، درست یک روز پس از مرگش داشت. کوهن در برکلی، مشهورترین و تأثیرگذارترین اثر خود را نوشت و منتشر کرد: (ساختار انقلاب های علمی 1962).
در سال 1964، وی به عنوان استاد فلسفه و تاریخ علوم تیلور پاین به دانشگاه پرینستون نقل مکان کرد. وی از سال 1969 تا 1970 به عنوان رئیس انجمن تاریخ علم فعالیت کرد. در سال 1979 وی به عنوان استاد فلسفه لارنس راکفلر به موسسه فناوری ماساچوست (MIT) پیوست و تا سال 1991 در آنجا ماند.
کوهن در سال 1954 به عنوان عضو گوگنهایم انتخاب شد و در سال 1982 توسط انجمن تاریخ علم مدال جورج سارتون را دریافت کرد. وی همچنین دکترای افتخاری متعددی دریافت کرد.